Θράσος να ζητήσουν ευθύνες από Γιοβάνοβιτς και παίκτες - Σαν... ομαδούλα μετά την κόκκινη ο ΠΑΟ!

Αν στον παναθηναϊκό πιστέψουν ότι έχασαν το παιχνίδι στην Τρίπολη επειδή αποβλήθηκε ο Κουρμπέλης ή ακόμα χειρότερα γιατί... τον αδίκησε ο διαιτητής, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα απ' ό,τι δείχνει η ήττα και η απώλεια της πρώτης θέσης στην βαθμολογία.

Αν και το τελευταίο δεν είναι ακριβώς έτσι, η λέξη "απώλεια" δεν περιγράφει με σαφήνεια αυτό που έγινε στο πρωτάθλημα τις τελευταίες αγωνιστικές.Η σωστή λέξη είναι "παραχώρηση".
Γιατί αυτό ακριβώς έγινε και δεν έγινε φυσικά στην Τρίπολη αλλά ήρθε σαν φυσιολογικό αποτέλεσμα της συνολικής απόδοσης, συμπεριφοράς και κυρίως ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ του Παναθηναϊκού εδώ και καιρό.

Ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά, αφού εδώ και καιρό οι "κουμανταδόροι του" αποφάσισαν ότι η... ΑΕΚ παίζει την καλύτερη μπάλα, ότι πρωτεύον ήταν γι' αυτούς η ενασχόληση με το... Καλλιθέα-Ολυμπιακός Β' και αν είχε δίκιο ή δικαίωμα ο Ολυμπιακός Β. να διαμαρτύρεται για την διαιτησία την στιγμή που η ΑΕΚ πλησίαζε ορμητικά τον Παναθηναϊκό στην βαθμολογία και ο Ολυμπιακός ήταν σε διψήφια απόσταση από την κορυφή και ότι την μέρα της ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ για το κύπελλο στην Λεωφόρο ολόκληρος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού ασχολούταν μέχρι την έναρξη του αγώνα να βγάζει ανακοινώσεις και διαρροές για να πάρει θέση υπέρ ενός ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού στην διαμάχη που είχε στον ραδιοφωνικό αέρα με ρεπόρτερ της ΑΕΚ.
Αυτές ήταν οι προτεραιότητες του οργανισμού Παναθηναϊκός και των "επιτελικών στελεχών" που έχει διορίσει στα κουμάντα ο Αλαφούζος την στιγμή που στο γήπεδο ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του, αγκομαχούσαν να κρατήσουν με νύχια και με δόντια την πρωτιά στην βαθμολογία.

Το να έρθουν τώρα όλοι αυτοί να κριτικάρουν ή να ζητήσουν και ευθύνες κιόλας από προπονητή και παίκτες για την βαθμολογική κατρακύλα της ομάδας, όχι μόνο πάει πολύ, αλλά θέλει και θράσος.
Θα μου πεις ότι το θράσος σε όλους αυτούς ποτέ δεν περίσσεψε χρόνια τώρα, από τότε που ήταν πρωταγωνιστές στο να αποκαθηλωθεί από τα πρωτεία στην Ελλάδα και τον σεβασμό στην Ευρώπη ο Παναθηναϊκός, αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία.

Για να επιστρέψουμε λοιπόν στο παιχνίδι της Τρίπολης, ο ένας λόγος για την αγωνιστική ανυπαρξία, την κάκιστη κατάσταση και ψυχολογία της ομάδας και την ήττα ήταν όλα τα παραπάνω.
Ο άλλος ήταν πολύ απλά ότι ο Παναθηναϊκός ήταν για μια ακόμα φορά κακός μέσα στο γήπεδο.Και όταν έπαιζε με έντεκα παίκτες και όταν έμεινε με δέκα, εκεί που αντέδρασε σαν ομαδούλα της σειράς και κάθισε όλος πίσω περιμένοντας το μοιραίο για να θυμηθεί να ξεμυτίσει και να ζητήσει απελπισμένα κάτι από το παιχνίδι, αφού συνέβη πλέον το μοιραίο και ήταν ήδη πολύ αργά.

