Η ΑΕΚ έκλεισε το Σάββατο 13 Απριλίου 2024 100 χρόνια ζωής. Στη Νέα Φιλαδέλφεια ξεκίνησαν οι εορταστικές εκδηλώσεις, όπου ο κόσμος αποθέωσε Αλμέιδα και παίκτες, ενώ συγκλονιστικό ήταν επίσης το μήνυμα του Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος προέτρεψε τους Ενωσίτες να την αγαπούν και να την προστατεύουν σαν σωματοφύλακες, μέχρι τα χίλια χρόνια της.
Στο διαδίκτυο αναρτήθηκαν από κορυφαία ΜΜΕ αφιερώματα, blogs, συνεντεύξεις και ντοκιμαντέρ. Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης γέμισαν με ποσταρίσματα που εξεδήλωναν λατρεία και αγάπη για την ομάδα του «Δικέφαλου» αετού. Διάσημοι και άσημοι οπαδοί βρήκαν μερικές λέξεις για να συνθέσουν το μωσαϊκό συναισθημάτων, αναμνήσεων και αφηγήσεων, με τα οποία το υποσυνείδητό τους απαντά στην ερώτηση «τί είναι ΑΕΚ για αυτούς».
Ένα σημαντικό κείμενο έγραψε στην εφημερίδα «Δικέφαλος» ο Δημήτρης Χατζηχρήστος. Ο εμβληματικός αρχηγός της Original υπέγραψε ως «Αντιχούλιγκαν», το όνομα της γνωστής στήλης που αρθρογραφούσε στον ενωσίτικο Τύπο, στο παρελθόν.
Διαβάστε τα λόγια που έγραψε:
Πέρασαν μερικά λεπτά από τότε που η ΑΕΚ μας έκλεισε τα 100 χρόνια της. Ένα χαμόγελο, ένα χάσιμο στο κενό το βλέμμα μου. Το 1971 ξεκινάει για μένα το ταξίδι μαζί της, κοντά της. Μισό και βάλε αιώνα υπήρξε η ανησυχία μου, η ανάσα μου, όπως άλλωστε και το οξυγόνο για άπειρα παιδιά της μακρινής εκείνης εποχής.
Γνωρίζοντάς ΤΗΝ μέσα από την πρωταθληματική περίοδο, έμαθα να τη λατρεύω, ύστερα από τις πικρίες που μας πότισε τα επόμενα χρόνια. Όταν κατάλαβα πως και εγώ είχα πέσει θύμα του ρητού: «όλα στη ζωή μπορείς να τα αλλάξεις, ομάδα όμως όχι» ήταν πολύ αργά.
Συνεπώς τα 53 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα, έβαλαν στην άκρη κάθε άλλο ενδιαφέρον και τη θέση του πήρε η περιπέτεια της Ένωσης. Μία διαδρομή γεμάτη ασύλληπτη εναλλαγή συναισθημάτων.
Κοιτώντας τώρα στα 67 πίσω, απορώ πώς με παγίδεψε.
Με τα χρώματα;
Με το έμβλημα;
Ήταν… οι φάπες του πατέρα μου;
Ή μήπως η καλοσύνη της Άννας;
Το ταξίδι στη Νέα Φιλαδέλφεια να είναι άραγε το ταξίδι στα Κύθηρα. Η επιστροφή στην Ιθάκη; Ο έρωτας μαζί της μου στέρησε πολλά. Όμως, όπως λένε συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις, πάλι τα ίδια θα κάναμε!
Το παρελθόν της ΑΕΚ που δεν έζησα, το ρούφηξα από πηγές, από αφηγήσεις, από συναντήσεις με τους τότε. Το παρόν της ΑΕΚ με τρομάζει, ευτυχώς ή δυστυχώς. Το μέλλον της, δεν θα το προλάβω, το ονειρεύομαι… Πάντα θα το ονειρεύομαι.