Οι παράλληλοι βίοι του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού τους έφεραν αντιμέτωπους με δύο από τους πιο σκληρούς διαπραγματευτές του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Γράφει ο Άρης Μπάρκας
Ο Φερνάντο Μινούτσι και ο Χοσεάν Κερεχέτα, τα αφεντικά της Σιένα και της Κάχα Λαμποράλ αντίστοιχα, σπάνια βγαίνουν χαμένοι από οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Δεν είναι θέμα ταλέντου και ικανότητας ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο αυτό.
Οι δύο συγκεκριμένοι παράγοντες ήταν από την πρώτη στιγμή υποχρεωμένοι να λειτουργούν έτσι, γιατί αυτός ήταν ο μόνος δρόμος επιβίωσης των ομάδων στις οποίες παραμένουν τα αφεντικά. Η Σιένα και η Βιτόρια, παρότι είναι όμορφες πόλεις, αποτελούν εξαιρετικά μικρά μεγέθη. Ειδικά ο Κερεχέτα μάλλον ιδρώνει όταν σκέφτεται την μπασκετική άνθηση της γειτονικής Μπιλμπάο, της ομάδας που εκπροσωπεί την πρωτεύουσα της χώρας των Βάσκων, και πλέον απειλεί να υπερκεράσει στο παρκέ την Κάχα.
Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, τα έσοδα των δύο συγκεκριμένων ομάδων, παρότι και οι δύο έχουν χορηγούς τράπεζες, είναι συγκεκριμένα και το ταβάνι των εξόδων τους προκαθορισμένο. Ακόμα και παίκτες που εκ των υστέρων πληρώθηκαν χρυσάφι, όπως ο Τιάγκο Σπλίτερ και ο Λούις Σκόλα στη Βιτόρια, αλλά και προσφάτως ο επιστρέψας από το ΝΒΑ Ντέιβιντ Αντερσεν στη Σιένα, στην αρχή ήταν αθλητές-στοιχήματα που είτε αποκτήθηκαν λόγω συγκυριών σε τιμή ευκαιρίας είτε ανδρώθηκαν από την εφηβική τους ηλικία στις συγκεκριμένες ομάδες.
Ο Αντερσεν βρέθηκε στη Σιένα το καλοκαίρι του 2003 μετά τη χρεοκοπία της Κίντερ Μπολόνια. Επαιξε εκεί για μια σεζόν προτού καταλήξει στο σύλλογο που όντως άντεχε το κασέ του, δηλαδή στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ο Σκόλα και ο Σπλίτερ ήταν περίπου άγνωστοι όταν πρωτοπήγαν στην τότε Ταού Κεράμικα, η οποία πόνταρε πάνω τους και δικαιώθηκε.
Το τελευταίο μεγάλο «ντιλ» του Κερεχέτα έφερε στα ταμεία του 2,5 εκατ. ευρώ, σύμφωνα τουλάχιστον με τα δημοσιεύματα του ισπανικού Τύπου για την πώληση του Μαρσελίνιο Ουέρτας στην Μπαρτσελόνα. Αυτός ο άνθρωπος, επομένως, δύσκολα θα δεχθεί να «χαρίσει» στον Ντέιβιντ Λόγκαν την ελευθερία του χωρίς αντάλλαγμα, ακόμα κι αν δεν θέλει πια τον παίκτη στο ρόστερ του.
Προφανώς ανάλογο σκεπτικό έχει και ο Μινούτσι στην περίπτωση Ζήση, όπου τα δεδομένα είναι ακόμα πιο μπερδεμένα. Γιατί μπορεί ο διεθνής Ελληνας γκαρντ πέρυσι στο πρώτο μισό της σεζόν να ήταν παραγκωνισμένος και γι' αυτό να σκέφτεται ότι η αλλαγή περιβάλλοντος θα του κάνει καλό, αλλά ξαφνικά έγινε βασικός και αναντικατάστατος πλέι μέικερ της ομάδας στο κρίσιμο διάστημα κατά το οποίο ήταν τραυματίας ο Αμερικανός Μπο ΜακΚάλεμπ.
Και παρότι μέχρι στιγμής ούτε οι Πράσινοι ούτε οι Κόκκινοι έχουν ρίξει πολλά χρήματα στο μεταγραφικό παζάρι, δεν παύουν να είναι δύο ομάδες που τα τελευταία χρόνια αγόραζαν ακριβά και δεν πουλούσαν ποτέ. Οντως αυτό το καλοκαίρι είναι διαφορετικό, όμως ούτε ο Βάσκος ούτε ο Ιταλός έχουν πειστεί ακόμα και μοιάζουν αποφασισμένοι να αποσπάσουν τουλάχιστον 200.000 ευρώ έκαστος.
Συνεπώς η εξέλιξη των δύο συγκεκριμένων σίριαλ έχει τεράστια σημασία για την εικόνα των δύο «αιωνίων» από δω και πέρα στην Ευρώπη. Οι δύο ελληνικές ομάδες τα τελευταία χρόνια αποκτούσαν αυτό που ήθελαν και το οικονομικό κόστος φαινόταν να μην τους απασχολεί. Το γεγονός ότι ρισκάρουν να χαλάσουν δύο μεταγραφές που όντως τους ενδιαφέρουν για ποσά που στο πρόσφατο παρελθόν ήταν «ψίχουλα» είναι ενδεικτικό της νέας εποχής στην οποία έχουν μπει.
Πηγή: Εξέδρα
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις