Πιο... ταιριαστός επίλογος από μια ακόμα "αυτοκτονία" δεν θα μπορούσε να υπάρξει για τη φετινή σεζόν της ΑΕΚ, που ήταν έτσι κι αλλιώς ένα ατελείωτο "χαρακίρι" από την αρχή μέχρι το τέλος.
Πάνω που οι οπαδοί των Κιτρινόμαυρων "έσκασαν" ένα χαμόγελο βλέποντας την ομάδα τους να βγάζει χαρακτήρα κόντρα στον ΠΑΣ και για 78 λεπτά απέναντι στον Άρη, ήρθε η σφαλιάρα των τριών γκολ σε 15 λεπτά για να φανερώσει με εμφατικό τρόπο οτι η ομάδα αυτή είναι βαριά άρρωστη!
Δε νοείται για την Ένωση να πετά στα σκουπίδια τον μοναδικό στόχο που της είχε απομείνει με τέτοιο τρόπο ενώ είχε ολοκληρώσει κάτι παραπάνω από τη μισή δουλειά στο ματς της χρονιάς. Δε νοείται επίσης για την συγκεκριμένη ομάδα να δέχεται τρία γκολ στο φινάλε αγώνα για δεύτερη(!) φορά στην ίδια σεζόν, αφού θυμίζουμε πως το ίδιο είχε συμβεί και στο Ηράκλειο με αντίπαλο τον ΟΦΗ (από 3-0, 3-3).
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σπουδή για να καταλάβει κανείς το τεράστιο έλλειμμα ψυχολογίας που έχει η Ένωση, η οποία... έλιωσε σαν βούτυρο ψυχολογικά όταν ο Άρης μείωσε σε 2-1. Η εικόνα του αγώνα μετά το γκολ του Πάλμα δεν θύμιζε Άρης-ΑΕΚ αλλά... Λίβερπουλ-Βραδυποριακός, με τους Θεσσαλονικείς να σφυροκοπούν ανελέητα μια ομάδα που μέχρι εκείνο το σημείο είχε περιορίσει τα επιθετικά ατού τους με ιδιαίτερα αποτελεσματικό τρόπο. Το καθαρό μυαλό είχε χαθεί προ πολλού, η άμυνα πελαγοδρομούσε και οι παίκτες του Μπούργος έμοιαζαν έτοιμοι να μπουν με την μπάλα στα δίχτυα. Κάτι που τελικά συνέβη, αφού η αμυντική αντίδραση της Ένωσης στο γκολ του Μαντσίνι παρέπεμψε σε... διαλυμένη συγκέντρωση.
Τί πρέπει να γίνει για να συνέλθει η ομάδα τη νέα σεζόν; Πρώτα από όλα να πετύχει η επιλογή του Ματίας Αλμέιδα στην τεχνική ηγεσία. Ο Αργεντινός προπονητής έχει το δύσκολο έργο του να μεταμορφώσει μια soft ομάδα που καταρρέει στην πρώτη δυσκολία, σε ένα σοβαρό σύνολο με αυτοπεποίθησή και νοοτροπία νικητή. Χωρίς αυτό το στοιχείο, πρωταθλητισμός πολύ απλά δεν υφίσταται.
Σε ατομικό επίπεδο είναι μείζονος σημασίας η προσπάθεια για παραμονή του Κριχόβιακ, αφού ο Πολωνός είναι από τους λίγους παίκτες με την ποιότητα, την προσωπικότητα και την εμπειρία να ηγηθεί του Δικεφάλου. Τέτοιος θεωρητικά είναι και ο Άμραμπατ, αλλά είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο λόγω εντελώς ιδιόρρυθμου χαρακτήρα, ενώ οι Κιτρινόμαυροι ελπίζουν ότι ο Αλμέιδα θα βοηθήσει τον Τσούμπερ να αποκτήσει μεγαλύτερη σταθερότητα στην απόδοσή του.
Επιβάλλεται επίσης η εύρεση ενός... Κριχόβιακ για την άμυνα! Ο νεαρός και εξελίξιμος Μήτογλου πρέπει να στηριχθεί, όμως ούτε ο Τζαβέλλας ούτε ο Βράνιες μοιάζουν να είναι οι στόπερ "εγγύηση" που χρειάζεται η ΑΕΚ αφενός για να ηγηθούν (βλέπε την επίδραση που έχει το δίδυμο Σένκεφελντ-Βέλεθ στον Παναθηναϊκό) και αφετέρου για να διδάξουν τους Μήτογλου και Λάτσι, που αποτελούν σημαντικές επενδύσεις για το μέλλον. Ίσως η τρικυμία των τελευταίων λεπτών στο Βικελίδης να είχε αποφευχθεί εάν στο γήπεδο βρισκόταν ένας στόπερ ηγέτης...