Το καλοκαίρι του 1996 το ποδόσφαιρο γύρισε σπίτι του. Δηλαδή όχι με την έννοια που θα επιθυμούσαν οι Άγγλοι, οι οποίοι ανέλαβαν την διοργάνωση του EURO με μοναδικό σκοπό να δώσουν τέλος σε μία αναμονή 30 ετών από την στιγμή που ο Bobby Moore σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο στον ουρανό του Wembley.

​

To πασίγνωστο τραγούδι «Τhree Lions» (It’s Coming Home) δεν ήταν το επίσημο soundtrack της διοργάνωσης. Ο «ύμνος» των Άγγλων φιλάθλων είχε διττό νόημα. Από την μία συνδεόταν άμεσα με το σλόγκαν του τουρνουά (Football Comes Home) κι από την άλλη αυτό της προσμονής αλλά και της πρόβλεψης.

Η ερμηνεία από τους Baddiel, Skinner & Lightning Seeds, αλλά και οι στίχοι δίνουν στην αρχή με εξαιρετικό τόνο την απογοήτευση των προηγούμενων ετών, παρ’ όλη την ποιότητα του ρόστερ. Περιγράφοντας όλες τις δύσκολες στιγμές των «Τριών Λιονταριών», στο τέλος το πιασάρικο ρεφραίν με το «it’s coming home» σου αφήνει έναν τόνο αισιοδοξίας, ότι ίσως αυτή είναι η χρονιά των Άγγλων.

Πέρα από την προσμονή για ένα τρόπαιο μετά από 30 χρόνια, το ποδόσφαιρο της Αγγλίας ζούσε την δική του αναγέννηση. Η νεοσύστατη Premier League άρχισε να λάμπει σιγά σιγά. Το άθλημα το οποίο την περασμένη δεκαετία είχε πιάσει πάτο, μετά τα γεγονότα σε Hillsborough & Heysel, ήταν ξανά σε ανοδική πορεία και αντιμετωπίζονταν πάλι ως αντικείμενο λατρείας.

Η γενικότερη προσπάθεια αναμόρφωσης ενός πληγωμένου κράτους σε συνδυασμό με την ανάληψη μίας μεγάλης αθλητικής διοργάνωσης δημιούργησαν μία περίσταση, «ντύθηκαν» ιδανικά από ένα τραγούδι, το οποίο συνέθεσαν δύο κωμικοί, που μάλλον δεν πίστευαν ποτέ ότι το 2018 ότι το τραγούδι θα επανέλθει στο προσκήνιο, αλλά πιθανώς ούτε κι ότι η εθνική ομάδα της χώρας τους θα είναι ακόμα χωρίς κανένα τρόπαιο από το 1966.

Mε ηγέτη τον Paul Gascoigne, από κοντά τους Ince & McManaman, στην επίθεση τους Sheringham & Shearer αλλά και τους αμυντικούς ογκόλιθους Tony Adams και Stuart Pearce, δεν θα το πιστέψετε: οι προσδοκίες ήταν τεράστιες. Οι Άγγλοι ως διοργανωτές δεν έπαιξαν προκριματικά, παραμένοντας έτσι χωρίς επίσημο παιχνίδι για πάνω από 3 χρόνια, αφού δεν κατάφεραν να προκριθούν στο Μουντιάλ του 1994.

Μάλιστα το τελευταίο επίσημο παιχνίδι ήταν κόντρα στο Σαν Μαρίνο. Οι Άγγλοι για να προκριθούν στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήθελαν νίκη με 7 τέρματα διαφορά, όμως δέχτηκαν γκολ μόλις στα 8 δευτερόλεπτα (!). Το τελικό 7-1 θα ήταν το επιστέγασμα μία τραγελαφικής ιστορίας των «Τριών Λιονταριών».

Διαβάστε τη συνέχεια στο eyap.gr