Ραζβάν Λουτσέσκου: Στην σεζόν 2006-2007 γύρισε ο τεχνικός του ΠΑΟΚ μιλώντας σε podcast της Ραπίντ Βουκουρεστίου και θυμήθηκε ένα περιστατικό που συνέβη όταν η ομάδα είχε κατακτήσει τότε το Κύπελλο της χώρας και αναφέρθηκε στην αντίδραση του στους πανηγυρισμούς, με έναν ποδοσφαιριστή του, τον Ιονέλ Γκάνεα, στον οποίο ήθελε να δώσει μία... μπουνιά.
«Όταν ήμουν μικρός ένιωθα ένα είδος εκφοβισμού επειδή ήμουν ο γιος του Μίρτσεα Λουτσέσκου. Μου το υπενθύμιζαν συνέχεια. Ότι πηγαίνω σχολείο χάρη στον Μίρτσεα Λουτσέσκου και τις σχέσεις του, αν και έδωσα εξετάσεις, ότι οι άνθρωποι γύρω μου ήταν μαζί μου από ενδιαφέρον. Δεν μιλάω για ποδόσφαιρο, εκεί ό,τι πέτυχα, υπήρχε η εντύπωση πως το πέτυχα επειδή ήμουν ο γιος του. Σίγουρα σε γεμίζει απογοήτευση. Πριν από λίγες μέρες με επισκέφθηκε ο γιος μου στην Θεσσαλονίκη και μου άνοιξε αυτό το θέμα. Μου είπε: «Πιστεύεις ότι είναι εύκολο για μένα και τη Μαριλού -την κόρη μου- να έχουμε παππού τον Μίρτσεα και εσένα πίσω μας, που τα κατάφερες και δημιούργησες τεράστια πίεση μέσα μας;
Αφού κατακτήσαμε το Κύπελλο Ρουμανίας, ήταν μία μεγάλη νύχτα. Έπρεπε να πάρουμε το αεροπλάνο της επιστροφής από την Τιμισοάρα. Μετά από αυτό, πήγα στο ξενοδοχείο και όλοι ήταν ελεύθεροι να βγουν.
Θυμάμαι την ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο κόσμος στην Τιμισοάρα, ένα ονειρικό «κορεό». Κερδίσαμε με 2-0, παίζοντας ένα τέλειο παιχνίδι. Μετά τον αγώνα, όλοι εξαφανίστηκαν. Πήγα με τους ανθρώπους της διοίκησης και τους χορηγούς από την Τιμισοάρα, για ένα κρασί, μία σαμπάνια. Στις 05:30 το πρωί δεν ήθελα να φύγω. Το αεροπλάνο έφευγε στις 06:30. Είδα τους παίκτες της Ραπίντ να έρχονται και να τραγουδούν: «Έλα σπίτι, έλα σπίτι!».
Ένας φίλος μου έδωσε μία μπύρα, η πτήση ήταν εμπορική και πλήρης. Τραγουδούσαμε όλοι και υπήρχαν δύο μεγαλύτερες σε ηλικία κυρίες που απολάμβαναν την ατμόσφαιρα. Ξεκίνησα να πηγαίνω στον κάθε παίκτη, κάποιον θα αγκάλιαζα, σε κάποιον θα έδινα μια μπουνιά, αλλά με αγάπη. Σταμάτησα μπροστά στον Ιονέλ Γκάνεα, που ξεκουραζόταν εκείνη την ώρα και τον είχε πάει λίγο ο ύπνος.
Ήθελα να του δώσω μια μπουνιά, αλλά σκέφτηκα, όχι περίμενε! Δεν ήξερα πως θα αντιδράσει, ήταν και εκνευρισμένος που δεν είχε παίξει στον τελικό, αλλά είχε συμπεριφερθεί εξαιρετικά στο παιχνίδι. Θυμάμαι πώς στεκόταν και πώς σταμάτησα. Πρόσεχε Ραζβάν γιατί δεν ξέρεις πόσο κοντός είσαι!», είπε ο Ραζβάν Λουτσέσκου.