Ο Κώστας Μπότος παραχώρησε μία απολαυστική συνέντευξη στην εφημερίδα «ΦΩΣ» με ατάκες για όλα τα θέματα της επικαιρότητας, ενώ αποκάλυψε και διάφορα μυστικά από παλιότερες μεταγραφικές ιστορίες!
«Ρίσκο ο Χάσι ό,τι καλύτερο για τις ακαδημίες ο Γκαρντ»
-Τον πρωταθλητή Ολυμπιακό πώς τον βλέπεις;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έχει να αποδείξει τίποτε. Πήρε έναν μεγάλο Ολυμπιακό, από έναν μεγάλο πρόεδρο και συνέχισε να κατακτά πρωταθλήματα κάνοντας και καλές πορείες στην Ευρώπη. Πετυχημένος 100%. Συνέχισε μια παντοδυναμία. Το μεγαλύτερο πράγμα που κάνει ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή είναι πως βγάζει Έλληνες παίκτες από την ακαδημία του και τους βάζει στην πρώτη ομάδα. Με την αγορά της Νότιγχαμ μπαίνοντας στην Αγγλία ειναι στην ελίτ του ποδοσφαίρου επιχηρηματικα και πρεπει να του βγάλουμε το καπέλο του Μρινάκη.
-Η άποψή σου για τον Μπέσνικ Χάσι ποια είναι;
Ρίσκο. Έχει προϋπηρεσία στην Άντερλεχτ ξεκινώντας απο την Β’ ομάδα ενώ στη Λέγκια Βάρσωβιας δεν τα κατάφερε καλά. Είναι ρίσκο. Πιστεύω ότι έπρεπε να οδηγούνταν σε μια πιο δοκιμασμένη επιλογή ο Ολυμπιακός.
-Ξέρω ότι έχεις συγκεκριμένη άποψη για τον Ρεμί Γκαρντ που προσπάθησαν πολύ να φέρουν στον Πειραιά οι ερυθιρόλευκοι.
Όταν πήγα να δημιουργήσω το μοντέλο της Μαζέμπε, ο Αρσέν Βενγκέρ με έστειλε στον Ρεμί Γκαρντ για να δω τι κάνει και να το εφαρμόσω. Ο Γκαρντ δεν είναι προπονητής. Είναι τεχνικός διευθυντής και διευθυντής ανάπτυξης ποδοσφαιριστών. Σαν προπονητής είναι λούζερ. Είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να πάρει ο Ολυμπιακός για τις ακαδημίες του. Να μανατζάρει τα τμήματα υποδομής. Όχι όμως για πρώτος προπονητής με την πίεση που έχει ο Ολυμπιακός και με τη νοοτροπία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
-Υπάρχει εξήγηση για τις μεγάλες επιτυχίες των πρώην προπονητών των ερυθρολεύκων;
Φυσικά. Ο Ολυμπιακός είναι ένα brand name (μάρκα) στην Ευρώπη το οποίο πουλάει. Το δημιούργησε ο Κόκκαλης τα τελευταία χρόνια και το γιγάντωσε ο Μαρινάκης έπειτα. Οι προπονητές λοιπόν ήταν επιτυχημένες επιλογές των δύο αυτών προέδρων. Για τον Βαλβέρδε τι να πούμε. Μπράβο του έφτασε με την αξία του στην Μπαρτσελόνα. Ο Ζαρντίμ έδεσε με τη γαλλική φιλοσοφία στη Μονακό. Αν βέβαια τον βάλεις σε Ιταλία ή Αγγλία πιστεύω δεν θα κάνει σεφτέ.
«Γήπεδα σε Λεωφόρο και Φιλαδέλφεια»
Τα τελευταία χρόνια ο Κώστας Μπότος συνεργάζεται άμεσα με μεγάλο οικονομικό fundπου, μεταξύ άλλων, χρηματοδοτεί κατασκευές γηπέδων ανά των κόσμων. Η συζήτησή μας πήγε και εκεί όπου μας είπε: «Πιστεύω ότι τον έχει αδικήσει αυτή τη στιγμή ο Τσίπρας τον Παναθηναϊκό. Έπρεπε να τον αφήσει να φτιάξει τη Λεωφόρο. Το σπίτι του Παναθηναϊκού είναι η Λεωφόρος Αλεξάνδρας. Η ΑΕΚ πάλι πρέπει να κάνει γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια».
-Μπορούν να γίνουν;
Φυσικά. Και στη Λεωφόρο και στη Φιλαδέλφεια. Αλλά να ξεπεραστούν δύο πράγματα: το αναπτυξιακό και το νομοθετικό πλαίσιο. Πρέπει να βοηθήσει η πολιτεία.
-Θα ήθελες να έχεις συμμετοχή σε αυτά τα πρότζεκτ;
Ο καθένας που έχει να προτείνει κάτι σοβαρό, θέλει να έχει συμμετοχή. Αλλά θα πρέπει να είναι όλα ξεκάθαρα. Όλοι οι φορείς να είναι συνεργάσιμοι. Όσο το κράτος δεν αφήνει να δημιουργηθούν πρότζεκτ που θα φέρουν θέσεις εργασίας, δυστυχώς δεν πρόκειται να πάει τίποτε μπροστά.
-Είσαι σε επαφή με τις δύο ομάδες;
Εγώ πάντα διατηρώ σχέσεις. Αλλά το θέμα είναι η πολιτεία. Αυτοί που θα βάλουν τα λεφτά τους πρέπει να είναι σίγουροι. Δεν είναι μόνη η καλή διάθεση του σωματείου. Χρειάζεται κοινή προσπάθεια όλων των φορέων.
