Με την προοπτική να υπάρχει εδώ και μια τριετία, ο Τζορτζ Μπάλντοκ, μέσω της 100% Ελληνίδας γιαγιάς του, κλήθηκε έστω καθυστερημένα στην Εθνική μας, που επιτέλους έχει κανονικό δεξί μπακ.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι είσαι ένας νεαρός δεκάχρονος, που ξεκινάει μόλις τώρα τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Όχι σε οποιαδήποτε ομάδα.
Αλλά σε μια ομάδα που λίγα χρόνια πριν είχε αποτελέσει αφορμή για μια «επανάσταση» ενός πυρήνα οπαδών, που κάποτε έδινε το δικό του ρεσιτάλ στην Πρέμιερ Λιγκ. Με την «ανάμνηση» της παλιάς Γουίμπλεντον να είναι πλέον ισχνή, ο Τζόρτζ Μπάλντοκ, δεχόταν τις πρώτες ποδοσφαιρικές του βάσεις στις ακαδημίες της νεοσύστατης ΜΚ Ντονς.
Από κοντά βρισκόταν και ο μεγαλύτερος αδερφός του, Σαμ, ο οποίος καθότι μεγαλύτερος βίωσε την «μετακόμιση» από το ένα προάστιο στο άλλο. Εκεί ξεκίνησαν να στεγάζονται τα πρώτα ποδοσφαιρικά τους όνειρα. Ο ένας αδερφός, ικανότατος αμυντικός, εγκεφαλικός, με εντυπωσιακή -για την ηλικία του- σωματοδομή, με σωστές τοποθετήσεις, ταλέντο και κυρίως όρεξη για μάθηση.
Ο άλλος, ο πρεσβύτερος, ήδη άφηνε τα διαπιστευτήριά του ως δεινός σκόρερ στις ανώτερες ηλικιακές κατηγορίες. Το όνειρο όμως κοινό. Να παίξουν στην Πρέμιερ Λιγκ και να φορέσουν την φανέλα με το εθνόσημο των «Τριών Λιονταριών». Παράλληλα, στο σπίτι της οικογένειας, το καλοκαίρι του 2004, ο πατέρας Μπάλντοκ πανηγύριζε ξέφρενα την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Όλοι γνωρίζουμε ποιοι ήταν οι νικητές. Ίσως αυτό ήταν το κομβικό σημείο για να μάθει πραγματικά ο Τζόρτζ την σημασία της Ελλάδας για την οικογένεια του. Στοιχηματίζω ότι αρκετοί από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές έχετε κάποιον συγγενή στην Αυστραλία ή στην Αμερική.
Ίσως ξέρετε, λοιπόν, από πρώτο χέρι τι σημαίνει μια ελληνική επιτυχία για τους ομογενείς, τι συναισθήματα δημιουργεί. Κάπως έτσι, μέσω της Ελληνίδας γιαγιάς, η οικογένεια Μπάλντοκ εκτίμησε τότε λίγο παραπάνω τις εδώ ρίζες της!
Διαβάστε τη συνέχεια στο eyap.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Sportdog Team