Η διοίκηση Αλαφούζου είναι η πιο πετυχημένη στην ιστορία του Παναθηναϊκού

Όχι, δεν είναι πρωταπριλιάτικο. Δυστυχώς δηλαδή. Μακάρι να ήταν τέτοια η κατάσταση σε ολόκληρο τον σύλλογο (ο Ερασιτέχνης αυτή τη στιγμή είναι επέκταση της ΠΑΕ) που να μπορούσαμε να κάνουμε και πλάκα. Αλλά η κατάσταση έχει πιάσει πάτο και ευτυχώς που υπάρχει ο μπασκετικός Παναθηναϊκός και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος που κάνει περήφανο έναν πληγωμένο κόσμο.

Όπου γυρίσετε να διαβάσετε, όποιον ρεπόρτερ - χάπι τράβελερ ακούσετε θα νομίζετε ότι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι Βιτόρια, ο Ντραγκόφσκι, ο Ιωαννίδης, η κακή νοοτροπία των παικτών. Στην καλύτερη να διαβάσετε και για τη νέα... μάστιγα των ψαγμένων - άσχετων για τα xgoals που όπως μας έλεγαν έδειχναν και βελτίωση επί Αλόνσο…

Πουθενά, σε κανένα site (με εξαίρεση το Sportdog), σε κανένα ραδιόφωνο, σε καμία τηλεοπτική εκπομπή δεν γίνεται αναφορά στον έναν και μοναδικό υπεύθυνο που ο Παναθηναϊκός είναι χωρίς πρωτάθλημα και έχει γράψει τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του τα τελευταία 14 χρόνια.

Ο Γιάννης Αλαφούζος πήρε τον Παναθηναϊκό από τον πάτο αγωνιστικά και οικονομικά, αλλά το πρεστίζ του κλαμπ ήταν ακόμη στα ύψη. Κατάφερε όχι μόνο να τον βυθίσει κι άλλο, αλλά να τον εξαφανίσει, να εξαφανίσει ακόμη και την ευρωπαϊκή του αίγλη και να τον κάνει έρμαιο των αντιπάλων του.

Έπαιξε για δικά του συμφέροντα στις πλάτες του συλλόγου, κορόιδεψε τον κόσμο για γήπεδο στη Λεωφόρο κάνοντας μέχρι και έρανο, με δική του απόφαση τον άφησε εκτός Ευρώπης και τον υποβίβασε στη Β΄ Εθνική μέχρι να τον σώσουν τα... παραρτήματα, τράβηξε την πρίζα, εμφάνισε τον Ταϊλανδό Τσάκα όταν ο Γιαννακόπουλος του είχε κάνει 4 διαφορετικές προτάσεις για να αναλάβει την ΠΑΕ, έκανε συμμαχίες με τους μεγαλύτερους εχθρούς του συλλόγου, φέρθηκε άνανδρα σε ανθρώπους που μόχθησαν για τον Παναθηναϊκό (Ουζουνίδης, Δώνης, Γιοβάνοβιτς ακόμη και Αναστασίου) και πόσα ακόμα συνεχίζει να κάνει. Από το «η καλύτερη ΚΕΔ της ιστορίας» στον Λανουά, που ο Παναθηναϊκός φέτος έχει χάσει καμία 10αριά βαθμούς από την «καλύτερη ΚΕΔ», μέχρι την ανυπαρξία του ίδιου και των στελεχών του στον βούρκο των Σερρών αφήνοντας τον Τσαγκαράκη να εκτελέσει την... υπηρεσία του.

Τα παραπάνω γράφονται γιατί στην Ελλάδα ξεχνάμε και επειδή η νέα γενιά των Παναθηναϊκών δεν έχουν γνωρίσει το μέγεθος του συλλόγου ούτε στο 1% με ευθύνη του Αλαφούζου, με αποτέλεσμα να πέφτουν εύκολα θύμα των χάπι τράβελερ ρεπόρτερ που από το πρωί μέχρι το βράδυ... εξαφανίζουν από την ατζέντα τον εξαφανισμένο Αλαφούζο.

Παρόλα αυτά που έχει κάνει στον σύλλογο, ο Γιάννης Αλαφούζος βρίσκεται εκτός του κάδρου των ευθυνών. Και αυτό είναι η μεγαλύτερή του επιτυχία. Κανένας ιδιοκτήτης και καμία διοίκηση, ειδικά τόσο αποτυχημένη, δεν μπόρεσε στα 117 χρόνια του συλλόγου να βρίσκεται από το 90% της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ στο απυρόβλητο. Η διοίκηση του Γιάννη Αλαφούζου το κατάφερε και κανείς δεν μιλάει για εκείνον, αλλά μόνο για το... αγωνιστικό.

Όποιος δεν καταλαβαίνει τα παραπάνω μπορεί να συνεχίσει να ασχολείται με το αν είναι «τρύπας» ο Ντραγκόφσκι, αν είναι «ταβερνιάρης» ο Βιτόρια και με το τι μπλούζα φοράει ο Ιωαννίδης. Απλά, πλέον, θα είναι και εκείνος συνένοχος μαζί με τον Αλαφούζο σε αυτό που συμβαίνει στον Παναθηναϊκό.