Κλείσει δεν κλείσει ο Ντατρό Φοφανά, αυτό που ζούμε και τούτο το καλοκαίρι είναι η επανάληψη πολλών κατά το παρελθόν, αντίστοιχων ακατανόητων δράσεων και πρακτικών.

Να ξέρεις δηλαδή ένα εξάμηνο ή ακόμα και έναν χρόνο πριν ποιες είναι οι βασικές ανάγκες σου, να σχεδιάζεις και να ξεκινάς (υποτίθεται) τον μεταγραφικό σχεδιασμό σου βάσει αυτών και να καταλήγεις στο φινάλε της διαδρομής είτε έχοντας αυτοαναιρεθεί για κάποιες περιπτώσεις, είτε αγκομαχώντας για να μπαλώσεις μια τεράστια τρύπα όχι με ποδοσφαιρικό πλάνο, αλλά υπο την πίεση της στιγμής να δώσεις έναν σκασμό λεφτά ακριβώς επειδή δείχνεις ανημποριά για να κάνεις τα βασικά.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Βαγγέλη Αρναούτογλου στο enwsi.gr