Κι αυτό έγινε γιατί για μια ακόμα φορά όλα σχεδόν τα «ατού» του φέτος, ήταν από ανύπαρκτοι έως μέτριοι.
Όταν δεν παίρνεις καμιά βοήθεια μέσα στο γήπεδο, από παίκτες όπως ο Πέρεθ, ο Παλάσιος, ο Μπερνάρ, ο Σπόραρ και πάει λέγοντας με αποκορύφωμα τον Κουρμπέλη και την επιεικώς προκλητική αποβολή του, τότε δεν μπορείς να περιμένεις και να απαιτήσεις κάτι καλύτερο απ' αυτό που πήρες.

Όσο για τον Κουρμπέλη, το πρόβλημα δεν ήταν η συμπεριφορά του και η απαράδεκτη δεύτερη κίτρινη που πήρε αφήνοντας την ομάδα με δέκα παίκτες από το πρώτο μισάωρο.
Το πρόβλημα ήταν ότι εδώ και καιρό παίζει έτσι με αποκορύφωμα το παιχνίδι κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και αυτό αντί να γίνει αντικείμενο παρατήρησης και επισήμανσης στον Παναθηναϊκό, αποθεώθηκε κιόλας σαν συμπεριφορά από τους ίδιους τύπους που λέγαμε και παραπάνω.
Κι επειδή καλό είναι να θυμόμαστε μερικά πράγματα, αντί να πω οτιδήποτε για την στάση του Κουρμπέλη στην Τρίπολη, απλά θα παραθέσω εδώ αυτούσιο, το σχετικό κομμάτι που λέγαμε σ' αυτό το μπλογκ αμέσως μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, καθώς και την επισήμανση της αντίδρασης όλων αυτών που την θεωρήσαμε σαν μια ακόμα απόδειξη της παθογένειας που έχει τα κουμάντα στον Παναθηναϊκό και αυτών που περιστοιχίζουν τον Γιοβάνοβιτς και τους παίκτες του.

-Και το δεύτερο ήταν για μένα αυτή η ακατανόητη συμπεριφορά και γενικότερα εμφάνιση του Κουρμπέλη, που σαν αρχηγός, αντί να δώσει το παράδειγμα της ήρεμης και σοβαρής αντιμετώπισης του αγώνα, προσπάθησε από το πρώτο λεπτό να. αντικαταστήσει τον... Σένκεφελντ σε νοοτροπία και συμπεριφορά.

Νεύρα χωρίς λόγο από την πρώτη κιόλας φάση του αγώνα και ψιλοσυμπλοκή με αντίπαλο στο πρώτο λεπτό και από κει και πέρα χαζά ποδοσφαιρικά μαρκαρίσματα στα όρια της κίτρινης ή για κίτρινη χωρίς δεύτερη κουβέντα, σε μια άνευ ουσίας επίδειξη τσαμπουκά και ειδικά απέναντι σε ένα Ολιβέϊρα που όχι μόνο φάνηκε ότι "δεν μασούσε" από τέτοια, αλλά κατάφερε παίζοντας ΜΟΝΟΣ του όλη την άμυνα του Παναθηναϊκού, να τους κρατήσει ΟΛΟΥΣ κοντά στην περιοχή του Λοντίγκιν και να φορτώσει και τους περισσότερους απ΄ αυτούς με κάρτες.

Το ότι ο χθεσινός Κουρμπέλης... αποθεώνεται κιόλας από το σύνολο του ρεπορτάζ" για την εμφάνισή του και την συμπεριφορά του (σαν ένδειξη... μαχητικότητας μάλιστα) είναι απλά ένα ακόμα δείγμα της παθογένειας και της αντιποδοσφαιρικής λειτουργίας, προσέγγισης και ερμηνείας πραγμάτων, προσώπων και καταστάσεων στον Παναθηναϊκό.

Από κει και πέρα τι άλλο να προσθέσεις...