Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο, όχι μόνο για το χώρο του ποδοσφαίρου αλλά γενικά στη ζωή του καθενός, αφού πάνω-κάτω όλοι είχαν ή έχουν ένα προσωνύμιο να τους ακολουθεί. Και δεν το επιλέγει ο καθένας για τον εαυτό του, φυσικά. Άλλοι είναι οι… νονοί, παίρνοντας έμπνευση από οτιδήποτε. Την εμφάνιση, το ύψος, τη συνήθεια κάποιου, τον τόπο καταγωγής του, οτιδήποτε.

Έτσι συμβαίνει, πάντα συνέβαινε βασικά, και στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπου στην πάροδο του χρόνου έχουν καταγραφεί δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, παρατσούκλια σε ποδοσφαιριστές. Εμείς, ενδεικτικά, επιλέγουμε τριάντα από αυτά, εξηγώντας και τον λόγο για τον οποίο βγήκε το καθένα, σύμφωνα τουλάχιστον με τις απόψεις που έχουν επικρατήσει.

Δημήτρης Σαραβάκος: Το baby face ήταν αυτό που όρισε και το προσωνύμιο του: «Μικρός». Τα χρόνια περνούσαν αλλά ο Σαραβάκος παρέμενε ίδιος στην όψη, σαν να μην τον άγγιζε ο χρόνος, κάτι που μπορεί να ειπωθεί ακόμη και για το σήμερα. Σαν να μην τον άγγιζε ο χρόνος, όμως, ήταν και αγωνιστικά, αφού παρέμενε παίκτης κλάσης πάντα, με αποτέλεσμα από ένα σημείο κι έπειτα να τον αποκαλούν «ο μεγάλος μικρός του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Διαβάστε τη συνέχεια στο newsbeast.gr