Τα αινίγματα, παραμένουν ακόμη πολλά. Πέρα από τα βασικά, όσα γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή για τη διοργάνωση που ο ισχυρός άνδρας της Fifa ονειρεύτηκε ως απόλυτο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό ραντεβού, πρωτοφανές, μοναδικό και ανώτερο όλων είναι ακόμη ελάχιστα.
Γνωρίζουμε ότι το παρθενικό του ταξίδι θα ξεκινήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από τις 15 Ιουνίου, έως τις 13 Ιουλίου του 2025. Ότι η παγκόσμια πρωταθλήτρια θ’ αναδεικνύεται κάθε τέσσερα χρόνια. Ότι θα γίνουν συνολικά 63 παιχνίδια, ότι μία ομάδα για να κατακτήσει το τρόπαιο θα χρειαστεί να δώσει εφτά αγώνες, και μίνιμουμ τρεις για όσες αποκλειστούν στην 1η φάση.
Γνωρίζουμε επίσης, ότι οι 32 φιναλίστ θα χωριστούν σε οκτώ ομίλους των 4, αλλά δεν ξέρουμε ακόμη με ποια κριτήρια θα προκύψουν οι οκτώ επικεφαλής. Γνωρίζουμε, μέσες άκρες ότι οι αγώνες θα γίνουν, κάθετα από το Σιάτλ, έως το Μαϊάμι και οριζόντια από το Λος Άντζελες, έως τη Νέα Υόρκη, αλλά δεν ξέρουμε ακόμη σε ποιές ωριαίες ζώνες με δεδομένο ότι, με την Ευρώπη θα πρέπει να υπολογιστούν 7 έως και 10 ώρες διαφοράς.
Δεν γνωρίζουμε εάν οι ομάδες, ήδη εξουθενωμένες από τις δεκάδες υποχρεώσεις σε κύπελλα και κυπελλάκια, εγχώρια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά και παιχνίδια των εθνικών ομάδων θα προσγειωθούν στην αμερικανική Ήπειρο με τους καλύτερούς τους παίκτες. Δεν ξέρουμε καν, πόσο θα είναι το χρηματικό έπαθλο της πρωταθλήτριας ή τα πριμ για τη συμμετοχή, την ισοπαλία ή την όποια νίκη στη φάση των ομίλων.
Ιδιαιτέρως, λοιπόν ακόμη πολύ ομιχλώδες το τοπίο για την εικόνα του οποίου, από τη μία οφείλεται η υπεραισιοδοξία της Fifa, που αρχικά ήταν βέβαιη πως θα κατάφερνε να εγγυηθεί έσοδα άνω των 2δις δολαρίων, από την άλλη ο σκεπτικισμός, έως την άρνηση τηλεοπτικών δικτύων ή πολλών μεγάλων χορηγών ν’ αποσύρουν το ενδιαφέρον τους γα ένα προϊόν το οποίο δεν είναι βέβαιο πως θα πουλήσει. Η’ μπορεί και το αντίθετο, αλλά με τα κατάλληλα ονόματα.
Εν αναμονή περισσότερων λεπτομερειών, για την ώρα γνωρίζουμε ότι από τις 32 φιναλίστ οι 12 ομάδες θα προέρχονται από την Ευρώπη και επιλέχτηκαν με κριτήριο την πορεία τους ή τη θέση τους στο ranking των τεσσάρων, τελευταίων Champions League, δηλαδή των περιόδων ’20-’21 έως ’23-’24. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα πως από την Αγγλία δεν θα λάβουν μέρος οι Λίβερπουλ ή Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά η Τσέλσι και η Μάντσεστερ Σίτι. Την Ιταλία θα εκπροσωπήσουν Ίντερ και Γιουβέντους, όχι όμως οι Μίλαν, Νάπολι ή, η ομάδα της στιγμής, Αταλάντα. Από την Ισπανία, οι Ρεάλ και Ατλέτικο Μαδρίτης, και όχι η Μπαρτσελόνα. Από τη Γερμανία οι Μπάγερν Μονάχου και Ντόρτμουντ, όχι η Λεβερκούζεν.
Η Βραζιλία θα είναι η χώρα με τις περισσότερες, 4, εκπροσώπους (Παλμέιρας, Φλαμένγκο, Φλουμινένσε και Μποταφόγκο), ενώ από τις Ηνωμένες Πολιτείες θα συμμετάσχουν η πρωταθλήτρια, Σιάτλ Σάουντερς και, τιμητικά η Ίντερ Μαϊάμι, όχι τόσο γιατί είχε καλύτερο συντελεστή στη regular season του Mls, αλλά για καθαρούς λόγους marketing άμεσα συνδεδεμένοι με τη μαγνητική ικανότητα του Λιονέλ Μέσι. Κρίμα, που δεν θα (ξανά) υπάρξει ντέρμπι με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, όπως τις καλές εποχές ανάμεσα στη Ρεάλ και τη Μπαρτσελόνα γιατί η Αλ Νασρ δεν είχε καταφέρει να περάσει στην τελική φάση του ασιατικού κυπέλλου.