Σε αποκλειστική του συνέντευξη στην ιταλική εφημερίδα Gazzetta dello Sport και τον Λορέντσο Τοπέλλο, ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι διηγήθηκε τα δύο πρώτα του χρόνια κάτω από τα δοκάρια των «πρασίνων» μέσω κι ενός γαστρονομικού ταξιδιού με αγαπημένες του γεύσεις την πίτσα, την πίτα γύρω και το τζατζίκι.

«Εξαιρετική η ελληνική κουζίνα: μακριά όμως από μακαρονάδες γιατί δεν ξέρουν να τις φτιάχνουν». Τι σχέση έχουν όμως τα καρότα; «Στο πρόσφατο 0-0 με τον Ολυμπιακό, στο «Καραϊσκάκης» μάζεψα αρκετά στην περιοχή μου. Είχε τέτοια πλάκα, που κάποια στιγμή έβαλα και τα γέλια. Χίλιες φορές πάντως να σου πετάνε καρότα, παρά τις «βόμβες» που έσκαγαν δίπλα μου στο ντέρμπι με την ΑΕΚ».

 Ο Ιταλός τερματοφύλακας, που το 2017 με τα χρώματα της Μπενεβέντο είχε σκοράρει στον Ντονναρούμμα ισοφαρίζοντας το παιχνίδι με τη Μίλαν δηλώνει, όχι απλά ικανοποιημένος, αλλά σχεδόν μαγεμένος από την εμπειρία του στην Αθήνα χαρακτηρίζοντάς την «επιβλητική», όπως ακριβώς κι ο Παρθενώνας. Αλλά και «ατσαλένια», όπως το τέρμα του, που κατάφερε να κρατήσει αλώβητο στο Φάληρο.

 «Δεν ήταν εύκολο να φύγεις από το «Καραϊσκάκης» με το 0-0. Στα χαρτιά ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα, χτισμένη για το Champions League. Η ατμόσφαιρα κι οι χορογραφίες σε ανατριχιάζουν. Στα ντέρμπι, ο παράγοντας έδρα είναι πολύ σημαντικός. Γι’ αυτό κι η ισοπαλία ήταν μεγάλο αποτέλεσμα: γιατί μας έδωσε τη δυνατότητα να διατηρήσουμε το +5».

 

 -Ο Παναθηναϊκός όμως είναι και πρωτοπόρος στις γλώσσες. Μία πραγματική, ποδοσφαιρική Βαβέλ: πως συνεννοούνται στ’ αποδυτήρια ένας Σέρβος προπονητής, μ’ έναν Ιταλό τερματοφύλακα, συν μία μίξη Βραζιλιάνων, Αργεντινών και Ισπανών;

 «Στα αγγλικά. Και μετά στα ισπανικά. Τον βρίσκουμε, πάντως τον τρόπο μας. Πως τα πάω με τα ελληνικά; Για την ώρα έμαθα να χαιρετάω και να καταλαβαίνω όταν κάποιος θελήσει μία σέλφι. Κάθε φορά όμως που έρχονται οι λογαριασμοί σπίτι, χωρίς το Google Translate θα μου είχαν κόψει τα πάντα».  

 -Πως είναι το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου…

«Πολύ καλύτερο από τον περυσινό. Αυξήθηκε ο αριθμός των ομάδων που θα μπορούσαν να «κηρύξουν» πόλεμο στο Ολυμπιακό. Οι πρώτες 5 της βαθμολογίας, οι τρεις της Αθήνας και οι δύο της Θεσσαλονίκης είμαι βέβαιος πως, εάν αγωνίζονταν στη Serie A θα είχαν σωθεί χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Οι υπόλοιπες 8-9 όμως έχουν ακόμη πολλά να μάθουν για να καλυτερεύσουν το τεχνικό τους επίπεδο, όσο των εγκαταστάσεων. Δεν φταίνε εκείνες: εάν τα χρήματα από τα τηλεοπτικά συμβόλαια ήταν περισσότερα, θα είχαν αναπόφευκτα μεγαλύτερο κέρδος και άνεση ως προς τις όποιες επενδύσεις. Ο Μπερνάρντ; Θα μπορούσε άνετα να παίζει σε ιταλική ομάδα. Όσον αφορά τους μικρότερους, πρέπει να εμπιστευόμαστε τους πιτσιρικάδες και να τους δίνουμε ευκαιρίες. Στην Έμπολι είχα παίξει με τον Νικολάου, που προερχόταν από τον Ολυμπιακό. Του πήρε ενάμιση χρόνο για να καταλάβει την ιταλική, ποδοσφαιρική νοοτροπία. Το ίδιο κι ο Ντε Κέτελαρ, τώρα στη Μίλαν. Ιδανικό κλίμα για να εκραγεί το ταλέντο του Κωνσταντέλια, αν και άκουσα ότι εκεί θα ήθελε να παίξει».  

