Η τελευταία μας συνάντηση, ήταν τον Μάιο της περυσινής χρονιάς. Σε μια περίοδο, που η ΑΕΚ ολοκλήρωνε ακόμα μια τραυματική αγωνιστικά χρονιά. Τότε, είχαμε βρεθεί στα Σπάτα. Εκείνη τη μέρα, ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν είχε να πει πολλά. Πήρε πάνω του την ευθύνη, αποδέχθηκε πως εκείνο που βίωνε ο κόσμος της Ενωσης ήταν η κάθοδος του… Μπράλου δίχως φρένα, δεν είχε να δώσει ολοκληρωμένες απαντήσεις και στηριζόταν κυρίως στην ελπίδα και στην εγγύηση που προκαλεί η παρουσία του.
Διαβάστε τη συνέχεια στο enwsi.gr