Μέχρι τα 16 του χρόνια είχε ασχοληθεί ελάχιστα με το ποδόσφαιρο, αφού αν και αθλητικός τύπος τον είχε κερδίσει ένα άλλο σπορ, ο ακοντισμός. Κάπου εκεί η Carlisle μπήκε στην ζωή του έφηβου Rory Delap, όμως αυτό δεν ξέχασε ποτέ το φυσικό του ταλέντο και όταν χρειάστηκε να το επιστρατεύσει στην Stoke του Tony Pulis, προκάλεσε χάος, κωμικοτραγικές καταστάσεις και για έναν αναλυτή την παγκόσμια οικονομική κρίση!
Λίγοι το γνωρίζουν, όμως το πρώτο γκολ στην ιστορία της Premier League προήλθε από εκτέλεση πλαγίου, με τον αποδέκτη Brian Deane να σκοράρει με την φανέλα της Sheffield United ενάντια στην Manchester United. Χρειάστηκε να περάσουν 16 χρόνια για να βγει το συγκεκριμένο set-piece στο προσκήνιο και με την βοήθεια του σπουδαίοτερου εκφραστή του, Rory Delap, να ταρακουνήσει συθέμελα το πιο ελκυστικό πρωτάθλημα του κόσμου, που προσπάθησε με κάθε αθέμιτο και θεμιτό μέσο αποτυχημένα να το αντιμετωπίσει!
«Μια ανθρώπινη σφεντόνα», θα τον χαρακτηρίσει ο David Moyes. «Ο καλύτερος βαλλιστικός πύραυλος που είδα ποτέ μου», θα δηλώσει γεμάτος ζήλια ο Sam Allardyce. «Δεν έχω δει κάτι τέτοιο ξανά στην ζωή μου στο ποδόσφαιρο!», θα τονίσει σοκαρισμένος ο νεόφερτος τότε στην Chelsea, Luiz Felipe Scolari. Τόσα και τόσα χρόνια με εκτελέσεις πλαγίων από σκληραγωγημένους Βρετανούς αθλητές γεμάτους μούσκουλα κι όμως ο Ιρλανδός μέσος που είχε γεννηθεί στο Σάτον της Αγγλίας είχε κάτι το διαφορετικό, κάτι μοναδικό σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους. Απόσταση, ακρίβεια και ευθεία βολή, αφού χειρίζοταν την μπάλα σαν ακόντιο!
Είναι πραγματικά άδικο να ταυτίσουμε τον Delap με μία του μόνο κίνηση εντός γηπέδου, αφού σε όλη του την καριέρα δούλευε εντατικά για να γίνεται καλύτερος, να αγωνίζεται σταθερά και να επιτυγχάνει τους στόχους της εκάστοτε ομάδας του. Ξεκίνησε στην Carlisle και μόλις στην πρώτη του κανονική σεζόν πανηγύρισε την άνοδο στην Second Division, όντας ένας από τους παίκτες που ευστόχησαν στην διαδικασία των πέναλτι στον τελικό των play-offs απέναντι στην Colchester. Έπεσε την αμέσως επόμενη χρονιά και ξανανέβηκε για να κερδίσει κατευθείαν προαγωγή στην Premier League και την Derby County!
Δεν άργησε να γίνει βασικός και στην τετραετία του στο Pride Park, όχι μόνο βοήθησε στην μακροημέρευση της ομάδας στην κορυφαία κατηγορία, αλλά κέντρισε και το ενδιαφέρον άλλων συλλόγων, όπως της Southampton, που το καλοκαίρι του 2001 τον έκανε την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της (4 εκ. λίρες), ρεκόρ που κράτησε μέχρι το 2012! Μαζί της έπαιξε στον τελικό του FA Cup το 2003 και ακολούθως στο UEFA Cup της επόμενης σεζόν και στις 27 Μαρτίου του 2004 πέτυχε ένα από τα κορυφαία ψαλιδάκια που είχαν μπει ποτέ στο πρωτάθλημα απένατι στην Tottenham. Δυστυχώς την επόμενη χρονιά η ομάδα υποβιβάστηκε κι αυτός μετά από μισή σεζόν στην Championship μεταπήδησε στην Sunderland του συμπατριώτη του, Mick McCarthy.
