Ο Άρης κατόρθωσε και πέρασε αλώβητος από τη Λαμία και έφυγε με τους τρεις πολύτιμους βαθμούς της νίκης, μετά από έναν αγώνα στον οποίο οι κίτρινοι έπρεπε να κερδίσουν πιο εύκολα και ίσως με ευρύτερο σκορ, αν η απόδοσή τους ακολουθούσε τη ροή του αγώνα.

Πράγματι, ο Άρης είδε τον αντίπαλο του να μένει από το πρώτο μέρος με δέκα, εξαιτίας μιας δολοφονικής ενέργειας του Ελευθεριάδη που κόντεψε να «αποκεφαλίσει» τον Σούντγκρεν! Ωστόσο παρότι οι κίτρινοι έπαιξαν με παίκτη παραπάνω πιέστηκαν από τους γηπεδούχους και ενώ στο Β μέρος κατόρθωσαν να πετύχουν ένα γκολ, όχι απλά δεν μπόρεσαν να διευρύνουν το σκορ, αλλά κινδύνευσαν να απολέσουν τη νίκη.

Ο Άρης παρουσιάστηκε και πάλι ακέφαλος, άνευρος και ανίκανος να δώσει έναν ρυθμό στο παιχνίδι του, με αχίλλειο τένοντα το αναποτελεσματικό κέντρο (έλειπε ο τιμωρημένος για πειθαρχικό παράπτωμα Σάσα, επέστρεψε για πρώτη φορά φέτος ο Ματίγια), αλλά και την ανύπαρκτη επίθεση (πολύ λίγος Γκάμα, φλύαρος Μαντσίνι και Μπερτόλιο, ο χειρότερος Καμαρά φέτος). Ο Άρης θύμισε παλαιότερες εποχές, αφού χρειάστηκε η παρέμβαση της άμυνας για να σκοράρει, με ένα ωραίο γκολ του Μπάμπετς που εκμεταλλεύτηκε ωραία εκτέλεση κόρνερ του Γκάμα.

Από εκεί και πέρα οι κίτρινοι δημιούργησαν και έχασαν μόνο μια ευκαιρία, με τον Γκάμα που συνδυάστηκε υπέροχα με δύο συμπαίκτες του και πλάσαρε όμορφα στο 67’ υποχρεώνοντας τον Γκαραβέλη στην απόκρουση της χρονιάς. Οι γηπεδούχοι παρότι δέκα, κυριάρχησαν και προσπάθησαν να ανταποδώσουν το γκολ φέρνοντας την άμυνα μας σε δύσκολη θέση σε αποκορύφωμα την φάση του 62’ όταν είχαν δοκάρι και στην επαναφορά της μπάλας ο Καραμάνος έχασε το άχαστο, αφού σε κενή εστία έστειλε την μπάλα ψηλά στον ουρανό!


Οι Εντιαγέ και Ιτούρμπε που πέρασαν στο παιχνίδι στο Β μέρος δεν μπόρεσαν να δείξουν κάτι το εξαιρετικό, με τον δεύτερο να αποτελεί ακόμη ένα μεγάλο ερωτηματικό.

Ο Άρης πέρασε μεν αλώβητος από έναν εκτός έδρας αγώνα (η δεύτερη εκτός έδρας νίκη του φέτος), αλλά προβλημάτισε μεσοεπιθετικά, έχοντας σε καλή μέρα μόνο την άμυνα του (έχει δεχτεί μόλις 2 τέρματα σε 6 αγώνες).

Η εμφάνιση του Άρη έγινε αντικείμενο γκρίνιας των οπαδών της ομάδας στο ράδιο και στα social media. Οι φίλοι της ομάδας φαίνεται να μην εκτιμούν τους βαθμούς, αλλά έχουν απαιτήσεις από τον φετινό Άρη, πράγμα που δημιουργήθηκε από την πομπώδη και γεμάτη φανφάρες παρουσίασης των αποκτημάτων του καλοκαιριού. Σε αυτό το blog είχα αναφέρει πριν μερικούς μήνες πως ναι μεν χαίρομαι για την ενίσχυση της ομάδας, αλλά πριν αρχίσω να κάνω κωλοτούμπες και να πετάω το καπέλο μου ψηλά, θα περίμενα να δω τους παίκτες αυτούς να παίζουν στο γήπεδο και να αποδίδουν σύμφωνα με τα αναμενόμενα, πράγμα που ακόμη δεν έχω δει.

Πέρυσι στο ίδιο γήπεδο, ο πολύ καλύτερος και δεύτερος στην βαθμολογία Άρης, φρέναρε στην λάσπη και έχασε με 2-0. Φέτος ο Άρης των πολλών προβλημάτων πέρασε νικηφόρα και αυτό είναι που κρατάω, μαζί με τους τρεις βαθμούς. Η ομάδα μας έχει πάρει φέτος 11 βαθμούς (14 έχει ο πρώτος Ολυμπιακός) χωρίς να παίξει μπάλα και αυτό είναι που μετράει για εμένα.

Επόμενο τεστ εντός έδρας με τον Παναιτωλικό, σε ένα παιχνίδι που δεν χωράει απώλειες και που θα εκτοξεύσει την ομάδα μας ψηλότερα στη βαθμολογία


Υ.Γ. Θοδωρε ακόμη είμαστε καθησυχασμένοι και περιμένουμε την επιστροφή των βαθμών, για αυτό άλλωστε δεν βγήκαμε στους δρόμους κατά την περίοδο της Έκθεσης, όπως ακριβώς μας είχες συμβουλεύσει…

Θοδωρής Καρυπίδης Super League Άρης