-Εσένα, σου λείπει η Serie A;

 «Μου λείπει η Ιταλία, αλλά δεν τρελαίνομαι να επιστρέψω στο Καμπιονάτο. Θέλω να εκμεταλλευτώ με τον καλύτερο τρόπο τη μεγάλη δυνατότητα που μου δόθηκε κάτω από τα δοκάρια του Παναθηναϊκού, με τον οποίο έχω ακόμη 1.5 χρόνο συμβόλαιο. Η Serie A μ’ έψαξε το καλοκαίρι, αλλά απέρριψα εκείνο το πρότζεκτ. Ποια ομάδα με έψαξε; Δεν λέγονται αυτά».

-Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, τι αέρας αναπνέετε στην πράσινη πλευρά της Αθήνας; Μπορείτε πράγματι να κερδίσετε το πρωτάθλημα;

 «Ούτε εμείς, ούτε κι η διοίκηση περίμενε ότι στα τέλη Φεβρουαρίου θα ήμασταν ακόμη εκεί ψηλά. Η ομάδα μας είναι νέα και η σταδιακή διαδρομή ανάπτυξης ξεκίνησε πέρυσι με την κατάκτηση του Κυπέλλου, διατηρώντας όμως και τις ισορροπίες. Εάν κερδίσουμε το πρωτάθλημα θα είναι ένα μεγάλο exploit, ένα μικρό, μεγάλο θαύμα παρόμοιο με την περυσινή Μίλαν του Πιόλι. Εδώ βλέπω μία πραγματικότητα που προσπαθεί κάθε χρόνο να καλυτερεύσει, επιβεβαιώνοντας τους στόχους και τα στάνταρντς προηγούμενων, πολύπλοκων σεζόν. Τι τάμα θα κάνω εάν βγούμε πρωταθλητές: θα τρέξω στον Ημιμαραθώνιο. Δεν είναι και λίγο: σκεφτείτε ότι, με το ζόρι αντέχω δύο χιλιόμετρα. Θα’ θελα πάντως να πάρουμε το πρωτάθλημα και να παίξω Champions League: ο Παράδεισος θα ήταν με τη Μίλαν, στο Σαν Σίρο. Αλλά και με τη Μπαρτσελόνα, δεν θα με πείραζε. Δεν έχω πατήσει ποτέ το χορτάρι του Καμπ Νου».

-Τι σου λένε στην Ελλάδα για εκείνο το γκολ που είχες πετύχει στη Μίλαν;

«Δεν το γνώριζαν, ενώ στην Ιταλία είχε γίνει χαμός. Μέχρι κι από το εξωτερικό έρχονταν παραγγελίες για ν’ αγοράσουν τη φανέλα μου. Παραδέχομαι πως προσπάθησα να βάλω γκολ και στο ελληνικό πρωτάθλημα: στη Λεωφόρο, στο ντέρμπι του 1ου γύρου (1-1) με τον Ολυμπιακό. Χάναμε 0-1, ήμουν στην αντίπαλη περιοχή έτοιμος να πηδήξω για κεφαλιά, μετά το Var κάλεσε τον διαιτητή και το φάουλ μετατράπηκε σε πέναλτι. Καλύτερα έτσι: ευτυχώς, είπα από μέσα μου».

 -Τελικά, Αλμπέρτο, πίτσα ή πίτα γύρος;

«Πίτσα πάνω απ’ όλα. Αλλά και το σουβλάκι με τζατζίκι δεν είναι καθόλου άσχημα. Μακριά μόνο από μακαρονάδες. Δεν τις πετυχαίνουν με τίποτα, όπως εμείς.». Μακριά κι από… βόμβες. Χίλιες φορές τα καρότα…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Βέτο" Γιοβάνοβιτς σε Αλαφούζο - Η πρώτη τους μεγάλη διαφωνία - "Δεν τον θέλω στον Παναθηναϊκό"!

 

 

Αλμπέρτο Μπρινιόλι Super League Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Ολυμπιακός