Ποια (θα) είναι η βασική μεταγραφική αναζήτηση του Ολυμπιακού (και) αυτό το καλοκαίρι; Με μια λέξη: εξτρέμ. Και δεν πρέπει να αισθάνεται κανείς έκπληξη γι' αυτό. Ο Ολυμπιακός έχασε πέρυσι τον Ποντένσε και το κενό του δεν καλύφθηκε. Έχασε και τον Φορτούνη, που πέρυσι έπαιζε στο άλλο φτερό, αλλά η παρουσία του Ζέλσον μπορεί να πει κανείς ότι, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, κάλυψε το κενό. Μην ξεχνάμε ότι ο Πορτογάλος αποκτήθηκε στο β' μισό της περυσινής σεζόν και έχοντας μεγάλη αποχή από αγωνιστικές υποχρεώσεις δεν κατάφερε να προσφέρει τότε άμεσα. Φέτος ωστόσο, όντας βασικός, βρήκε ρυθμό και σε ουκ ολίγα ματς έκανε τη διαφορά. Και παρότι έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα (ποιος δεν έχει;) στην απόδοσή του, το πρόσημο είναι αναμφίβολα θετικό.

Αυτό που σίγουρα δεν καλύφθηκε λοιπόν ήταν το κενό του Ποντένσε. Γιατί; Επειδή η βασική επιλογή αποτέλεσε μια αποτυχία η οποία, πλέον, δεν έχει και δικαιολογία για τις επαναλαμβανόμενες απογοητευτικές εμφανίσεις. Ποια ήταν η βασική επιλογή για αντι-Ποντένσε; Μα φυσικά ο Κρίστοφερ Βέλντε. 

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι για τον 25χρονο Νορβηγό ο Ολυμπιακός πλήρωσε και transfer fee, μεταγραφικό αντίτιμο δηλαδή, 4 εκατ.ευρώ. Δεν τα λες και λίγα. Κι αν κάποιοι θεωρούν ότι γίνεται αυστηρή κριτική στον Βέλντε, ας ρίξουν μια ματιά στον παρακάτω πίνακα.
Αναφέρονται, κατά χρονολογική / ημερολογιακή σειρά (μέρα και μήνας), οι καλοκαιρινές μεταγραφές του Ολυμπιακού. Δίπλα σε παρένθεση μπορείτε να δείτε και τα λεπτά που έπαιξαν ως τώρα.

Κάρμο 30 Ιουνίου (2.239 λεπτά)
Στάμενιτς 2 Ιουλίου (720)
Γκαρθία 5 Ιουλίου (1.659)
Κοστίνια 9 Ιουλίου (1.959)
Πιρόλα 20 Ιουλίου (1.831)
Βέλντε 29 Ιουλίου (1.495)
Γιάρεμτσουκ 30 Ιουλίου (663)
Γουΐλιαν 2 Σεπτεμβρίου (499)
Ολιβέιρα 4 Σεπτεμβρίου (534)
Γιαζίτσι 28 Σεπτεμβρίου (20)

Τι καταλαβαίνουμε από τον παραπάνω πίνακα; Ότι οι παίκτες που αποκτήθηκαν νωρίς και ήταν παρόντες στην προετοιμασία τα έχουν πάει από αρκετά καλά ως εξαιρετικά ως τώρα. 

Εξαιρέσεις αποτελούν οι Βέλντε και Στάμενιτς. Ωστόσο ο δεύτερος, σε αντίθεση με τον πρώτο, έχει παίξει λίγο. Έχει παίξει περίπου τον μισό χρόνο σε σχέση με τον Νορβηγό. Άρα αν ένας από τους δύο έχει, ακόμα, ένα ελαφρυντικό, τότε αυτός είναι ο διεθνής Νεοζηλανδός χαφ. Όσον αφορά στον Γιάρεμτσουκ, είναι άλλη κατηγορία. Είχε μπροστά του τον ασταμάτητο Ελ Καμπί και ήταν χαμένος από... χέρι στη μονομαχία για τη θέση στην κορυφή της επίθεσης. Κάπως έτσι ο Ουκρανός έχει λιγότερο χρόνο ακόμα και από τον Στάμενιτς.


Για να επιστρέψουμε λοιπόν στο θέμα μας, τη βασική μεταγραφική αναζήτηση αυτό το καλοκαίρι, που δεν θα είναι άλλη από αυτή (τουλάχιστον) ενός εξτρέμ, λέει πολλά για τον Βέλντε ότι σε ματς κόντρα σε ομάδα της πατρίδας του, έπαιξε λίγο αλλαγή στο τέλος στο ματς της Νορβηγίας (σε μια απελπισμένη προσπάθεια του Μεντιλίμπαρ να μειώσει ο Ολυμπιακός το σκορ) και καθόλου στη ρεβάνς του Φαλήρου. Ως κάτι σαν επιθετικός / επιθετικογενής στο φινάλε προτιμήθηκε από τον Ισπανό κόουτς ο στόπερ Μπιανκόν και όχι ο εξτρέμ Βέλντε που μοιάζει να είναι ο -με διαφορά- πιο αδύναμος κρίκος του υπάρχοντος ρόστερ των Πειραιωτών.