Είσαι Ολυμπιακός και δεν ασχολείσαι. Το «αντί-Ολυμπιακό σύνδρομο» πανηγυρίζει από κοινού. Στο ΟΑΚΑ στήθηκε πάρτι… τελικού Μουντιάλ. Στην ΑΕΚ γλέντησαν – και καλά έκαναν και μπράβο τους – σαν μικρά παιδιά, με την ψυχή τους, την μοναδική ήττα των ερυθρολεύκων στην «ελληνική σεζόν» και στις… σαμπάνιες συμμετέχουν ρεφενέ από το σαββατόβραδο οι λοιποί συγγενείς και «συμμαχικές δυνάμεις» (έτσι κι αλλιώς όλοι εναντίον ενός είναι, θα έχαναν την σπάνια ευκαιρία μιας τέτοιας παλιγγενεσίας; ).
Εσύ ετοίμασε αποσκευές για ακόμα ένα ευρωπαϊκό ταξίδι. Πάρε την πτήση για Βρυξέλλες, ασχολήσου με σημαντικά γεγονότα και συμμάζεψε τους καναπέδες φιλοξενίας για την τηλοψία των υπολοίπων Πέμπτη βράδυ.
Είσαι Ολυμπιακός, Ευρωπαίος, πολύ μεγάλος, θρυλικός για το χαμηλό ανάστημα μιας διαιτησίας σαν του Καλογερόπουλου. Δεν σου ταιριάζουν, σου είναι άγνωστες εκδηλώσεις, έχεις κενά στο λεξιλόγιο σου, με ότι έχει να κάνει με μικροπρέπειες, κλαψουρίσματα και τιτιβίσματα της μιζέριας.
Άλλωστε τι μένει; Δεν έγινε τώρα, θα γίνει σε 2-3 εβδομάδες όπως είπε με σκωπτικό ύφος ο Μάρκο Σίλβα. Πάλι εσύ θα είσαι ο πρωταθλητής. Και πού ξέρεις; Μπορεί και νταμπλούχος, που σημαίνει ότι πιθανά κάποιοι λογαριασμοί – καθαρά αγωνιστικοί, με 11 εναντίον 11 και ακριβοδίκαιη διαιτησία – να ξεκαθαρίσουν λίαν συντόμως στο Κύπελλο.
Όποιος δεν τον… πήρε πρέφα τον Πορτογάλο έχασε. Αρπαγμένος, φουντωμένος, «ξαναμμένος», με την αδικία να έχει διαποτίσει το πετσί του ήταν, ωστόσο κρατήθηκε, δεν εξερράγη, ούτε εξεμάνη, αρκούμενος σε περιπαικτικές, κοροϊδευτικές ατάκες επιπέδου και όσοι κατάλαβαν, τις κατάλαβαν.
«Δεν είναι εύκολο να νικήσεις τον Ολυμπιακό. Όλοι είδατε τι έγινε» σημείωσε στον πρόλογο του flash interview της NOVA με τη λήξη του ντέρμπι. Και εννοούσε χωρίς να δίνει δικαιώματα, εκφράζοντας και εκπροσωπώντας από τη θέση του τεχνικού οδηγού τον πολύ μεγάλο σύλλογο με τον οποίο συνεργάζεται, με δύο μόλις κουβέντες, τα εξόφθαλμα συμβάντα στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ.
Συμπίπτει η γνώμη μου με το κείμενο του Κώστα του Νικολακόπουλου, που έτυχε να ανοίξω σε ένα άλλο σάιτ. Με το συμπάθειο, λοιπόν, στον συνάδελφο και φίλο, μέχρι πέρυσι και συνεργάτη στο ίδιο «κυριακάτικο έργο» του Action 24, που θα επισημάνω και εγώ ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά που παρατήρησα στις πολύ σημαντικές λεπτομέρειες της διαιτησίας του Σαββάτου (δεν… κλέβω Κωστή, είναι σαν να συμπλέουμε απόλυτα στον αέρα μιας εκπομπής).
Ένα έμπειρο και ανιδιοτελές μάτι δεν είναι απαραίτητο να «κολλήσει» στις κραυγαλέες αποφάσεις του Καλογερόπουλου, που έβγαλαν εκτός παιχνιδιού τον Ολυμπιακό. Γιατί όταν μένεις με 10 για ένα ολόκληρο ημίχρονο, το ντέρμπι μασκαρεύεται και ότι έπεται, δεν μπορεί να είναι διαφορετικό από μια «γιαλαντζί εικόνα»!
