Ο... άγιος Γιοβάνοβιτς που πρέπει να ξορκίσει ο ΠΑΟ και το άστοχο μπλουζάκι

Ο Παναθηναϊκός παίζει την Πέμπτη με τη Λανς όλη τη σεζόν. Δεν υπάρχει περίπτωση με την εσωστρέφεια που θα υπάρξει, την γκρίνια που θα μετατρέψει ακόμη και τον... Μπόλονι σε προπονητάρα, αλλά και με τα 5.000 άτομα που θα πηγαίνουν στο ΟΑΚΑ να πάρει ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα.

Σε μία τέτοια θέση βρίσκεται ο Παναθηναϊκός από τις 26 Δεκεμβρίου του 2023, όταν ο Γιάννης Αλαφούζος τελείωσε τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς με απαράδεκτο τρόπο. Ο μεγαλομέτοχος εκτός της απρέπειας απέναντι στον άνθρωπο που παρέλαβε ένα ΤΙΠΟΤΑ και το έκανε ομάδα που βρέθηκε μία ανάσα από όμιλο του Champions League, έβαλε μία πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της σχέσης κόσμου και ομάδας που είχε χτιστεί επί Γιοβάνοβιτς.

Αν, ο Παναθηναϊκός έπαιρνε το πρωτάθλημα όλα καλά, αν δεν το έπαιρνε (όπως και έγινε) ήταν δεδομένο πως η ομάδα θα βρισκόταν στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Ο κόσμος άδειος και ξενερωμένος, ένα ρόστερ που θέλει ακόμα 4-5 μεταγραφές βασικών (δεν φτάνουν ούτε το χαφ, ούτε ο φορ αντί Σπόραρ).

Ωστόσο, ο Γιοβάνοβιτς θα πρέπει να μείνει στο παρελθόν. Δεν γίνεται με κάθε κακή εμφάνιση ή αποτυχία να υπάρχει το φάντασμα του Σέρβου πάνω από την ομάδα και να ακούγεται το «Α, ο Γιοβάνοβιτς θα έβαζε 5 στον Λεβαδειακό» ή το «Α, ο Γιοβάνοβιτς είχε κάνει παίκτη τον Αίτόρ».

Κουράζει, δεν προσφέρει τίποτα και βάζει τρικλοποδιές στον Αλόνσο και τον κάθε Αλόνσο. Εξάλλου οι προπονητές του Παναθηναϊκού έχουν χιλιάδες τρικλοποδιές στην πορεία του και από εντός ομάδας (βλέπε Τερίμ) δεν χρειάζεται ακόμη μία.

Περί αγιοποίησης Γιοβάνοβιτς

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι πλέον προπονητής της Εθνικής. Η πιο σωστή κίνηση που έχει κάνει μέχρι τώρα η διοίκηση Γκαγκάτση και ίσως η μοναδική...

Ας αφήσουμε τον άνθρωπο να επαναφέρει την Εθνική στις μεγάλες διοργανώσεις και ας αφήσουν οι «φωνές» γύρω από τον Παναθηναϊκό το καθημερινό λιβάνισμα με τον άγιο Ιβάν.

Ενάμιση μήνα πριν την απόλυσή του από τον Αλαφούζο ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να κερδίσει ντέρμπι. Πήρε το ματς στο Καραϊσκάκη λόγω της κροτίδας και όποιος θυμάται σε εκείνο το σημείο η εικόνα του αγώνα έδειχνε περισσότερο πως ο Ολυμπιακός θα γυρνούσε το ματς, παρά ο Παναθηναϊκός θα έφευγε με το διπλό.

Ο Γιοβάνοβιτς έβλεπε την κωμωδία με τον Μπρινιόλι, την οποία ο Τερίμ έλυσε σε 5 λεπτά, βάζοντας τον Ιταλό βασικό να κρεμάει την ομάδα και να πετάει κρίσιμους βαθμούς στο πρωτάθλημα.

Παράλληλα, η εικόνα της ομάδας ήταν σε πτώση. Αρχικά, η ήττα με 3-1 από τη Ρεν με τους Γάλλους να παίζουν με 10 παίκτες και ο αποκλεισμός μέσα στη Λεωφόρο από την Μακάμπι που ήταν σε... πόλεμο και ενώ αρκούσε και η ισοπαλία.

Όπως και το τελευταίο ματς του Γιοβάνοβιτς στον Βόλο, όπου ο Παναθηναϊκός δεν βλεπόταν και σώθηκε από τον ξεχασμένο Γερεμέγεφ.

Τα παραπάνω ΔΕΝ έδειχναν ότι ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να πάρει το πρωτάθλημα και ας ήταν στο -1 από τον ΠΑΟΚ όταν έφυγε ο Ιβάν. Ίσα ίσα, με δεδομένο ότι μεταγραφές ενίσχυσης δύσκολα θα γινόντουσαν τον Γενάρη («δεν δίνει λεφτά ο Αλαφούζος» - «δεν ήθελε ο Γιοβάνοβιτς» αυτό μόνο οι δυο τους το ξέρουν), ο Παναθηναϊκός δεν θα έπαιρνε ούτε και το Κύπελλο.

