Αλλαγές βάσει... θυμικού ο Μαρτίνς - Έχασε ο "τζογαδόρος" Λουτσέσκου- Ποιος Γιοβάνοβιτς, ο Ράσταβατς

Πέδρο Μαρτίνς, Ραζβάν Λουτσέσκου, Αργύρης Γιαννίκης, Μίλαν Ράσταβατς και Δημήτρης Σπανός! Αυτοί είναι οι 5 προπονητές πρωταγωνιστές, για διαφορετικούς λόγους, του σαββατοκύριακου στην Super League. Πάω να τους πιάσω έναν, έναν:

ΜΑΡΤΙΝΣ- κατέγραψε την πρώτη του νίκη απέναντι στον Λουτσέσκου και λογικά απέβαλε το... απωθημένο που είχε με τον Ρουμάνο, απο την πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό. Στα πρώτα 45 λεπτά έκανε τα ... απλά που θα έκανε ένας καλός/κανονικός προπονητής, όταν μάλιστα ο συναδελφός του της αντίπαλης ομάδας του κάνει δώρα. Παγίδες στον...κώνο Εσίτι, τον οποίο "στοχοποίησε" και έτσι πήρε δυο γκολ, θα μπορούσε και τρίτο. Ακραίο, κλασικό εξτρέμ, τύπου Γκάρι Ροντρίγκεζ, που τον έφερε μάλιστα απο την δεξια πλευρά, κάνοντας τον δίδυμο με τον Λαλά για να βάλουν στην μέση τον δόλιο Σίντκλεϊ και να βγάλουν εκτός παιχνιδιού τελείως τον Μπίσεσβαρ. Εκμεταλεύτηκε την στρατηγική του Λουτσέσκου να παίξει ψηλα, έχοντας μάλιστα ξανά τον βαρύ Βαρέλα στα στόπερ (αρκούσε ο Ελ Αραμπί για να του κάνει την ζωή δύσκολη), με το υπερκινητικό "μαμούνι" Αγκιμπού Καμαρά να κάνει πάρτι κι ας μην είναι απο ποιότητα Φορτούνης - Βαλμπουενά αλλά το αναπληρώνει με τα τρεξίματα του, την συνεχή κινησή του, την ενεργειά του, την πίεση και το θράσος του. Στην επανάληψη και όσο περνούσε ο χρόνος ο Ολυμπιακός αντί να φτάσει στο 3-0 δέχθηκε το 2-1 και αν υπήρχαν άλλα 10' όλα μπορούσαν να γίνουν. Γιατί ο Μαρτίνς πάλι έκανε αλλαγές με το...θυμικό του και όχι με καθαρή αναλυτική σκέψη, πήγε στην διαχείριση του σκορ, βάζοντας τον "κύριο τίποτα" Ονιεκούρου, απέσυρε πολύ νωρίς τον Αραμπί... Δεν το πλήρωσε γιατί έχει καλύτερο υλικό, γιατί οι προσωπικότητες του ΠΑΟΚ είτε έχουν γεράσει, είτε είναι ανέτοιμες (και τραυματίζονται ακόμη και όταν μπαίνουν αλλαγή, βλέπε Μίτριτσα) αλλά και επειδή οι "ερυθρόλευκοι" διαθέτουν την ...καρδιά του πρωταθλητή!

ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ- σε αυτό το ντέρμπι δεν ήταν σε φόρμα, ούτε είχε τύχη. Για την ακρίβεια ατύχησε στις... εμπνεύσεις του για την αρχική ενδεκάδα, έτσι όπως σχεδίασε την τακτική/στρατηγική και το σχήμα του. Πήγε σε ένα παρόμοιο με εκείνο που τον δικαίωσε στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Μόνο που άλλο ΑΕΚ κι άλλο Ολυμπιακός... Άλλο Κούρτιτς (που τότε τον είχε) κι άλλο Εσίτι... Κι άλλο Ντάγκλας Αγκούστο ως δεκάρι για να πιέσει ψηλά με απεναντί του Λε Ταλέκ-Σιμάνσκι κι άλλο με τους Εμβιλά-Καμαρά. Ο Ρουμάνος δεν πήγε στο αγαπημένο του στυλ με χαμηλά μέτρα και πλήρωσε την επιλογή του με Εσίτι αφού συνολικά στο τρανζίσιον η ομάδα του ήταν κακή, αργή χωρίς ενέργεια. Βέβαια έχει την επαρκέστατη δικαιολογία πως του έλειπε ο "εγκέφαλος" στον άξονα Κούρτιτς (εγγύηση στην πρώτη πάσα και στην συνδεση των γραμμών) και δεν μπορούσε να ποντάρει πάνω απο ένα ημίχρονο στον ανέτοιμο Ελ Καντουρί ή στον Βιερίνια. Προτίμησε , λοιπόν, στρατηγικά να τους έριχνε στην επανάληψη για να διεκδικήσει ακόμη και την νίκη, αλλά στην πράξη, στο χορτάρι, όταν το έκανε έχανε με 2-0! Κι αυτό αφού πήγε,λοιπόν, με 3άδα στα χαφ Εσίτι - Σβάμπ - Αγκούστο, που εξ ορισμού γνωρίζεις πως θα...έχεις θέμα. Ήταν θέμα χρόνου ο Νιγηριανός να κάνει την πρώτη του γκάφα και η ατυχία για τον Λουτσέσκου πως αυτή μετατράπηκε σε γκολ. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν Κοπεγχάγη και κυρίως ο Εσίτι δεν μπορούσε να κάνει δεύτερο σερί μάτς για...φίλημα, όπως στο Πάρκεν. Στο τελος βέβαια ο Λουτσέσκου το μάζεψε, το πράγμα, με τις αλλαγές του και την οπισθοχώρηση/κούραση του Ολυμπιακού. Έφυγε παίρνοντας το μίνιμουμ, δηλαδή μια τιμητική ήττα με 2-1. Το μάξιμουμ θα ήταν μια ισοπαλία, που θα ήταν άδικη όμως, για τον Ολυμπιακό...

ΓΙΑΝΝΙΚΗΣ- απέδειξε και στο δεύτερο παιχνίδι του στον πάγκο της ΑΕΚ πως δεν είναι...Μιλόγεβιτς! Δεν ξέρω αν είναι καλύτερος προπονητής απο τον Σέρβο, δεν με ενδιαφέρει κιόλας τέτοια σύγκριση, αλλά είναι ένας οραματιστής/δουλευταράς προπονητής που πάει με το πλάνο του, έχει και...plan b που το έχει δουλέψει/προετοιμάσει. Κ αι που ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΕΙ με την επιτηρίδα, ούτε θα κάνει διαιχείριση ισορροπιών και αποδυτηρίων βγάζοντας την ενδεκάδα και την αποστολή, όπως ο προκατοχός του. Κάνει αλλαγές σε πρόσωπα/στρατηγική/διάταξη ανάλογα με το παιχνίδι/αντίπαλο ενώ έχει και την απαιτούμενη παρεμβατικότητα στην διάρκεια της αναμέτρησης, στο κόουτσινγκ. Με τον Ατρόμητο πίεσε ψηλά, με τον Βόλο περίμενε, πιο πίσω , αλλά με την ίδια ένταση στο πρές. Κτυπώντας τον Βόλο με την δική του... συνταγή, βάζοντας του δηλαδή γκολ στις μεταβάσεις/κόντρα! Επίσης, όταν πέτυχε το σκοπό του έβγαλε Μάνταλο- Καρίμ και έβαλε Λε Ταλέκ - Λιβάι παίζοντας με τον Άμραμπατ στην κορυφή της επίθεσης, χωρίς κλασικό σεντερ αλλά με 3 χαφ, όπως δηλαδή δοκίμαζε στα Σπάτα και ήταν το εναλλακτικό σχήμα για να ξεκινήσει. Ο "Γερμανός" κόουτς είναι βέβαια τυχερός που η δική του, φετινή ΑΕΚ, έχει και προσωπικότητες τύπου Τσούμπερ, Αμραμπατ, Στάνκοβιτς και πάγκο με πρωτακλασάτες επιλογές/αλλαγες και όχι... Αλμπάνηδες. Το στοίχημα για τον Γιαννίκη, με τέτοια ποιότητα μεσοεπιθετικά,είναι να βρει την ανασταλτική ισορροπία και να αποκαταστήσει την χιλιοταλαιπωρημένη (την τελευταία 2ετία) αμυντική της αξιοπιστία...

