Βρισκόμαστε στην ποδοσφαιρική Ιταλία του ’60. Ο Μποράνγκα, γεννημένος στο Φολίνιο το ’42 πραγματοποιεί το μεγάλο του όνειρο να υπερασπιστεί την εστία της κοντινής και αγαπημένης του Περούτζα. Κάτω από τα δοκάρια της θα παραμείνει για πέντε χρόνια, μετά θ’ ακολουθήσουν μία σεζόν σε Φιορεντίνα και Μπρέσια, έξι στη Ρετζάνα, τέσσερα στην Τσεζένα, μετά μία στη Βαρέζε, δύο στην Πάρμα και το ’83, στα 41 του θα κλείσει την επαγγελματική του καριέρα στη Φολίνιο.

 Παράλληλα με το ποδόσφαιρο, τις προπονήσεις και τις αποστολές ξημεροβραδιαζόταν πάνω σε βιβλία ιατρικής γιατί το δεύτερο μεγαλύτερό του όνειρο, μετά τη μπάλα ήταν να γίνει όχι απλά ιατρός, αλλά καρδιοχειρουργός. Το οποίο επίσης και πέτυχε: αποφοίτησε με άριστα από το Πανεπιστήμιο της Πάρμα, εργάστηκε τριάντα χρόνια στο τοπικό «Οσπεντάλε Ματζόρε» και μετά άνοιξε δικό του, καρδιολογικό ιατρείο στην Περούτζα όπου ακόμη και σήμερα, στα 82 του δέχεται ασθενείς.    

 Ως τερματοφύλακας δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο. Δεν έγινε ποτέ του Τζοφ, Ζένγκα, Παλιούκα, Μπουφόν ή Ντονναρούμμα, αλλά κατάφερνε το ίδιο να κλέψει τετράστηλα στις σημαντικότερες εφημερίδες της χώρας. Γιατί όμως;

 Γιατί είχε ένα πάθος: το «corretto», δηλαδή το κλασικό εσπρεσάκι, αλλά… διορθωμένο με γκράππα, εν ολίγοις την ιταλική ρακή. Ειδικά όταν έπαιζε στο Ρέτζο Εμίλια, στη Ρετζάνα έστελνε άνθρωπο στο κοντινό μπαρ να του φέρνει τρία, με τέσσερα «corretto» εν ώρα αγώνα. Και δικαιολογούσε την εξτρεμιστική του πράξη ως μοναδικό τρόπο για να νικήσει τον παγετό, αλλά και την χαμηλή του πίεση.    

 Οι Ιταλοί τρελαίνονταν με το sui generis του χαρακτήρα του, κι εκείνος το απολάμβανε σε τέτοιο σημείο που φρόντισε να μην τους απογοητεύσει έως και τα 77 του, όταν ο Covid σταμάτησε, απότομα, που λέει ο λόγος την ερασιτεχνική του καριέρα.

 Γιατί μετά την Φολίνιο, το’ ριξε στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο παίζοντας από το ’84, έως και το 2019 κάτω από τα δοκάρια απίθανων ομάδων- χωριών, με ακόμη περισσότερο απίθανες ονομασίες: Μπαστάρντο, Αμέτο, Παπιάνο και Μαροττέζε όπου, επιτέλους, αλλά μόνο εξ αιτίας του Covid αναγκάστηκε να κρεμάσει για πάντα τα γάντια του.

 Με το ποδόσφαιρο, λοιπόν έκλεισε οριστικά στα 77, αλλά στο μεταξύ είχε φροντίσει να βρει τρόπο ν’ αντιμετωπίσει την πλήξη του. Το’ ριξε στον στίβο, μάλιστα με θεαματικά αποτελέσματα γιατί το 2008, στη Λουμπλιάνα κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος, στην κατηγορία των Over 65 με 5μ.47, ενώ το 2012, στη Σεραβάλε, πάλι το παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν των Over 70 με 10μ.75. Προσπάθησε ν’ ασχοληθεί και με το ύψος, όχι όμως με τόση επιτυχία θα ήθελε. «Στα 60 μου, τόνισε πηδούσα το 1μ.70, στα 77 μου το 1μ.40, σήμερα, στα 82 με δυσκολία το 1μ.25».  

 Ως πολυαθλητής, αλλά και καρδιολόγος, ο Μποράνγκα θεωρεί ότι τα παιδιά που θα γεννηθούν σήμερα, εάν δεν καπνίσουν ή εάν δεν πιούν ποτέ τους αλκοόλ θα ζήσουν μέχρι τα 120 τους. Ενώ παράλληλα συμβουλεύει ότι από τα τρία, κυρίως γεύματα της ημέρας καλό θα ήταν να τρώμε μόνο ένα πλούσιο πρωινό και αν πεινάσουμε, κάποια μπάρα δημητριακών, λίγες ελιές ή μία χούφτα καρύδια.

 Σημαντικό ρόλο παίζουν όμως και το σεξ, η οποιαδήποτε γυμναστική, όπως και η πλήρης αποχή από αναψυκτικά και γενικώς τη ζάχαρη γιατί μειώνουν τα επίπεδα τεστοστερόνης. Προτείνει επίσης πολύ ρύζι, ψάρι, λαχανικά, όσπρια, ενώ στην κορυφή της λίστας των υγιεινών τροφών τοποθετεί το ελληνικό γιαούρτι και τη φέτα. Θεωρεί ότι το γάλα κάνει καλό μέχρι την ηλικία των 10 ετών, και μετά σου δημιουργεί μόνο προβλήματα. Και επιμένει, μακριά από το αλκοόλ: ποιος τώρα, εκείνος που κατέβαζε τα «corretto» σαν να μην υπήρχε αύριο…           

Λαμπέρτο Μποράνγκα Ιταλία Serie A