Μόνη ελπίδα ο Γιοβάνοβιτς με τους... άμπαλους και πανηγυριτζήδες

Όσο κι αν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς προσπαθεί με όσα μέσα διαθέτει να προετοιμάσει ποδοσφαιρικά την ομάδα του, οι χρόνιες αρρώστιες και τα αντίστοιχα κουσούρια που υπάρχουν στον Παναθηναϊκό, δεν φαίνεται να τον αφήνουν.

Καθώς ΚΑΙ σ' αυτό το καλοκαίρι, βλέπουμε μία από τα ίδια.

Διθύραμβοι, υποσχέσεις, προβλέψεις από το δεύτερο κιόλας φιλικό, επί της ουσίας άνευ αντικειμένου και χωρίς καμία πρακτική αξία.

Μόνο για την επικοινωνία, μόνο για το θεαθήναι.

Κι ας τόχει πληρώσει ακριβά αυτό ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια.

Κανείς δεν δείχνει να νοιάζεται, κανείς δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται.

Συμπεράσματα και εντελώς αστείες και "βρεφικές" επισημάνσεις, από... μια φάση, από μια ενέργεια, από οτιδήποτε τέλος πάντων μπορεί να... τραβηχτεί απ' τα μαλλιά και να παρουσιαστεί σαν κάτι φοβερό και τρομερό.

Ποιον βοηθάει αυτό το πράγμα, ποιος έχει όφελος στον Παναθηναϊκό απ' αυτό το πράγμα, ειλικρινά δεν έχω καταλάβει τόσα χρόνια.

Την ομάδα και τον προπονητή πάντως σίγουρα δεν την βοηθάει.

Μιλάμε ακούς και διαβάζεις για τον Παναθηναϊκό και νομίζεις ότι όχι μόνο τα έχει σαρώσει όλα την χρονιά που τελείωσε, αλλά είναι και σίγουρο ότι δεν θα του ξεφύγει τίποτα και κανένας και στην σεζόν που έρχεται.

Και όλα αυτά για μια ομάδα που όχι μόνο έχει δώσει μόλις δύο φιλικά προετοιμασίας, αλλά δεν έχει ακόμα συμπληρώσει στοιχειωδώς το ρόστερ της.

Δεν ξέρω ειλικρινά από που ακριβώς ορμώμενοι μιλάνε όλοι για μια ομάδα που την βλέπεις και σου προξενεί... όνειρα τρελά και πλούσιες υποσχέσεις για μια χρονιά γεμάτη... παχιές αγελάδες, τίτλους και διακρίσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Από την περσινή σεζόν;

Μιλάνε όντως για τον Παναθηναϊκό ή για κάποια μεσαία επαρχιακή ομάδα;

Γιατί για Παναθηναϊκό να σου προξενεί ντελίριο και... όνειρα τρελά μια ομάδα που τερμάτισε 23 βαθμούς πίσω από την κορυφή και που μετά από οκτώ χρόνια μόλις που κατάφερε να κερδίσει ένα κύπελλο με ένα μόνο ουσιαστικά παιχνίδι αφού μέχρι τον τελικό πέρασε μόνο Καρδίτσα και Λαμία, μάλλον κάτι λάθος έχεις μετρήσει.

Αν όχι για τα υπόλοιπα, τουλάχιστον για τ' όνομα και την φανέλα που κουβαλάει αυτή η ομάδα.

Να είναι άραγε το... φωτεινό μέλλον που προξενεί αυτά τα ντελίρια και τις... ονειρώξεις;

Ποιο ακριβώς μέλλον;

Κανείς δεν έχει καταλάβει, πως ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή ρισκάρει και παίζει σε μια ζαριά την πιθανότητα να επιστρέψει σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά από τόσα χρόνια;

Κανείς δεν βλέπει ότι ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή δεν συμπληρώνει "εξάδα" από την μέση και μπροστά;

Κανείς δεν άκουσε τον Γιοβάνοβιτς να λέει, ψάχνουμε λύσεις μεσοεπιθετικά;

Κανείς δεν έχει αντιληφθεί, ότι πλέον και μιλώντας 15 Ιούλη ο Παναθηναϊκός ακόμα και αν ολοκληρώσει σήμερα ή αύριο ΟΛΕΣ του τις μεταγραφικές κινήσεις θα πάει στον προκριματικό της 4ης Αυγούστου χωρίς ουσιαστικά τις ΤΡΕΙΣ μεταγραφές ΒΑΣΙΚΩΝ που υποτίθεται έψαχνε εναγωνίως από το ξεκίνημα της νέας σεζόν, δηλαδή του φορ, του επιθετικού χάφ και του πλάγιου επιθετικού;

Κανείς δεν ανησυχεί για την περίπτωση να τύχει μια αναποδιά σε κάποιον από αυτούς που τώρα συμπληρώνους χαφ και επίθεση, καθώς σ' αυτή την περίπτωση ο έρμος ο Γιοβάνοβιτς δεν θάχει ούτε ένα αναπληρωματικό για τις συγκεκριμένες θέσεις;

Τι διάολο τέλος πάντων νομίζουν όλοι αυτοί ότι είναι ο Παναθηναϊκός;

Ένα πεδίο βολής φτηνό για να ασκούνται δόκιμοι πανηγυριτζήδες και όψιμοι μικροπωλητές ονείρων και ελπίδων;

Ελπίζω πραγματικά ο Γιοβάνοβιτς να μπορέσει να συνεχίσει από κει που σταμάτησε την σεζόν που πέρασε, από την σοβαρότητα δηλαδή, την εργατικότητα και την εντιμότητα με την οποία διαχειρίστηκε την παρουσία του στον πάγκο του Παναθηναϊκού.

Ελπίζω να μείνει και φέτος ανεπηρέαστος απ' αυτόν τον ορυμαγδό βλακείας, μετριότητας και αμπαλοσύνης που περιστοιχίζει τον Παναθηναϊκό.

Κι ελπίζω να μπορέσει και πάλι με ότι υλικό θα έχει στην διάθεσή του να βγάλει το καλύτερο δυνατό υλικό, να προσγειώσει τις απαιτήσεις και να εκτινάξει τα αποτελέσματα για τον Παναθηναϊκό.

Είναι η μοναδική ελπίδα που υπαρχει στον σύλλογο και στην ομάδα, γιατί αν αφεθεί όπως πάντα τα τελευταία χρόνια στις αγκάλες των πάση φύσεως ασχέτων και πανηγυριτζήδων της μιας ενέργειας, πάλι εκεί κατά τον Νοέμβρη θα αναζητά δικαιολογίες για το τι πήγε στραβά, θα περιμένει ξανά... τα τέλη Μαρτίου για να αρχίσει να βλέπει λίγο μπάλα της προκοπής και κανένα... διπλό στην επαρχία και θα γαντζωθεί για μια ακόμα φορά,... στις υποσχέσεις για τις υπερβάσεις και τα μεγάλα λόγια εν όψει της... νέας σεζόν εκεί κατά τα μέσα... Απρίλη.