Φυσικά, ο αντίλογος λέει ότι ο Γιοβάνοβιτς θα το έπαιρνε το πρωτάθλημα αν είχε μείνει. Η εικόνα εκείνη τη στιγμή έδειχνε το αντίθετο πάντως. Δεδομένα όμως δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν, οπότε ας ζήσουμε στην επόμενη ημέρα για να ξεφύγει πλέον η ομάδα από το να ζει στο παρελθόν είτε αυτό λέγεται ευρωπαϊκές πορείς πριν από 20 χρόνια είτε Ιβάν Γιοβάνοβιτς και να κοιτάξει να φτιάξει το μέλλον της.

Τα λευκά μπλουζάκια και οι τιμές

Το οικοδόμημα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός είναι πασιφανές ότι έχει προβλήματα σε πολλούς τομείς. Σε αυτό νούμερο ένα υπεύθυνος είναι ο Γιάννης Αλαφούζος, καθώς εκείνος έχει επιλέξει ανθρώπους που θα τρέχουν την ομάδα από το αγωνιστικό μέχρι και την τιμολογιακή πολιτική των εισιτηρίων.

Δεν γίνεται να βλέπεις πως ο κόσμος είναι ξενερωμένος με την ομάδα, να έχει φύγει το δέσιμο των δύο προηγούμενων χρόνων, να βλέπει την Λεωφόρο να έχει 500 άτομα σε φιλικά και οι τιμές στα εισιτήρια σε ένα γήπεδο που είναι 6 φορές μεγαλύτερο από τη Λεωφόρο να θυμίζουν... μπάσκετ των 7 ευρωπαϊκών και των υπηρεσιών που προσφέρει.

Φυσικά, πέρυσι ο κόσμος γέμισε το ΟΑΚΑ με Μπράγκα και Βιγιαρεάλ με τσιμπημένες τιμές γιατί υπήρχε η... καψούρα με την ομάδα και η πίστη στον προπονητή και σε ό,τι είχε δημιουργήσει. Αυτό χάθηκε!

Δεν γίνεται, λοιπόν, σε ματς με την Μπότεφ στο πέταλο που δεν μπορείς να δεις ούτε τους παίκτες να είναι 20 ευρώ. Ακόμη και οι τιμές των εισιτηρίων διαρκείας ήταν πιο ακριβές και από πολυμετοχικότητας με την ομάδα να παίζει σε όμιλο Champion League και παίκτες όπως τον Σισέ, τον Ζιλμπέρτο, τον Λέτο, τον Καραγκούνη, τον Κατσουράνη, τον Λουίς Γκαρσία.

Για να κερδίσεις πάλι τον κόσμο και να σου μετατραπεί το ΟΑΚΑ σε «χρυσορυχείο» όπως πέρσι, πρέπει να δώσεις να προσφέρεις κάτι. Αγωνιστικά είναι νωρίς, αλλά καλύτερα το εισιτήριο για το ματς με τον Λεβαδειακό να έχει 5 ευρώ και να πάνε 20-25.000 κόσμος, παρά να βλέπουν ο Τετέ και ο Πελίστρι τα παγωμένα λευκά καθίσματα του ΟΑΚΑ.

Σε αυτή την κατεύθυνση ήταν η σωστή κίνηση της γενικής εισόδου με τη Λανς, η οποία θα πρέπει και να επαναληφθεί. Ενώ και λεωφορείο θα πρέπει να βάλει η ΠΑΕ σε κάποια μικρά ματς του πρωταθλήματος για να φέρει κοντά της και κόσμο που διψάει να είναι στο γήπεδο, αλλά δεν μπορεί λόγω απόστασης και οικονομικών.

Ωστόσο, η ΠΑΕ έχει συνηθίσει μόλις κάνει κάτι καλό στη συνέχεια να βάζει αυτογκόλ και αναφερόμαστε στα μπλουζάκια.

Η ενέργεια γίνεται - όπως ενημέρωσε η ΠΑΕ - για να έχουν όλοι το ίδιο χρώμα και να δώσει μία ωραία εικόνα στις εξέδρες. Σωστή η σκέψη, μόνο που το χρώμα του Παναθηναϊκού είναι το πράσινο και όχι το λευκό.

Αφού θα έκαναν που θα έκαναν τα έξοδα, ας έβαζαν πράσινο μπλουζάκι με ένα λευκό τριφύλλι και να μην θυμίζει αφίσα προεκλογικής εκστρατείας.

ΥΓ: Το μπλουζάκι προφανώς είναι και το τελευταίο πρόβλημα του Παναθηναϊκού. Δεν είναι γκρίνια για το χρώμα ή για το τι αρέσει στον καθένα, αλλά δείχνει ότι η ΠΑΕ δεν νιώθει από Παναθηναϊκό.