Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Ξεκινάς με συγκεκριμένους στόχους, αλλά στην πορεία όσα εξελίσσονται στην καθημερινότητα σε αποπροσανατολίζουν. Κάπως έτσι αισθάνομαι πως εξελίσσεται το πράγμα και στην ΑΕΚ. Ετσι κι αλλιώς είναι οργανισμός που υπέστη συνταρακτικές, σχεδόν κοσμογονικές, αλλαγές στη διάρκεια του καλοκαιριού και ψάχνει βηματισμό. Και αυτό πολλές φορές οδηγεί σε λοξοδρομήσεις από τον τελικό προορισμό και χάσιμο χρόνου με καταστάσεις που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον.
Κάπως έτσι τις τελευταίες ώρες, υπάρχει μεγάλη κουβέντα για τους τραυματισμούς. Αναρωτιέμαι με το φτωχό μου το μυαλό, ποιο είναι αυτό που μπορεί κάποιος να βλέπει διαφορετικά απ’ ότι ο Ηλιόπουλος. Δεν είναι στοιχείο που προβληματίζει οι αρκετοί τραυματισμοί; Δεν στερούν από την ομάδα πολύτιμα στελέχη από παιχνίδι σε παιχνίδι; Δεν είναι ζήτημα, πως οι πανάκριβες επενδύσεις που έγιναν στις μεταγραφές, δεν μπορούν να αποδώσουν συνεχώς και σε απόλυτο βαθμό; Διαβάστε το άρθρο του Σταύρου Καζαντζόγλου στο enwsi.gr