Ένα ντέρμπι... διαφορετικό από τα άλλα ή πως δύο... εχθροί είναι... φίλοι

Ατλετίκ Μπίλμπάο και Ρεάλ Σοσιεδάδ θα κοντραριστούν στον τελικό του κυπέλλου Ισπανίας που θα είναι σίγουρα πολύ διαφορετικός από τους άλλους

Ατλετίκ Μπιλμπάο - Ρεάλ Σοσιεδάδ: Η Ισπανία είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο που το τοπικιστικό συναίσθημα είναι πολύ ανώτερο από το εθνικό. Η χώρα είναι χωρισμένη σε 19 αυτόνομες κοινότητες κάτι που στον ποδοσφαιρικό χάρτη σημαίνει πολλά ντέρμπι. Σίγουρα αυτό που τραβάει τα βλέμματα όχι μόνο των ντόπιων, αλλά ολόκληρου του πλανήτη είναι αυτό μεταξύ της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρτσελόνα, όμως υπάρχουν πολλά ακόμα που το μίσος μεταξύ των αντιπάλων είναι άσβηστο και αιώνιο.

Στα παράδοξα του κυπέλλου Ισπανίας για την φετινή αγωνιστική χρονιά ή αλλιώς του Κυπέλλου του Βασιλιά (Copa del Rey) είναι αρχικά ότι το 2021 θα διεξαχθούν δύο αναμετρήσεις. Η πρώτη, που γίνεται σήμερα στην Σεβίλλη, είναι για την ανάδειξη του νικητή του θεσμού για το 2020, ενώ λίγες βδομάδες αργότερα Μπιλμπάο και Μπαρτσελόνα θα μονομαχήσουν για τον τροπαιούχο του 2021. Η αναμέτρηση όμως μεταξύ της Ατλετίκ και της Σοσιεδάδ είναι αυτή που τραβάει τα βλέμματα μιας και μιλάμε για ένα ντέρμπι... που ίσως να μην είναι και τόσο.

Πρόκειται για δύο συλλόγους από τις μεγαλύτερες πόλεις της Χώρας των Βάσκων, το Μπιλμπάο και το Σαν Σεμπαστιάν που το μεν πρώτο είναι καθαρά βιομηχανικό ενώ το άλλο πολύ πιο αριστοκρατικό και κοσμοπολίτικο. Η Ατλετίκ έχει ιδρυθεί το 1898, από φοιτητές μηχανολογίας, γεννημένους στην πόλη, που έχοντας κάνει σπουδές στην Αγγλία ήθελαν να φέρουν το νέο άθλημα στην γενέτειρά τους. Από την άλλη η Ρεάλ Σοσιεδάδ ιδρύθηκε το 1909, έχοντας την... σφραγίδα του Βασιλιά της χώρας Αλφόνσο ΙΓ' και γι' αυτό στο όνομά της υπάρχει και το Real (βασιλικός). Η σχέση των δύο ομάδων δεν έκρυβε ποτέ καμία έντονη αντιπαλότητα και μάλιστα πολλές φορές έγιναν και φιλικά προετοιμασίας μεταξύ των δύο. Αρκετοί κοινωνιολόγοι στην Ισπανία θέλοντας να εξηγήσουν τη σχέση των δύο αναφέρουν ότι είναι σαν δύο ομάδες αδέλφια, που απλά μερικές φορές τυχαίνει και... μαλώνουν μεταξύ τους.

