Πονάνε ακόμα οι ψυχές μας για τον άδικο χαμό τόσων νέων ανθρώπων. Αλλά μόνο για τους εκατοντάδες δικούς τους ανθρώπους, οι πληγές δεν θα επουλωθούν ποτέ. Παράλληλα, νιώθουμε οργή και αγανάκτηση για πάρα πολλά που ακούμε και που διαβάζουμε αυτές τις μέρες. Και νιώθουμε και ντροπή, που η ιδιότητα του επαγγέλματος μας, φέρει τον ίδιο τίτλο με κάποιους ξετσίπωτους και ξεδιάντροπους. Και καλά, τσίπα δεν έχουν. Αλλά παιδιά δεν έχουν; Πώς τα κοιτάνε στα μάτια, αλήθεια;
Διαβάστε το άρθρο στο enwsi.gr