Στον απόηχο της εκτός έδρας ισοπαλίας στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό άπαντες στους Θεσσαλονικείς κινήθηκαν σε ανασυγκρότηση των εμπλεκόμενων πλευρών προκειμένου να υπάρξει μία πρώτη προσέγγιση των κατευθυντήριων γραμμών ενόψει συνέχειας. Αυτό που έπρεπε να καταστείλει σε πρώτη φάση ο ΠΑΟΚ ήταν αναμφίβολα η έντονη δυσαρέσκειά του αναφορικά με τα όσα συνέβησαν συνολικά στις επτά πρώτες «στροφές» του πρωταθλήματος δεδομένου πως χώρος για περαιτέρω ανάλυση δεν προσφέρθηκε.
Θέτοντας ως στόχο να ικανοποιήσει πρωτίστως τον εγωισμό του υποδέχθηκε την Άιντραχτ Φρανκφούρτης στην κατάμεστη Τούμπα προκειμένου να παίξει με τις πιθανότητές του για ένα θετικό αποτέλεσμα με φόντο την πρωτιά στους ομίλους του Conference League. Απέναντι σε ένα γκρουπ με ιδιαίτερα χαμηλή συγκομιδή στο εγχώριο πρωτάθλημα που πρόσφατα γνώρισε την πρώτη του ήττα με την Βόλσμπουργκ αλλά σε κάθε περίπτωση δεν τίθεται αμφιβολία της δυναμικότητάς του φιγουράροντας ως ένα εκ των φαβορί με φόντο την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου.
Ένα σύνολο που έχει αρχή, μέση και τέλος, παράγει ποδόσφαιρο και κυρίως το πρώτο «σκανάρισμά» του είχε να επιδείξει τις αντεπιθέσεις που εκδήλωνε. Αντιμετωπίζοντας τον ΠΑΟΚ όμως φρόντισε να έχει τοποθετημένες πολύ ψηλά τις γραμμές του περιορίζοντας το μοντέλο που ακολουθούσε όταν άφηνε χώρους προκειμένου να επωφεληθεί στην κόντρα επίθεση. Με τον ΠΑΟΚ όμως ήταν... αλλιώς, έχοντας «εγκλωβιστεί» πνευματικά, ενώ από πλευράς του ο Δικέφαλος πόνταρε πολλά στο να παραχωρήσει τη μπάλα σε γερμανικά πόδια.
Τακτική προσέγγιση που κατέθεσε με το... καλημέρα της αναμέτρησης χαρακτηριστικό και του γκολ που έγραψε με Άλι Σαμάτα στο 15΄, επιχειρώντας να ασκήσει ασφυκτικό πρέσινγκ προκειμένου να εφορμήσει στην περιοχή των Γερμανών. Σε μία πρώτη ανάγνωση της αρχικής σύνθεσης αντιλαμβανόταν κανείς πως η κάθε μονάδα «κούμπωνε» αρμονικά με τις υπόλοιπες έχοντας «λουστεί» με το ζητούμενο που τέθηκε. Ενδεικτικό και της επανεμφάνισης των Μεϊτέ-Οζντόεφ στα χαφ στη λογική πως αυτό το δίδυμο μπορούσε να ανταποκριθεί εξαιρετικά σε ένα ματς υψηλών απαιτήσεων. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος πήρε άριστα δέκα, με τον Γάλλο χαφ να καταθέτει τα διαπιστευτήριά του στο πρώτο του μεστό ματς με τα «ασπρόμαυρα» έχοντας σωστές τοποθετήσεις και κερδισμένες «μονομαχίες».
Κόντρα στην Άιντραχτ, δεν το πλήρωσε με δεδομένη την ισοπαλία που φάνταζε το επικρατέστερο σενάριο σε ένα ματς που οι Θεσσαλονικείς «φώναζαν» για νίκη αλλά το ποδόσφαιρο κάτι τους χρωστούσε. Πόσω μάλλον σε ένα διάστημα καθυστερήσεων έχοντας «πληγωθεί» αρκετές φορές και μετριάζοντας εμφανίσεις κυριαρχίας τους. Ενδεχομένως γιατί ήταν περισσότερο ψιλιασμένοι και ώριμοι ούτως ώστε να μαζέψουν το μυαλό τους και να μετατρέψουν τα λάθη σε «όπλα». Εξ ου κατ΄ εμέ και ο Ράζβαν Λουτσέσκου έκανε λόγο για «ένα τέλειο παιχνίδι» από πλευράς ΠΑΟΚ.
