Το μηδενικό ρίσκο με Ζέκα και το "ΟΚ" από Γιοβάνοβιτς - Δεν έρχεται μόνο για να κλείσει την καριέρα του!

Φυσικά, για να ντυνόταν και πάλι ο Ζέκα στα πράσινα, θα έπρεπε προηγουμένως να έχει δώσει τη θετική του εισήγηση ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Αυτό ακριβώς έγινε, καθώς όπως γνωρίζουμε την τελευταία διετία, τίποτα δεν γίνεται πράξη αν πριν δεν το έχει εγκρίνει ο ίδιος ο Σέρβος τεχνικός.

Πάμε τώρα στην αξιοποίησή του. Ο Ζέκα δεν έρχεται μόνο για να κλείσει την καριέρα του! Πρώτον, παρά τους δύο χιαστούς που πέρασε, μπορεί ακόμα να δώσει σημαντικές λύσεις αγωνιστικά. Ειδικά ως αλλαγή, είναι πολυτέλεια να έχεις στην άκρη του πάγκου έναν παίκτη με το ηγετικό προφίλ και τα χαρακτηριστικά του Ελληνοπορτογάλου. Άλλωστε το περασμένο καλοκαίρι πριν υποστεί τον δεύτερο χιαστό, ο 34χρονος άσος ήταν ο MVP της Κοπεγχάγης στην πρόκρισή της στους ομίλους του Champions League, απέναντι μάλιστα στην Τράμπζονσπορ των Μπακασέτα - Σιώπη.

Επίσης η μεταγραφή του Ζέκα, δεν αλλάζει καθόλου το σχεδιασμό των Πράσινων για την ενίσχυση στον άξονα. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι κάποιος άλλος μέσος δεν θα αποκτηθεί, επειδή επέστρεψε ο έμπειρος χαφ στη Λεωφόρο.

Δεύτερον, κρατείστε και κάτι ακόμα. Αφού κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, ο Ζέκα το πιθανότερο είναι να συνεχίσει στον Παναθηναϊκό με διοικητικό πόστο, καθώς αυτό συνιστά ξεκάθαρη πρόθεση (και) της ΠΑΕ! Ο εμβληματικός πάλαι ποτέ αρχηγός του Τριφυλλιού δεν ήρθε ξανά πίσω για λίγο, αλλά για να μείνει χρόνια!

Η διαδρομή του Ζέκα με το Τριφύλλι στο μέρος της καρδιάς

Ένα όνομα, μία ιστορία. Ήταν 29 Ιουλίου του 2011, όταν ο Παναθηναϊκός ανακοίνωνε έναν όχι και τόσο γνωστό Πορτογάλο χαφ, εν ονόματι Ζέκα. Μετά από εισήγηση του τότε προπονητή του συλλόγου, Ζεσουάλδο Φερέιρα, ο Παναθηναϊκός πληρώνει ένα ποσό της τάξης των 380.000 ευρώ (διόλου ευκαταφρόνητο για τα οικονομικά του συλλόγου) στη Σετούμπαλ και βάζει στις «μηχανές» του έναν ποδοσφαιριστή, που λίγα χρόνια μετά άπαντες θα έτριβαν τα χέρια τους από ικανοποίηση, με την επένδυση που είχαν κάνει.

Το ξεκίνημα του Ζέκα στον Παναθηναϊκό δεν ήταν κακό, αλλά ούτε κάτι το ξεχωριστό. Ο πεισματάρης Πορτογάλος έβγαινε να παίξει για πρώτη φορά ποδόσφαιρο μακριά από τη χώρα του, τη στιγμή που στο «τριφύλλι» τον χρησιμοποιούσαν συχνά πυκνά σε λάθος θέσεις (αγωνιζόταν πολύ για παράδειγμα σαν δεξιός ακραίος χαφ και κάποιες φορές σε ελεύθερο ρόλο στο χώρο της μεσαίας γραμμής). Ωστόσο, αυτό που πάντοτε τον χαρακτήριζε ήταν το πάθος, το συνεχές τρέξιμο μέσα στο γήπεδο και μια «λύσσα» να δώσει και τη ψυχή του στον αγωνιστικό χώρο, για τη φανέλα με το τριφύλλι στο μέρος της καρδιάς.

Ανέκαθεν βασικό αγωνιστικό του γνώρισμα; Το γεγονός πως αν ο προπονητής τον ήθελε δεξί μπακ, έπαιζε δεξί μπακ. Τον ήθελε δεξί χαφ, αγωνιζόταν ως δεξί χαφ. Τον ήθελε αμυντικό χαφ (εκεί που καθιερώθηκε δηλαδή), θα έπαιζε και αμυντικό χαφ. Πάντα διαθέσιμος και πρόθυμος να βοηθήσει το σύνολο, όπου κι αν τον χρησιμοποιούσε ο εκάστοτε προπονητής του.

Όσο όμως περνούσε ο καιρός, γινόταν όλο και πιο έντονη η επιρροή του Ζέκα στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού και το πάθος που είχε, για το οποίο κάναμε λόγο παραπάνω, άρχισε να τον βάζει στις καρδιές όλων των Παναθηναϊκών. Μαζί φυσικά και με το πρώτο του γκολ στα πράσινα, σ’ ένα «αιώνιο» ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης» με τον Ολυμπιακό, που έληξε τελικά 1-1, τη σεζόν 2011-2012. Τα χρόνια πέρασαν και τον Αύγουστο του 2016 ο Ελληνοπορτογάλος είπε «αντίο» στον Παναθηναϊκό, υπογράφοντας έπειτα από μία πενταετία στα πράσινα συμβόλαιο με την Κοπεγχάγη και εξελίχθηκε, εν τέλει, σε σύμβολο και στη Δανία.