ΑΕΚ: Να αρχίσουμε να λέμε χρόνια πολλά; Να αρχίσουμε. Φέτος ακόμα πιο έντονα και δυνατά, γιατί με όσα συμβαίνουν γύρω μας τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται πια δεδομένο. Μείνετε υγιείς, προστατέψτε τον εαυτό σας και τους ανθρώπους γύρω σας, δείξτε λίγη αγάπη στον διπλανό. Ξέρω πως δεν είναι εύκολο με όσα μικρά μας χαλούν την καθημερινότητα, αλλά ας το προσπαθήσουμε. Και μετά, να βρούμε χρόνο να συζητήσουμε για όσα είναι τα υπέροχα δευτερεύοντα της ζωής μας, όπως το ποδόσφαιρο.

Βαδίζουμε προς την ολοκλήρωση του χρόνου. Η διαφορά στην κορυφή άνοιξε σε βαθμό που δεν μπορεί να πει κάποιος με ρεαλιστικό τρόπο, ότι το πρωτάθλημα παίζεται. Αλλά για την ΑΕΚ υπάρχουν πολλά και σημαντικά που πρέπει να εμπεδώσει στο υπόλοιπο της σεζόν. Πρώτιστα, να πείσει άπαντες, πως αυτή η αίσθηση πως άλλαξε και έγινε καλύτερη ομάδα, να αποτυπωθεί στην πράξη. Να καλύψει την απόσταση από την κορυφή για να έχει ελπίδες στα πλέι οφ, να πάρει το κύπελλο, να φτιάξει ακόμα περισσότερο την προσμονή για τη νέα σεζόν.

Σε αυτό το πλαίσιο και με απόλυτη συναίσθηση των οικονομικών δεδομένων που δημιουργήθηκαν από τα καλοκαιρινά μεταγραφικά ανοίγματα και τις απώλειες εσόδων μέσω ευρωπαϊκού αποκλεισμού, δεν μπορώ να μπω σε κουβέντα πως δεν υπάρξει μεταγραφική ενίσχυση για την ΑΕΚ. Ειδικά από τη στιγμή που αποτελεί κοινή παραδοχή, πως κάποια πράγματα δεν μπορούν να βελτιωθούν, όσο και εάν δουλέψει καλά και μεθοδικά ο Γιαννίκης.

Η ΑΕΚ χρειάζεται έναν χάφαρο για τώρα. Το πώς, πού και πόσο, δεν έχει ενδιαφέρον αυτήν τη στιγμή. Το σημαντικό είναι η ομάδα να ενισχυθεί για το υπόλοιπο της σεζόν. Θα αποτελέσει τεράστιο λάθος, εάν κυριαρχήσει η άποψη πως δεν είναι αναγκαία η ενίσχυση, αφού άνοιξε η ψαλίδα. Η ΑΕΚ πρέπει πάντα να ενισχύεται και να γίνεται πιο δυνατή. Είναι νόμος για ομάδες αυτού του βεληνεκούς, πως ακόμα και η μεγαλύτερη επιτυχία κρατά ένα βράδυ και από την επομένη πας για το επόμενο level.

Περί Μανωλά

Ολα αυτά μάλιστα, έρχονται την ώρα που ο βασικός ανταγωνιστής της ΑΕΚ έκανε ήδη μια σημαντική μεταγραφική κίνηση με τον Μανωλά. Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε τώρα πως θα βγει μια τέτοια κίνηση. Προφανώς και ο Μανωλάς δεν είναι στα καλύτερα του, αλλά δεν παύει να είναι ποιοτικός και έρχεται κατευθείαν από τοπ ομάδα της Ιταλίας. Δείχνει διάθεση ενίσχυσης. Εάν θα είναι πραγματική, θα φανεί σε βάθος χρόνου.

Βέβαια, για τον Μανωλά υπάρχει και μια σημαντική παράμετρος που αφορά την ΑΕΚ. Ξέρετε, το ποδόσφαιρο, ο αθλητισμός γενικότερα, είναι και συναίσθημα. Για κάποιους μπορεί να είναι μπίζνες, η μπάλα να είναι γεμάτη χρήμα, να γίνονται πολλά στο βωμό επιχειρηματικών συμφερόντων. Αλλά για τον μέσο φίλαθλο/οπαδό, είναι πρώτιστα συναίσθημα. Και επειδή ο Μανωλάς μίλησε για συναισθήματα κατά την παρουσίαση του, εδώ υπάρχει ένα μεγάλο γαμώτο.

Δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνω τι επιλέγει ο καθένας για τη ζωή του. Μπορεί να καταλάβω, πως ο Ολυμπιακός και ο Μαρινάκης συνέβαλαν σημαντικά στην εκτόξευση της καριέρας του. Αλλά ρε φίλε, δεν γεννήθηκες το 2012. Μέχρι τότε, ήσουν ήδη 21 ετών. Μέχρι τότε, έβλεπες κόκκινο και ανέβαζες πυρετό. Μέχρι τότε, ήσουν κομμάτι από τη σάρκα της ΑΕΚ. Δεν μπορείς να πετάς τη μισή και πλέον ζωή σου στα σκουπίδια, επειδή κάποιοι δεν φέρθηκαν σωστά.

Θα πει κάποιος: «Μα καλά, επειδή ο Στέλιος έπαιξε μια ζωή στην ΑΕΚ, πρέπει να δεσμεύσει και τον Κώστα;». Η απάντηση είναι αυτονόητα θετική. Γιατί αυτό το όνομα που έφερε, ήταν που τον έκανε να εμφανιστεί στο ελληνικό στερέωμα και να κάνει όνομα. Αυτό το όνομα που κουβαλά, τον πήρε άγουρο από τον Θρασύβουλο και τον δούλεψε μεθοδικά και με τη σφραγίδα του Μπάγεβιτς, προτού τον παραδώσει στο κοινό. Αυτό το όνομα έκανε χιλιάδες ανθρώπους να κλαίνε από χαρά όταν είδαν το όνομα Μανωλάς ξανά στην ΑΕΚ και από λύπη όταν το είδαν στον μεγάλο εχθρό.

Η ΑΕΚ (πρέπει να) είναι πάνω από όλους και όλα. Ο καθένας επιλέγει τη ζωή του και εν τέλει, κρίνεται από όσα κάνει. Για την ΑΕΚ (και) αυτή η ιστορία, πρέπει να είναι ένα τεράστιο μάθημα. Πρώτιστα, πως τα πρόσωπα είναι σημαντικά, αλλά κανείς δεν πρέπει να είναι πάνω από όσα σημαίνει αυτός ο σύλλογος. Και αμέσως μετά, πως εκεί που είχε ξεπέσει η ΑΕΚ, με κωμικές και ανυπόληπτες διοικήσεις, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να μείνουν εσαεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Να μάθει να πουλάει

Παίρνοντας λαβή και από εκείνη την παλιά υπόθεση του Μανωλά, όπως και την εξίσου αμαρτωλή του Τζεμπούρ, έρχομαι στο σήμερα. Η ΑΕΚ θα είχε λύσει σημαντικό μέρος των οικονομικών ανοιγμάτων της, εάν είχε μάθει και την τέχνη της πώλησης. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η πώληση στη σωστή στιγμή και με το κατάλληλο τίμημα, είναι εξίσου αναγκαία με την έγκαιρη και προσεκτική στόχευση παικτών που θα αποκτηθούν.

Σε αυτά τα χρόνια, η ΑΕΚ έχει δείξει πως προσπαθεί να μάθει. Πούλησε τον Μπάρκα με το υψηλότερο τίμημα για Ελληνα τερματοφύλακα. Εδωσε τον Βράνιες στην Αντερλεχτ με ποσό και τρόπο, που συνιστούσε τεράστιο ντιλ. Αλλά πρέπει να βρει τρόπους και για άλλες κινήσεις. Αναλογιστείτε μόνο πως η ΑΕΚ αρνήθηκε προτάσεις για παραχώρηση του Μπακάκη και τώρα ψάχνει τρόπο να αποδεσμευθεί από το συμβόλαιο του.

Σκεφτείτε επίσης, πως είναι «παρκαρισμένος» κάπου στα Σπάτα ο Νταντσένκο. Πως επιστρέφει – μέχρι να φύγει ελπίζω – ο Ινσούα. Πως πρέπει να βρεθεί λύση με τον Σβάρνα, που δεν παίζει, αλλά και δεσμεύει το χώρο που θα μπορούσε να καλύψει ο Λάτσι. Πως θα ήταν νομίζω ιδανική εξέλιξη, εάν βρισκόταν κάνας χριστιανός από τη Ρωσία που να θέλει τον Λε Ταλέκ. Εάν βρει λύσεις με αυτούς τους παίκτες, θα μπορεί να κινηθεί πολύ πιο άνετα και στις μεταγραφές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Αρπάζει Έλληνα που βγάζει μάτια ο Τίγρης-Μόνο έτσι φεύγει ο Μαρτίνς-Δεν παίζουν λόγω Μανωλά οι..."