ΡΑΣΤΑΒΑΤΣ- μπορεί να... καθυστέρησε την τρέχουσα σεζόν και να αμφισβητήθηκε γιατί τις πρώτες αγωνιστικές δεν τον ευνοήσαν τα αποτελέσματα (και όχι η εικόνα της ομάδας, που με εξαίρεση το ματς με τον Ολυμπιακό ήταν καλή), αλλά έστω και την 7η αγωνιστική επιβεβαίωσε αυτό που είχαμε δει όλοι απο πέρσι: είναι ένας καλός, κανονικός προπονητής, απόλυτα συμβατός με την ελληνική Super League. O Σέρβος κόουτς σχεδίασε άψογα το ματς με τον Παναθηναϊκό, προετοιμασε τους παίκτες του και πνευματικά, τον βοήθησε βέβαια και η γρήγορη ισοφάριση αλλά δεν είναι τυχαίο πως στο τέλος του πρώτου 45λεπτου είχε ολοκληρώσει την μεγάλη ανατροπή. Κόντρα σε μια ομάδα φορμαρισμένη, με ψυχολογία απο τις... 4-5άρες που ρίχνει στην "Λεωφόρο" και το εκτός έδρας 0-0 με τον Ολυμπιακό,η οποία είχε προηγηθεί στην Τρίπολη κόντρα στην ροή του αγώνα. Ο Ράσταβατς απο την στιγμή που βρήκε, την προηγούμενη εβδομάδα, την πρώτη του νίκη στην Ριζούπολη, αποσυμπίεσε τον εαυτό του αλλά και την ομάδα του, φτάνοντας και σε δεύτερη σερί νικη, κοντρα σε Μπιγκφοράτη. Είναι απο αυτές που μπορούν να σε απογειώσουν. Η επιστροφή του Σίτο Ριέρα, σε μια ομάδα κτισμένη απο πέρσι, φάνηκε πως είχε κοστίσει στο οικοδόμημα του Ράσταβατς δημιουργικά/παραγωγικά (όπως και η αποχώρηση το καλοκαίρι του Φερνάντες). Στο δια ταύτα ο Ράσταβατς πιστοποίησε γιατί δικαίως μέσα στο 2020 έπαιξε δυνατά για πάγκους όπως η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός...

ΣΠΑΝΟΣ- το καλοκαίρι αρχικά όλοι τον είχαν σίγουρο πως θα...χαιρετούσε τον Ιωνικό, παρότι τον ανέβασε/επανέφερε στα "σαλόνια". Και λόγω απειρίας (δεν είχε ξαναδουλέψει ως Σουπερλιγκάτος), αλλά και επειδή θα άλλαζε όλο το περσινό ρόστερ της ομάδας(όπως και έγινε). Η ιδιοκτησία είναι αλήθεια πως μίλησε με αρκετούς τεχνικούς, ο Γιώργος Παράσχος (και λόγω... Καζναφέρη) έφτασε κοντα στην Νίκαια αλλά τελικά ο Τσιριγώτης αποφάσε να δώσει την ευκαιρία και να εμπιστευθεί τον Δημήτρη Σπανό! Κάπως έτσι όλοι είχαν τον Ιωνικό πρώτο φαβορί για υποβιβασμό και τον Σπανό μακράν το πρώτο υποψήφιο προπονητικό θύμα. Έφυγαν Πετράκης, Λόπεθ, Μιλόγεβιτς αλλά ο Σπανός παραμένει στον πάγκο του Ιωνικού και τα...δείχνει. Ακόμη και όταν δεν έχει στην άμυνα τον "στρατηγό" του Τσιγκρίνσκι. Και μετά την μεγάλη νίκη επι του Άρη στην Νίκαια, ο Ιωνικός έκανε τεράστιο διπλό το Σάββατο και στο Περιστέρι. Κόντρα στον Ατρόμητο του Γιώργου Παράσχου, του έμπειρου προπονητή που έλεγαν στον Τσιριγώτη το καλοκαίρι πως θα έπρεπε να αντικαταστήσει τον "απειρο Σπανό". Εκ των αποτελεσμάτων, μέχρι τώρα, ευτυχώς που δεν τους άκουσε...