H πραγματική του καριέρα στο Stadium of Light κράτησε μόλις δύο μήνες, αφού σε ένα ματς εκείνου του Απρίλη συγκρούστηκε με τον συμπαίκτη του, George McCartney, και υπέστη τόσο σοβαρό κάταγμα στην μύτη, που το παιχνίδι διεκόπη οριστικά, καθώς η ακατάσχετη αιμορραγία του τρόμαξε τους πάντες. Μετά από μία πολύπλοκη επέμβαση στο ρινικό οστό, πρόλαβε να κάνει μόνο ζέσταμα σε έναν αγώνα απέναντι στην Manchester United, όπου υποτροπίασε και τέθηκε εκτός αγωνιστικής δράσης επ’ αόριστον, την ώρα μάλιστα που οι «Black Cats» αποχαιρετούσαν την κατηγορία.
Η ατυχία του φυσικά δεν σταματά εδώ! Ο Roy Keane που κάθεται στον πάγκο της Sunderland με την έναρξη της νέας σεζόν δεν θέλει να τον βλέπει ούτε «ζωγραφιστό» κι έτσι φεύγει ως δανεικός για την Stoke, όπου μετά από μόλις οκτώ αγώνες και στην αναμέτρηση απέναντι στην πρώην ομάδα του, σπάει το πόδι του σε δύο σημεία και τίθεται νοκ άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν για δεύτερη διαδοχική χρονιά. Άπαντες περιμένουν τον Delap να επιστρέψει στον κανονικό του σύλλογο, τους «Potters» να αξιώσουν την νόμιμη αποζημίωση από την Football League και το συμφωνηθέν ποσό για μόνιμη μεταγραφή να πεταχτεί στα σκουπίδια. Τίποτα όμως από αυτά δεν θα γίνει, αφού στις λιγοστές προπονήσεις που έχει κάνει με την ομάδα ο Tony Pulis θα διακρίνει σε αυτόν ένα σπάνιο χάρισμα!
«Ήταν κάπως περίεργο το πως προέκυψε αυτή η ανακάλυψη. Κάναμε μία άσκηση με ομάδες σε μικρούς χώρους και οι κεντρικοί μέσοι έπρεπε να τους τροφοδοτήσουν από μακρινή απόσταση. Ο Rory σε μία στιγμή έκανε ένα πλάγιο και όλοι έμειναν με το στόμα ανοικτό. Την επόμενη ημέρα ο Tony Pulis ξόδεψε όλη την προπόνηση, βάζοντας τον να εκτελεί πλάγια από κάθε πιθανή θέση και την ομάδα να τοποθετείται επιθετικά μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό ήταν. Τα πράγματα είχαν πάρει ήδη την τροπή που έπρεπε», θα αποκαλύψει ο συμπαίκτης του σε Sunderland και Stoke, Liam Lawrence.
Η ερώτηση προφανής: Γιατί καμία ομάδα δεν είχε αντιληφθεί και κατ’ επέκταση εκμεταλλευτεί το ταλέντο του; Καταρχάς ο Delap έπαιζε στο κέντρο και όχι στην άκρη είτε της άμυνας είτε της μεσαίας γραμμής, οπότε δεν έφτανε καν εύκολα στην φάση της δοκιμής, ενώ ακόμα κι αυτό να συνέβαινε θα χρειαζόταν ένας αντισυμβατικός προπονητής όπως ο Pulis για να στήσει ένα επιθετικό πλάνο γύρω από τα πλάγια! Βέβαια ο Άγγλος τεχνικός είχε και τα κατάλληλα εργαλεία, αφού οι «Potters» είχαν ένα σκληρό και ψηλό ρόστερ, ιδανικό για στημένες φάσεις, με παίκτες-βουνά όπως οι Shawcross, Cort, Fuller, Griffin και Sidibe.