Τα πρώτα... σύννεφα άρχισαν στο τέλος της δεκαετίας του 20 και συγκεκριμένα το 1929 όταν οι πάικτες της Μπιλμπάο κατάφεραν και γύρισαν έναν αγώνα με την Σοσιεδαδ ενώ ήταν πίσω στο σκορ με 2-0 σε 4-2, ενώ το 50-51 διέλυσαν τους αντιπάλους τους με 7-1. Κοινός παρονομαστής και στα δύο παιχνίδια ο Τέλμο Θάρα, που σκόραρε κατα... ριπάς και ήταν ο κορυφαίος γκολτζής του πρωταθλήματος μέχρι που ο Λιονέλ Μέσι τον προσπέρασε. Το έντονο... μίσος άρχισε την δεκαετία του 80, όταν έπαψαν οι χαρές του ενός να είναι και των αντιπάλων. Εκείνη την δεκαετία η Σοσιεδάδ θα πάρει το πρωτάθλημα του 1981 και του 82, όμως η Μπιλμπάο θα κάνει το ντάμπλ δύο σερί χρονιές (83,84). Τότε είναι που στο Σαν Σεμπαστιάν θα καταλάβουν ότι δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους αντιπάλους τους. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από την προσέλκυση ταλέντων, μιας και η Ατλετίκ είχε περισσότερο κόσμο, ιστορία και αρτιότερη οργάνωση, αλλά πάνω από όλα μπάτζετ.  Έτσι το 1989 ελήφθη η σημαντική απόφαση, με σκοπό την επιβίωση, να σπάσει τον... άτυπο κανόνα και να αρχίσει να προσεγγίζει και ξένους παίκτες, με την προϋπόθεση να μην είναι Ισπανοί (άλλαξε και αυτό το 2002) μιας και μέχρι τότε αγωνίζονταν μόνο Βάσκοι (κάτι που ακόμα και σήμερα κάνει η Μπιλμπάο). Ο πρώτος ήταν ο Άγγλος Τζον Άλντριτζ, με καριέρα στην Λίβερπουλ, που σκόραρε 45 γκολ σε 75 συμμετοχές.

Η κόντρα πολλές φορές φουντώνει όταν η μια από τις δύο, κυρίως όμως η Μπιλμπάο, αποφασίζει να... κλέψει έναν παίκτη από την άλλη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ιστορία του Γιοσέμπα Ετσεμπερία. Ο θρύλος της Ατλετίκ είχε ξεκινήσει την καριέρα του από την Σοσιεδάδ, όμως όταν στο Μπιλμπάο κατάλαβαν τις ικανότητές του τον προσέγγισαν και τον έκλεισαν πριν καν γίνει 18 ετών. Αυτό ήταν η αφορμή να χαλάσουν οι σχέσεις των δύο συλλόγων για πολλά χρόνια, μιας και καταπατήθηκε μια συμφωνία... εκεχειρίας μεταξύ των δύο όπου δεν επέτρεπε την απόκτηση παικτών από τις ακαδημίες του άλλου. Ο Ετσεμπερία είχε περάσει αρκετά άσχημα στην πρώτη που εμφάνιση στο Ανοέτα μιας και τον αποκαλούσαν προδότη και αρκετά μπουκάλια έπεφταν κοντά του κάθε φορά που πλησίαζε την πλάγια γραμμή. Ανάλογη περίπτωση ήταν αυτή του Ινίγκο Μαρτίνεθ, που αφού έπαιξε περίπου 300 παιχνίδια στο Σαν Σεμπαστιάν, έγινε ο νέος... Ιούδας μετακομίζοντας στο Μπιλμπάο ως αντικαταστάτης του Λαπόρτ που πήγε στην Μάντσεστερ Σίτι.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο τελικός του Σαββάτου (3/4) για το Copa del Rey είναι ένα ντέρμπι, που όμως τελικά δεν είναι. Σίγουρα υπάρχει η αγάπη για την ομάδα, το πάθος για να υπάρξει νικητής για να μπορέσει να γίνει η απαραίτητη... καζούρα όμως πάνω απ' όλα είναι η Βάσκικη ταυτότητα και των δύο συλλόγων που πάντα θα υπερισχύει. Και είναι σίγουρο ότι οι άνθρωποι της ισπανικής ομοσπονδίας τρίβουν τα... χέρια τους που δεν υπάρχει κόσμος γιατί σκηνές του 2015, όταν 100.000 οπαδοί της Μπιλμπάο και της Μπαρτσελόνα, γιούχαραν τον εθνικό ύμνο της Ισπανίας στον τελικό του Καμπ Νόου, θα ήταν σίγουρες και για τον αγώνα της Ατελτίκ Μπιλμπάο και της Ρεάλ Σοσιεδάδ.

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις