Ο Άκης Γεωργίου γράφει στο aek365 για τη νέα μορφή της ΑΕΚ, τους παίκτες που ήρθαν και για την κομβικής σημασίας ολοκλήρωση της απόκτησης του φορ

Για να γίνει εφικτό να κριθεί σοβαρά ο φετινός αγωνιστικός σχεδιασμός, πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί. Άλλη σούμα αν γίνει εφικτό να αποκτηθεί ένας φορ με την προοπτική του Φοφανά ή ενός παίκτη αυτού του βεληνεκούς, άλλη αν τελικά δεν τελικά δεν προχωρήσει το deal και πάει η ΑΕΚ σε επιθετικό πολύ διαφορετικού -προς τα κάτω- λέβελ. Είναι κομβικής σημασίας η μεταγραφή του επιθετικού γιατί μπορεί λανθασμένα να λέμε και να ξαναλέμε «ο δεύτερος φορ» όμως στην ουσία αυτό που ψάχνουμε να κάνουμε είναι να αντικαταστήσουμε τον πρώτο σκόρερ της περσινής ομάδας. Είναι αισιόδοξο πως μέχρι στιγμής, στις τρεις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος η ΑΕΚ παίρνει περιφερειακά γκολ από τους εξτρέμ και τους μπακ της, όμως όπως και να το δεις, πρέπει με κάποιο τρόπο να διατηρηθούν στη σούμα της τα 14 γκολ του Πόνσε.

Με δεδομένο, όμως, ότι θα γίνει μόνο μια επιπλέον προσθήκη, είναι ορατός ο σκελετός της μέχρι τώρα μεταγραφικής ενίσχυσης του τρέχοντος καλοκαιριού. Ήρθαν παίκτες με πολύ καλά ονόματα και θητεία σε τοπ πρωταθλήματα επί σειρά ετών και με παραστάσεις πολύ ψηλού επιπέδου (Λαμέλα, Περέιρα). Ήρθαν για πρώτη φορά δυο «βασικοί» τερματοφύλακες, σε μια πρωτοφανή κίνηση όχι για τα δεδομένα της ΑΕΚ αλλά γενικότερα, αφού η θέση στα γκολπόστ δε θα έχει πουθενά τόσο ανταγωνισμό όταν είναι και οι δυο διαθέσιμοι. Ήρθε ο πρώτος ντιμπλέρ του Βελγίου (Κοϊτά) με καλά νούμερα, επαφή με τα δίχτυα και στοιχεία που λείπουν από την υπόλοιπη μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδας όπως το μακρινό σουτ. Ήρθε και ο Οντουμπάτζο από τον Άρη για να συμπληρώσει τον Ρότα τον οποίο ο προπονητής σκέφτεται ως κολώνα και αποφάσισε να χτίσει πάνω σε αυτή την επιλογή.

Όλοι αυτοί προστίθενται σε μια ήδη θρεμμένη βάση παικτών η οποία εδώ και μια διετία έχει σταθερά ανταγωνιστική παρουσία. Στον Πινέδα, τον Γκαρσία, τον Γιόνσον, τον Ελίασον, τον Τσούμπερ και τον Λιούμπισιτς που είναι «μεταγραφή» και αυτός υπό την έννοια ότι δεν έπαιξε πέρσι. Είναι άσχημη η βάση της ΑΕΚ; Κάθε άλλο. Έχει ένα ρόστερ με πολύ μεγάλη ποιότητα, με προσωπικότητες και κυρίως με τον ίδιο προπονητή για τρίτο χρόνο. Το δύσκολο με το μάτι, θα είναι το πώς θα χωρέσουν όλοι αυτοί και πώς θα παραμείνουν ενεργοί οι υπόλοιποι με ένα ματς την εβδομάδα. Αυτό όμως είναι δουλειά του προπονητή και προφανώς είναι θετικό ότι θα κληθεί να κάνει τον… θηριοδαμαστή ο άνθρωπος που έχει τον καλύτερο βαθμό στη διαχείριση του ρόστερ τα τελευταία πολλά χρόνια. 

Όλα τα παραπάνω είναι η θετική πλευρά της κατάστασης σχετικά με τον αγωνιστικό σχεδιασμό. Υπάρχουν όμως και κάποιες παράμετροι προβληματισμού. Η πρώτη έχει να κάνει με τον καταμερισμό του ταλέντου και της ποιότητας. Η ΑΕΚ δείχνει μια ομάδα πολύ πιο γεμάτη σε επιλογές από τη μέση και μπροστά σε σχέση με το τι ισχύει από τη μέση και πίσω. Προφανώς αυτό αποτελεί αποτέλεσμα επιλογής, από τη στιγμή που την περσινή σεζόν πλήρωσε περισσότερο το παθητικό της (που ήταν χειρότερο από τη σεζόν 22-23) παρά το ενεργητικό της (που ήταν καλύτερο από τη σεζόν 22-23). Παρόλα αυτά αποκτήθηκε μόλις ένας παίκτης (Οντουμπάτζο) στην αμυντική γραμμή. Αποκτήθηκαν βέβαια δύο τερματοφύλακες με μεγάλα συμβόλαια, συνεπώς η ομάδα εντόπισε το πρόβλημα εκεί. Η πορεία και ο χρόνος θα δείξουν αν θα δικαιωθεί. 

Από την άλλη υπήρξαν θέσεις για τις οποίες υπάρχει μια άποψη ότι χρειαζόταν εξέλιξη στις οποίες τελικά αποφασίστηκε (ίσως γιατί η ζωή τα έφερε έτσι) να μην γίνει τελικά κίνηση. Πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι αυτό του αριστερού μπακ. Εκεί υπήρξε συνολική απόφαση να πάει η ΑΕΚ σε αναβάθμιση, ωστόσο υπάρχουν κι άλλες θέσεις για τις οποίες υπάρχει κουβέντα όπως το δεξί μπακ (που η ομάδα πήγε σε άλλη λογική) και αναβάθμιση σε θέσεις που έχουν παίκτες με πολυετή παρουσία στην ομάδα και τελικά δεν έγινε. 

Παντού υπάρχουν τα συν και τα πλην. Όταν κάτσει και η τελευταία μπίλια και σχηματιστεί το παζλ, θα μπορούν να βγουν περισσότερα συμπεράσματα. Ακόμα περισσότερα συμπεράσματα -και κυρίως τα πιο σοβαρά- θα βγουν από την αποδοτικότητα του νέου ρόστερ. Μέχρι τότε όμως, το πιο σημαντικό θέμα είναι αυτό του φορ, το οποίο έχει καθυστερήσει, όμως θα είναι χρήσιμο να έρθει έστω και τώρα ένας επιθετικός που να μπορεί να βάλει σοβαρό ανταγωνισμό στον Γκαρσία όπως ο ίδιος ο Αλμέιδα έχει δηλώσει δημόσια δυο τρεις φορές το τελευταίο διάστημα.