Ο ΠΑΟΚ το 2019 έγραψε ιστορία, καθώς όχι μόνο κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα μετά το 1985 αλλά το έκανε και χωρίς να δεχθεί ήττα. Το Κύπελλο ήταν το τέλειο συνοδευτικό σε μια ασύλληπτη σεζόν για τους Θεσσαλονικείς και αυτή η εποποιία έγινε βιβλίο! Ο Κώστας Βασιλόπουλος είναι ο συγγραφέας και το βιβλίο έχει τεθεί σε κυκλοφορία.
Στο βιβλίο ο Ραζβάν Λουτσέσκου περιγράφει:
«Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και θα είμαι ευθύς πάνω σ’ αυτό, ότι η προηγούμενη σεζόν (2017-2018) κι ό,τι συνέβη κατά την διάρκεια της, μου έδωσε ένα πολύ μεγάλο έναυσμα κι μ’ έκανε να πιστέψω, ότι την επόμενη σεζόν θα φτάσουμε εκεί που έπρεπε να φτάσουμε. Να κερδίσουμε δηλαδή, το πρωτάθλημα. Δεν είναι κάτι που πρέπει να προσπεράσουμε σαν αμελητέα ποσότητα, είναι κάτι που έδωσε πραγματική δύναμη κι αποφασιστικότητα, σε μένα τουλάχιστον, και την πεποίθηση ότι θα κερδίσουμε το πρωτάθλημα. Κατά τη γνώμη μου, είναι πέντε τα γεγονότα, τα οποία συνδέονται με την ψυχολογία τη δική μου και της ομάδας, όσον αφορά την πορεία μας προς το πρωτάθλημα.
Το πρώτο ήταν όταν ανέλαβα την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ. Στις επαφές που είχα με τα media και τους δημοσιογράφους, ήθελα να παρουσιάσω την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος σαν όνειρο. Θεωρούσα ότι αυτό θα έδινε μία ιδιαίτερη σημασία και θα αποφόρτιζε την ομάδα, γιατί μιλώντας για το όνειρο που είχα, δεν θα αισθανόντουσαν τόση πίεση όση αν τους το έθετα ως ένα στόχο.
Δέχτηκα πολλή κριτική για το ότι μιλούσα για όνειρο και από τους φιλάθλους και από τους ανθρώπους που ήταν κοντά στην ομάδα. Αυτό με απογοήτευσε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, σε ένα meeting, που είχα με τον κ. Σαββίδη, ουσιαστικά το αφεντικό της ομάδας, μου είπε ότι έπρεπε να σταματήσω να λέω ότι είναι ένα όνειρο, γιατί είναι υποχρέωση του ΠΑΟΚ. Εκείνη τη στιγμή είπα στον εαυτό μου “Ραζβάν πρέπει να το «βουλώσεις», πρέπει να σταματήσεις και όντως πρέπει να φέρεις εις πέρας αυτή την αποστολή”. Αυτό όμως το θεώρησα άδικο, γιατί ήθελα να το παρουσιάσω μ’ έναν τρόπο, ώστε να αποφορτίσω την ομάδα, όπως είπα πριν, αλλά δημιουργήθηκαν λανθασμένες εντυπώσεις.
Το αφεντικό, ήταν πολύ σκληρό απέναντι μου σ’ εκείνη τη συνάντηση. Ήταν η συνάντηση στην διάρκεια της οποίας συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να το σταματήσω όλο αυτό, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω και το θεώρησα άδικο, το πώς γίνεται να είναι υποχρέωση για την ομάδα να κατακτήσει το πρωτάθλημα, ενώ έχει τόσα πολλά χρόνια να φτάσει στη συγκεκριμένη διάκριση.
Παρ’ όλα αυτά, σ’ εκείνη τη συνάντηση έγινε το κλικ μέσα μου κι έθεσα ως στόχο το πρωτάθλημα. Από κείνη τη στιγμή και μετά, μου έγινε εμμονή να κερδίσουμε τον τίτλο. Κάθε στιγμή έλεγα μέσα μου ότι πρέπει να το πάρουμε και τελικά αυτό συνέβη. Χωρίς άλλη δικαιολογία, όλοι στην ομάδα είχαμε εστιάσει στον στόχο».