Κάπως έτσι, όσο περιέργο κι αν φάνηκε τότε, η Stoke όχι μόνο βοήθησε τον Ιρλανδό να αναρρώσει, αλλά τον αγόρασε όσο ήταν ακόμα τραυματίας τρεις μόλις μήνες μετά το κάταγμα και περίπου εφτά πριν την επιστροφή του στα γήπεδα! Χωρίς αυτόν την σεζόν 2006/07 ο σύλλογος έχασε την τελευταία αγωνιστική την είσοδο στα play-off ανόδου μετά από μία ισοπαλία-σοκ με την αδιάφορη QPR. Η επάνοδος του την επόμενη χρονιά δεν συνδυάστηκε μόνο με τον πολυπόθητο προβιβασμό στην Premier League, αλλά και με την πρώτη έμπρακτη επιρροή των «ακοντιστικών» του ικανοτήτων, που έφεραν δεκάδες τέρματα με αυτόν τον τρόπο. Ευτυχώς για τους «Potters» η ομάδα τους ήταν αρκετά καλή για να ξεχωρίσει και χωρίς αυτό το trait, με αποτέλεσμα η μεγάλη κατηγορία να πιαστεί εξαπίνης!
Από τα 13 πρώτα γκολ της Stoke στην Premier League περισσότερα από τα μισά (7) χρεώθηκαν ως ασίστ του Delap μετά από πλάγιο! Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2008 απέναντι στην Everton ήταν η πρώτη φορά που ο Ιρλανδός έγινε πρωτοσέλιδο. Η ικανότατη τότε ομάδα του David Moyes προηγήθηκε στο 50′ με 2-0 και είχε τον απόλυτο έλεγχο του ματς, όμως μέσα σε οκτώ λεπτά (55′ και 63′) είδε πρώτα τον Olofinjana να μειώνει μετά από πλάγιο κοντά στο κέντρο και από μια παρόμοια εκτέλεση στα αριστερά της περιοχής να ισοφαρίζεται με αυτογκόλ του Jagielka. Τελικά την νίκη την πήρε χάρη σε τέρμα του Cahill, όμως την δόξα την είχε κλέψει άλλος! Το συγκεκριμένο συμβάν μάλιστα ενέπνευσε έναν μεταπτυχιακό φοιτητή του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν να γράψει εργασία για διδακτορικό δίπλωμα με τον μακροσκελή τίτλο «Blissful Ignorance: the Butterfly Effect’s place in Chaos Theory», στον οποίο κάνει την απίστευτη ανάλυση για το πως τα πλάγια του Delap κατά της Everton προκάλεσαν την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008!
Σχεδόν 1,5 μήνα μετά επόμενο πικραμένο και εξοργισμένο θύμα η Arsenal του Arsene Wenger, που υπερηφανευόταν για το τεχνικό παιχνίδι κατοχής και το εφάρμοζε με ένα αρκετά ντελικάτο ρόστερ, αλλά σχεδόν ανίκανο να αντιμετωπίσει μια τέτοια απειλή. Οι «Gunners» όχι μόνο έφυγαν ηττημένοι από το Brittania, δεχόμενοι δύο πανομοιότυπα γκολ, αλλά κυρίως κατάλαβαν πως κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες κανείς δεν μπορούσε να προετοιμαστεί για το «Delap Special», όπως ονομάστηκε. «Είναι ένα πραγματικά άδικο πλεονέκτημα. Χρησιμοποιεί μια δύναμη, που συνήθως δεν προσφέρει τίποτα στο ποδόσφαιρο», θα είναι το πικρόχολο σχόλιο του Αλσατού, που θα φτάσει μέχρι και να συζητήσει την πιθανότητα να εκτελούνται τα πλάγια ως ελεύθερα με το πόδι!
