Χρόνια τώρα ο Δημήτρης Μελισσανίδης είχε μία πάγια τακτική. Να εντάσσει στη στρατηγική και στη φιλοσοφία του ανθρώπους που θα την τηρούσαν απαρέγκλιτα, δίχως να προβάλλουν ιδιαίτερες ενστάσεις και το κυριότερο (δυστυχώς), χωρίς τα απαιτούμενα εχέγγυα για τους ρόλους που αναλάμβαναν. Έδινε ευκαιρίες σε νέα άτομα, παιδιά της ΑΕΚ. Το σκεπτικό δεν ήταν απαραίτητα λάθος, όμως όχι και αποδοτικό.

Διαβάστε περισσότερα στο enwsi.gr