Με αφορμή την πρόσληψη του Φραντσέσκο Καλτσόνα στον πάγκο της Νάπολι, παράλληλα με τα καθήκοντά του στην τεχνική ηγεσία της εθνικής Σλοβακίας, ας θυμηθούμε ποιοι υπήρξαν οι υπόλοιποι προπονητές που, για να τα… βγάλουν πέρα, τρόπος του λέγειν, έκαναν στο παρελθόν τη λεγόμενη «διπλοβάρδια».

 Δεν συνέβη συχνά: όλες κι όλες σε έξι, μόνο περιπτώσεις, αλλά μέχρι και ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, πριν χτίσει τη μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε κληθεί, άρον άρον στον πάγκο της εθνικής Σκωτίας.

 Ο 55χρονος Ιταλός προπονητής, «αιώνιος» βοηθός του Σάρι, πρώτα στην Έμπολι και μετά στη Νάπολι, όπου παρέμεινε και ως δεύτερος του Σπαλλέττι, του προπονητή που χάρισε στους «Partenopei» τον 3ο και τελευταίο τους scudetto πριν αναλάβει την εθνική Ιταλίας, θα έχει προσπαθήσει, έως το καλοκαίρι να ξαναδώσει στη Νάπολι τη χαμένη, από τις λάθος επιλογές των Ρούντι Γκαρσία και Βάλτερ Ματσάρι, ταυτότητα. Δεν θα είναι εύκολο: οι πρωταθλητές Ιταλίας βρίσκονται ήδη καμία 30αριά βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Ίντερ και η «βάπτιση του πυρός» δεν ξεκινάει με έναν οποιονδήποτε αντίπαλο, αλλά με τη Μπαρτσελόνα, στο πρώτο από τα δύο παιχνίδια της φάσης των 16 του Champions League. «Ξέρω τον τρόπο για να ξανά ξυπνήσω τους Όσιμεν και Κβαρατσκέλια», είπε ο νέος τεχνικός. Για να δούμε.

 

 Ο πρώτος προπονητής της Ιστορίας που είχε τον λεγόμενο «διπλό μισθό» ήταν ο θρυλικός Ολλανδός, Ρίνους Μίχελς που το ’74 προπονούσε ταυτόχρονα, τόσο τη Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ, όσο το «Κουρδιστό Πορτοκάλι», επίσης του... Κρόιφ που λίγο έλειψε να κατακτήσει το Μουντιάλ μες στη Γερμανία.

 Το ’85, ο Σκοτσέζος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ανέλαβε την εθνική Σκωτίας, παράλληλα με την Αμπερντίν. Την οδήγησε στο Μουντιάλ του Μεξικού, επέστρεψε σπίτι, νωρίς στον 1ο γύρο, με δύο ήττες και μία ισοπαλία, μετά όμως έχτισε τη δεύτερη μεγαλύτερη, μετά την Ματ Μπάσμπι εποχή, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όλων των εποχών.

 Ολλανδοί, όπως και ο Μίχελς είναι και οι Χούους Χίντινκ, Ντικ Άντβοκαατ που ανέλαβαν μάλιστα τον διπλό ρόλο, όχι μία, αλλά δύο φορές. Ο πρώτος, «Guru’» και προφέσορας της προπονητικής το 2005, ως προπονητής της Αϊντχόφεν, και παράλληλα της εθνικής Αυστραλίας. Και το 2009, ως ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής Ρωσίας και παράλληλα της Τσέλσι. Ενώ ο Άντβοκαατ, το 2009 ως προπονητής της εθνικής Βελγίου, και ταυτόχρονα της Άλκμααρ και το 2010, αλλά για λίγο, της Άλκμααρ και της εθνικής Ρωσίας.             

 Για λίγο, μόλις ένα μήνα, από τις 23 Αυγούστου, έως τις 24 Σεπτεμβρίου του 2013 έμεινε και ο σημερινός προπονητής του Παναθηναϊκού, Φατίχ Τερίμ, παράλληλα στον πάγκο της εθνικής Τουρκίας και της Γαλατάσαραϊ. Ενώ πριν τον Καλτσόνα, ο τελευταίος με «υπερωρίες» υπήρξε πρόπερσι ο αυστριακός Ραλφ Ράγκνικ, τόσο στην εθνική της χώρας του, όσο στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.