«Η ΑΕΚ παραλίγο να πάρει τον Βαλβέρδε»!
-Η ΑΕΚ σωστά κρατάει τον Χιμένεθ;
Ναι. Είναι πετυχημένος. Αλλα μιας και το ανέφερες θα σου πω δυο ιστορίες. Θυμάμαι κάποια στιγμή είχα βρεθεί στο Μιλάνο με τον μάνατζερ του Μαραντόνα, τον Χόρχε Τσιτερτζπίλερκαι μου είχε πει το εξής: Το 2010 όταν είχε έρθει ο Χιμένεθ στην ΑΕΚ, ο Τσόλε Σιμεόνε τα είχε βρει σε όλα να καθίσει εκείνος στον πάγκο της «Ένωσης». Σύμφωνα με αυτά που μου είχε πει ο Τσιτερτζπίλερ, ήταν πολύ προχωρημένες οι επαφές, αλλά τελικά στο παρά ένα προτιμήθηκε ο Χιμένεθ. Επίσης, ο Καμάνιο, ο μάνατζερ του Βαλβέρδε το 2009, μου είχε πει πως ο Ίβιτς τον είχε κλείσει για την ΑΕΚ το 2006, αλλά τελευταία στιγμή ο Ντέμης επέλεξε τον Σέρα Φερέρ.
-Ο Αραούχο θα επιστρέψει;
Εγώ πιστεύω πως ναι. Θα το δει έξυπνα. Δένει με τη χημεία της ΑΕΚ. Στη Λας Πάλμας είχε πολλά προβλήμα. Εδώ έκανε επιτυχημένη σεζόν. Για εμένα πάντως δεν είναι ο Αραούχο Ντέμης Νικολαϊδης. Ο Ντέμης ήταν μεγάλη προσωπικότητα. Θα έπαιζε δέκα ματς το χρόνο και θα τα έπαιρνε μόνος του. Τα μεγάλα παιχνίδια. Και θα ήθελα να πω και κάτι για τον Νικολαϊδη. Πιστεύω πως είναι ένας άνθρωπος που θα άξιζε να πάρει μέρος σε ένα πρότζεκτ για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Για πρόεδρος της ΕΠΟ δεν ξέρω αν θα μπορούσε γιατί υπάρχουν και κάποιοι περιορισμοί με διάφορα πτυχία που ζητάνε, αλλά γενικότερα ο Ντέμης μπορεί να έχει μια καλή θέση.
-Ο Αλμέιδα;
Δεν γίνεται να είσαι ΑΕΚ και να παίρνεις ποδοσφαιριστή πάνω από 100 κιλά! Ούτε να παίρνεις επιθετικό που να μην μπορεί να παίζει τέσσερις διαφορετικές θέσεις στην επίθεση. Τον Σκόκο θα τον έπαιρνα με πολύ λίγα χρήματα και με το μυαλό ότι θα τον έχω να παίζει για 25 λεπτά με μισή ώρα. Καλός παίκτης, αλλά όχι για να είναι ο ηγέτης. Είναι στο τέλος του».
-Ένα σχόλιο για τον τελικό του κυπέλλου.
Φαρσοκωμωδία! Τα επεισόδια στα γήπεδα πηγάζουν από κάποιους. Δεν θα πω ποτέ ότι κάποιος πρόεδρος ομάδας βάζει οπαδούς να τα κάνουν. Όμως αυτά τα πράγματα είναι κατευθυνόμενα. Είναι έγκλημα.
Ο Μπογκανί και το κότερο του Μελισσανίδη
«Εγώ παλιότερα έφτασα κοντά σε συμφωνία με τον Ολυμπιακό για τον Γάλλο Γκαλάς και τον Κονγκολέζο Μπογκανί. Με Σωκράτη Κόκκαλη τότε. Ήταν Ελεύθερος ο Γκάλας από την Άρσεναλ το 2010-11 ενώ ο Μπογκανί με λίγα χρήματα το 2007 ερχόταν ως μεταγραφή από την Άντερλεχτ. Αλλά τελικά δεν έγιναν οι μεταγραφές.
Επίσης το 2005 πάω στο σπίτι του Κώστα Τσακίρη του Πανιωνίου, στο Ψυχικό. Του είχα πει να μην ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο γιατί είναι καλός άνθρωπος και θα χάσει λεφτά. Και πράγματι έχασε. Όταν με είχε πάει ο Ντούσκο στο σκάφος του Μελισσανίδη για να κλείσει ο Οκκάς, μου είπε ο επιχειρηματίας: «Θα μείνεις ελεύθερος ο παίκτης ή λέμε βλακείες;» Του λέω «θα μείνει ελεύθερος». Και μου ξανά είπε: «Σε ξανά ρωτάω, θα μείνει ελεύθερος ή θα πάμε βόλτα στον ωκεανό;»...
Τον Μελισσανίδη τον είδα και πρόσφατα. Τον Δεκέμβριο του 2016 για ένα άλλο θέμα. Και ενώ αναλύαμε μια διαδικασία του λένε οι συνεργάτες του «ξέρεις πρόεδρε αυτό δεν γίνεται». Και πετάγεται εκείνη τη στιγμή και τους λέει: «Λάθος. Όλα γίνονται. Αυτή η ζωή μου έχει αποδείξει πως όλα γίνονται». Επίσης θα πω κάτι για τον Μάκη Ψωμιάδη. Το 2001 κάναμε μια δουλειά μπαμ –μπαμ. «Αγαπούλα θέλω τον Δημήτρη τον Ναλιτζή... χθες», μου είπε και η δουλειά έκλεισε λίγες ώρες έπειτα. Ήταν ωραίος ο Μάκης».