Ο Μποτία τον ανατρέπει, τον σταματά αντικανονικά τον Αραβίδη; Είναι σίγουρο; Αποδόθηκε ξεκάθαρα τηλεοπτικά; Το διαπιστώσαμε με άκρα αντικειμενική οπτική προσέγγιση; Τι λέτε; Τον βρίσκει όντως ο Ισπανός τον Έλληνα κυνηγό; Ή ο δεύτερος εκμαιεύει μαεστρικά φάουλ και αποβολή του αντιπάλου του; Ύστερα από τόσα ριπλέι ουδείς το υποστηρίζει με βεβαιότητα και φυσικά όχι με την ίδια ευκολία που ο ρέφερι έβγαλε την κόκκινη από την πίσω τσέπη! Είναι εξαιρετικά δύσκολη και αδιαφανής η φάση, που δεν παίρνει τέτοια άνεση να τον «τελειώσεις» τον άλλο. Να κρίνεις την έκβαση του ντέρμπι κατά μεγάλο ποσοστό από τόσο νωρίς, με την έναρξη του 2ου μέρους.
Μετά, ότι και να αναλύσουμε για το πέναλτι και αποβολή του Μιλιβόγεβιτς είναι άτοπο, από τη στιγμή που το σουτ γίνεται εξ επαφής και τότε ακόμα και ήταν τεντωμένο το χέρι και να ανέκοπτε την πορεία της μπάλας για γκολ, δεν λογαριάζεται ως εκούσια περίπτωση και κατά συνέπεια παράβαση. Αφήνω έξω ότι δεν ήταν καλά-καλά χέρι/πέναλτι (και κόκκινη) του Σέρβου.
Δεν θα καταπιαστώ επίσης με το αν και πόσο γρήγορα μπήκαν στη φάση παράνομα, αντικανονικά, ο Βάργκας, για να βρεθεί εκεί που βρέθηκε ύστερα από την απόκρουση του Ρομπέρτο στην εκτέλεση του Μπουονανότε από την άσπρη βούλα, γιατί άντε να δεχθώ ότι ο Μαζουακού και ορισμένοι άλλοι ερυθρόλευκοι κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου (γιατί και αυτό συνέβηκε).
Θα εστιάσω όμως στη «χειρουργική εύνοια-προστασία» των γηπεδούχων από τον Καλογερόπουλο στις λεπτομέρειες του ματς. Με πιο πασιφανείς τις περιπτώσεις που:
- Προς τα τέλη του 1ου ημιχρόνου φεύγει ο Ολυμπιακός από αμυντική απόκρουση στην κόντρα με τον Φορτούνη, του γίνεται φάουλ αλλά η μπάλα μένει σε πολύ περισσότερα ερυθρόλευκα πόδια μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής της ΑΕΚ, με τον Καλογερόπουλο να σφυρίζει την παράβαση στον «Νο 7» των ερυθρολεύκων και να μην αφήνει ως όφειλε πλεονέκτημα. Πού να… τρέχεις σου λέει τώρα με τις παρακάτω σκηνές, την εξέλιξη της φάσης, αν την αφήσω να παιχθεί; Σφύρα εδώ να τελειώνουμε, να οργανωθούν και οι άλλοι αμυντικά.
- Από τα 5 λεπτά – που ήταν και παραπάνω – τα οποία κράτησε καθυστέρηση στο τέλος (όταν και με τόσο διαταραγμένες αριθμητικές ισορροπίες των 9 κόκκινων φανελών να βρίσκονται πια στο γήπεδο, οι Ενωσίτες έδιωχναν όπως-όπως, μην πάει η μπάλα στον Τσόρι και προκληθεί… εφιάλτης) ούτε στα δύο δεν παίχθηκε ποδόσφαιρο. Διακοπή, της διακοπής, ώ διακοπή! Αλλά στο 4’.59’’ το έληξε με φανερή βιασύνη που δεν κρυβόταν, γιατί (πάλι) πού να τρέχεις τώρα; Καραδοκούν και «στραβές». Πού να ξέρεις τι συμβαίνει!..
Από κάτι τέτοια, μικρά αλλά σημαντικά, ξεγυμνώνεται ένας διαιτητής. Ενοχοποιείται ακόμα πιο πολύ και από τη βιτρίνα των αναμφίβολα μεγάλων λαθών (;) του.
- Παρόλα αυτά:
- Στην αναγκαστική αλλαγή που υποχρεώνεται ο Μάρκο Σίλβα όταν ο Ολυμπιακός μένει με 10, δεν κατάλαβα γιατί απέσυρε τον Φορτούνη και όχι έναν επιθετικό. Τον Ιντέγιε που είναι και ντεφορμέ, αφού με τον Πάρντο άτυχο ήδη της βραδιάς, ας μην «θυσίαζε» και τον άλλο winger αφαιρώντας παντελώς την επιθετική έκρηξη της ομάδας στην κόντρα. Με τον Φορτούνη εκτός όμως και τον Τσόρι να μπαίνει τόσο αργά, ποιος θα οργάνωνε παιχνίδι;
- Ο Ολυμπιακός δεν ήταν… Ολυμπιακός με τον ΠΑΟΚ, τα είπαμε, δεν ήταν όσο χρειάζεται πειστικός ούτε στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Για 45 λεπτά έστω που αγωνίστηκε με 11. Γιατί μετά έγινε άνιση η κριτική.
- «Άλλος» Ολυμπιακός θα είναι πάλι την Πέμπτη. Κρατήστε το.
Πηγή: sportit.gr