Φυσικά σύντομα επικράτησε «επιδημία» με κάθε ομάδα να παίρνει τα δικά της περιοριστικά μέτρα. Κάποιοι γέμιζαν μόνο την μικρή περιοχή με παίκτες ώστε να μην υπάρχει πεδίο βολής, ενώ άλλοι τους εξαφάνιζαν από εκεί ώστε να βγει με κάθε τρόπο ο τερματοφύλακας και να διώξει. Η West Ham αποφάσισε παράνομα να φέρει τις διαφημιστικές πινακίδες σε επικίνδυνα κοντινή απόσταση με τις γραμμές του γηπέδου, με την FA να της επιβάλλει πρόστιμο και την ίδια την ομάδα να αποζημιώνει τους θεατές στα καθίσματα που εμποδίζονταν από αυτό το απίστευτο συμβάν. Η Newcastle -και μερικές άλλες- δεν έδωσαν πετσέτες στους πάγκους των φιλοξενουμένων ώστε ο Ιρλανδός να μην στεγνώνει την μπάλα πριν τις εκτελέσεις και ο τερματοφύλακας της Hull, Boaz Myhill, σε μία κωμικοτραγική φάση επέλεξε να βγάλει την μπάλα εμφανέστατα κόρνερ σε ένα διώξιμο αντί να περάσει την «κόλαση» ενός πλαγίου. Χαρακτηριστική είναι μάλιστα η δήλωση του Peter Crouch, που σε ένα ημίχρονο σκέτη καταστροφή με δεκάδες πλάγια, είδε τον συμπαίκτη του και τερματοφύλακα της Tottenham, Heurelho Gomes, να κλαίει στα αποδυτήρια!
Οι φήμες για το τι συνέβαινε στο προπονητικό κέντρο της Stoke οργίαζαν. Ο Pulis δούλευε τον συγκεκριμένο τύπο επίθεσης τρεις φορές την εβδομάδα και όλοι τηρούσαν τις οδηγίες του με θρησκευτική ευλάβεια. Έμοιαζε πραγματικά με μια βάναυση χορογραφία. Άλλοι μπλόκαραν, άλλοι έτρεχαν στο πίσω δοκάρι, άλλος έσκυβε επιτηδευμένα και ο αγαπημένος target-man, Ryan Shawcross, είχε πάντα την κατάλληλη θέση για να πασάρει, να σπρώξει ή να σκοράρει. Συνολικά οι «Potters» πέτυχαν 24 (!) γκολ μετά από εκτέλεση πλαγίου είτε χρεώθηκε άμεση ασίστ στον Delap είτε σε κάποιον που είχε παρέμβει στο μεσοδιάστημα. Από τότε κανένας παίκτης δεν έχει πάνω από δύο ασίστ με πλάγιο και καμία ομάδα πάνω από 12 τέρματα σε μία σεζόν!
Ένας σημαντικός λόγος που οι αντίπαλοι δεν μπορούσαν να καταρτίσουν ένα αποτελεσματικό πλάνο αντιμετώπισης ήταν πως δεν γινόταν να αναπαράγουν τις δεδομένες συνθήκες στην προπόνηση. Η τροχιά των εκτελέσεων του Ιρλανδού δεν είχαν καμπύλη και η μπάλα ακολουθούσε μια ευθεία απρόσκοπτη πορεία που μόνο κανόνι θα μπορούσε να μιμηθεί. Αυτός είναι ένας κι από τους λόγους που πολλοί σπουδαίοι σύλλογοι έχουν σήμερα προπονητή πλαγίων, όπως τον θρυλικό Thomas Gronnemark, που κατέχει το ρεκόρ Guinness για την μακρύτερη εκτέλεση πλαγίου.
