Άρης: Όπως συνηθίζουμε να λέμε σε αυτές τις περιπτώσεις, η κλισέ φράση δηλαδή, ο Άρης πέρασε πλέον σε εποχή Μαρίνου Ουζουνίδη. Νέος προπονητής, απόφαση της διοίκησης, που θέλησε να επιφέρει ένα ηλεκτροσόκ (κι άλλη κλισέ φράση) στα αποδυτήρια.
Αυτή ήταν μια πρώτη κίνηση του Θόδωρου Καρυπίδη, που έκρινε πως κάτι πρέπει να αλλάξει για πολλούς και διαφορετικούς λόγους κι όχι απαραίτητα (μόνο) αγωνιστικούς, Τουλάχιστον αυτό αντιλαμβάνομαι εγώ.
Διαβάστε επίσης...
Κακώς, κατ’ εμέ, η πρόσληψη του Ουζουνίδη, εκλαμβάνεται από πολλούς ως στοίχημα. Καμία σχέση. Μιλάμε για έναν προπονητή που έχει δείξει τα διαπιστευτήριά του, έχει δουλέψει σε υψηλό επίπεδο στην Ελλάδα και διαθέτει εμπειρίες από το εξωτερικό. Δε νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί Έλληνες προπονητές με το δικό του βιογραφικό. Επιστρέφει στη χώρα έπειτα από σχεδόν έξι χρόνια κι αντιλαμβάνεστε πως μόνο τυχαία δεν ήταν απόφαση. Τόσο του Άρη όσο και του ίδιου του Ουζουνίδη.
Προφανώς και μιλάμε για τα πριν, διότι όλα θα κριθούν από τα αποτελέσματα. Όπως για τους ποδοσφαιριστές, έτσι και για τους προπονητές, καθρέφτης είναι το γήπεδο. Ταυτόχρονα βέβαια, η απόφαση για αλλαγή προπονητή, ίσως να πρέπει να φέρει κι άλλες αποφάσεις. Κάποιες ενδεχομένως να έχουν ληφθεί. Κάποιες άλλες, ίσως σε περίπου δύο ομάδες. Διάστημα κατά το όποιο είναι απαραίτητο για έναν νέο προπονητή, να «αντιληφθεί» καταστάσεις, να επιβάλλει κανόνες και γενικά να προσαρμοστεί στην καθημερινότητα μιας ομάδας.
Πηγή: sfina.gr