Το φανταστικό πρέσινγκ του α΄ημιχρόνου του έδωσε μόλις ένα γκολ δεδομένου πως ήταν... 3.5 εκατοστά μακριά από το δεύτερο που του στέρησε το VAR κατόπιν εκτέλεσης του Άλι Σαμάτα έχοντας πιστωθεί ως μη γενόμενη φάση ενώ στο β΄ θα μπορούσε να σκοράρει και να κλειδώσει το ματς σε κάποια επιθετική μετάβαση πολύ πιο εύκολα από το σενάριο της νίκης. Κοινό μυστικό άλλωστε πως αρέσκεται να κάνει τα εύκολα... δύσκολα αλλά αν αυτό που μετράει στο φινάλε είναι το αποτέλεσμα, ο Δικέφαλος μπορεί να χαμογελά.
Με το στόχο του αποτελέσματος να έχει επιτευχθεί, η ανάγνωση του ματς λέει πως ο ΠΑΟΚ έκανε ένα πρώτο τέλειο ημίχρονο σε επίπεδο πρέσινγκ, δημιουργίας και έντασης και ένα δεύτερο που ανά διαστήματα απειλήθηκε αλλά επέδειξε... Κοτάρσκι έχοντας «πληγωθεί» από δικό του λάθος αλλά απαντώντας στις καθυστερήσεις. Εκεί που φέτος «μουτζούρωσε» κάθε άλλο παρά λίγα ματς του. Γιατί το ποδόσφαιρο τον αντάμειψε και έπεται συνέχεια...
Γίνεται αντιληπτό πως στην παρούσα φάση το «υπερόπλο» στη φαρέτρα του ΠΑΟΚ εντοπίζεται στα άκρα. Με τους Αντελίνο Βιεϊρίνια και Ράχμαν Μπάμπα να... οργιάζουν και να αποτελούν αξιόπιστες ποιοτικά λύσεις αναβαθμίζεται συνολικά το παιχνίδι των «ασπρόμαυρων». Σε μία βραδιά που είναι άδικο να παραλείψει κανείς και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές. Από την... κόλαση στον παράδεισο, πάμε και όπου βγει ο ΠΑΟΚ. Όπως προστάζει το DNA του.
Με το μοναδικό ερωτηματικό στα μετόπισθεν εκεί όπου αναζητεί εναγωνίως χημεία αλλά σε κάθε περίπτωση είχε να επιδείξει εξαιρετικές αποδόσεις με απόλυτο πρωταγωνιστή τον «κέρβερο» Ντόμινικ Κοτάρσκι και Κωνσταντίνο Κουλιεράκη σε ένα ματς με τα... όλα του για τον Χανιώτη στόπερ. Όλα ή τίποτα. Για τον νεαρό κεντρικό αμυντικό επιλέχθηκε το πρώτο. Όλα. Από μοιραίος... ωραίος. Άνιωθος, ανέγγιχτος ακόμη και κατόπιν του λάθους του.
«Ήμουν αποφασισμένος πως μόνο έτσι θα το διορθώσω το λάθος μου. Με γκολ. Στη φάση που το πέτυχα, το πίστευα, είπα τον Τσιγγάρα μου κάνε μου μπλοκ για να βρεθώ στη φάση και έτσι έγινε και την έσπρωξα στα δίχτυα». Όπως κι έγινε. Koulie at the buzzer με τον ίδιο να αποδεικνύεται μεγάλο «κεφάλαιο» για τον ΠΑΟΚ έχοντας ήδη αποκτήσει ηγετικές τάσεις. Γιατί η ποιότητα δεν έχει ηλικία. Όπως και ο έφηβος Τάισον με τον σεληνιασμένο Ζίλε που πήρε φόρα και τα νούμερα... ανηφόρα, ποδοσφαιριστές που απομόνωσε το γερμανικό κλαμπ συνθέτοντας μαζί με τον Τόμας Μουργκ την τέλεια μεσοεπιθετική «τριπλέτα». Αλλά ποιος Μουργκ;
Από τις βραδιές που ήταν κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του. Από εκείνη που δημιούργησε εκείνος για αυτόν. Μόνο. Και για τους έξι αδικοχαμένους φίλους του. Και τη δική του βραδιά δεν μπορεί να του τη στερήσει κανείς. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα υπάρξουν και άλλες. Αν κάνει όνειρα πρωτιάς; «Είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για αυτό» και η παρένθεση κλείνει. Μέχρι τότε... Για να χαζεύει η Ελλάδα δυο φορές την εβδομάδα.