«Ο Delap ήταν το κάτι άλλο. Οι εκτελέσεις του είχαν τέτοια ποιότητα που σπάνια μπορεί να επαναληφθεί ξανά. Όταν προπονούσα την Liverpool, ήξερα πως μπορούσαμε να πετύχουμε γκολ με αυτόν τον τρόπο, όμως θέλαμε τουλάχιστον 8-10 πλάγια για να γίνει αυτό και ήταν μία χρονοβόρα και επικίνδυνη διαδικασία. Έπρεπε να ανεβάσεις πολλούς παίκτες ψηλά, ανεξάρτητα από την τακτική του ματς και κάθε τέτοια φάση θα έπαιρνε τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα για να συμβεί και σχεδόν άλλο τόσο για να επανέλθουν στις θέσεις τους. Πρακτικά ήταν αδύνατον!».
Η πρώτη χρονιά ήταν ονειρική και τελείωσε με την αξιοπρεπέστατη 12 θέση, που σχεδόν διατηρήθηκε τις επόμενες δύο (11η, 13η) και συνδυάστηκε με μία πορεία στον τελικό του FA Cup και φυσικά την έξοδο στην Ευρώπη. Τα πλάγια δεν σταμάτησαν φυσικά να αποτελούν απειλή, με τον Delap να σημειώνει εννέα ασίστ με αυτόν τον τρόπο την επόμενη διετία. Όντας ήδη στα 35 ο Ιρλανδός φυσιολογικά άρχισε να φθίνει και τον Απρίλιο του 2011 ανανέωσε για έναν ακόμη χρόνο την συνεργασία του με τους «Potters», συμπληρώνοντας όμως την πρώτη του σεζόν (2011/12) χωρίς ούτε μία ασίστ από πλάγιο, αλλά με τα περισσότερα γκολ (2) του στην Premier League.
H Stoke αποφάσισε για μια ακόμη χρονιά να μην τον αποχωριστεί παρά την προχωρημένη ηλικία του, όμως η κάκιστη αγωνιστική της φόρμα και η ύστατη προσπάθεια για παραμονή τον ανάγκασε να πάει ως δανεικός στην Barnsley, όπου στο ντεμπούτο του με ένα ακόμη «ιστορικό» πλάγιο έδωσε έτοιμο γκολ στον Golbourne και κατά συνέπεια την νίκη με 2-1 απέναντι στην Blackpool. Η κανονική του ομάδα έπεσε κατηγορία και ο αποκαρδιωμένος πια Delap προτίμησε την ηρεμία της League Two και την Burton, όπου έμεινε μόνο για τέσσερις μήνες πριν αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο και ακολουθήσει προπονητική καριέρα σε Derby και Stoke ως μέλος του τεχνικού επιτελείου.
Ίσως σε κάποιους η ιστορία του Ιρλανδού διεθνή (11 συμμετοχές) να μοιάζει γραφική, χωρίς διάρκεια και κάπως αναχρονιστική, όμως ο ταπεινός μέσος ποτέ δεν επιδίωξε μια μεμονωμένη φήμη για μία και μοναδική ικανότητα. Είχε δηλώσει επανειλημμένα πως δεν γυμναζόταν στον άνω κορμό και προτιμούσε να τον θυμούνται για την συνολική προσφορά του. Παρ’ όλα αυτά ο Delap θα παραμείνει πάντα ένας cult-hero όχι μόνο για την ομάδα της Stoke, αλλά και ολόκληρη την Premier League. «Αυτό το αγόρι είναι φανταστικό. Χρησιμοποιεί τα χέρια του καλύτερα από τα πόδια του. Μπορεί να μην είναι όμορφο ποδόσφαιρο, όμως είναι αποτελεσματικό», θα πει ο Scolari και θα συνοψίσει την απροσδόκητη δημοσιότητά του σε λίγες λέξεις!
ΠΗΓΗ: eyap.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Sportdog Team
