Δεν ξέρω, εάν αυτό που βιώσαμε την Παρασκευή με τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα και σε απίθανα μέρη του πλανήτη, μπορεί να αποτελεί δικαίωση για τις 57 ψυχές που χάθηκαν στα Τέμπη και τις τόσες άλλες που έχουν φύγει στο πέρασμα των χρόνων, από αμέλειες, εγκληματικές παραλείψεις, αλαζονικές συμπεριφορές της εκάστοτε εξουσίας. Δεν ξέρω, αν όλο αυτό μπορεί να αποτελέσει έστω μια μικρή συμπαράσταση σε κάθε έναν από εμάς/εσάς, που έχασε έναν δικό του άνθρωπο.

Διαβάστε το άρθρο του Καζαντζόγλου ΕΔΩ