Για την «Mirror» το σενάριο, “στο τέλος να δεις που θα την κρατήσουν» είναι και το πιθανότερο γιατί η ομάδα, ναι μεν παραμένει χρεωμένη με κάτι περισσότερο από 1δις λίρες, ωστόσο από τον τελευταίο ισολογισμό 4ετίας προέκυψε ότι τα έσοδα από το λεγόμενο merchandising έφτασαν τα 650 εκ. λίρες, 50 περισσότερα απ’ όσα ήταν το ’19 και έχοντας μάλιστα, οι «Κόκκινοι Διάβολοι» αποτύχει να λάβουν μέρος την τελευταία 3ετία στους ομίλους του Champions League.
Για την «Mirror» αυτό σημαίνει ότι η ομάδα, έτσι κι αλλιώς βγάζει λεφτά, κι αναρωτιέται, άρα μήπως αυτός είναι ο λόγος που οι Γκλέιζερ το μετανιώνουν και σκέφτονται τελικά, να μην την πουλήσουν σε κανέναν;
Όσοι βέβαια οπαδοί της Γιουνάιτεντ διάβασαν τα νέα και το συγκεκριμένο ενδεχόμενο έτρεξαν χωρίς δεύτερη σκέψη για κατάλυψη στο Megastore της ομάδας, στο «Ολντ Τράφφορντ» παρατάχθηκαν στην είσοδο και δεν άφηναν να περάσει κανέναν απ’ όσους ήθελαν να αγοράσουν τα πακέτα διαρκείας της νέας περιόδου με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα σημαντικό βραχυκύκλωμα που μάκρυνε τη λίστα αναμονής στο εντυπωσιακό νούμερο των 146.000. Ενώ παράλληλα, με πανό και συνθήματα «Glazer Out!» εκδήλωναν τη φανερή δυσαρέσκειά τους που οι Αμερικανοί παραμένουν στο Μάντσεστερ και δεν έχουν επιστρέψει ακόμη σπίτια τους.
Η αλήθεια είναι πως οι ίδιοι, τον περασμένο Νοέμβριο είχαν αποφασίσει να βάλουν πωλητήριο στην ομάδα κι ότι μέχρι τα τέλη Απριλίου είχαν δεχτεί δύο, σοβαρότατες προσφορές για την εξαγορά της. Μία από τον 70χρονο Βρετανό δισεκατομμυριούχο, Τζιμ Ράτκλιφ, γνωστό και ως Mr Ineos και μία από τον 44χρονο Σεΐχη του Κατάρ, Τζασίμ Μπιν Χαμάντ Μπιν Καλίφα Αλ Τάνι, πρώτος ξάδελφος του επίσης Αλ Τάνι που ελέγχει το 100% της Παρί Σεν Ζερμέν.
Από τον Ράτκλιφ, οι Γκλέιζερ δέχτηκαν προσφορά 5δις λιρών για την εξαγορά του 60% της Μάντσεστερ, ενώ τα χρέη που τότε ανέρχονταν στα 650εκ. λίρες θα τα αναλάμβαναν εξ’ ολοκλήρου οι Αμερικανοί. Ενώ από τον Σεΐχη έλαβαν προσφορά 6 δις λιρών, αλλά για την εξαγορά του 100% των μετοχών, συν πληρωμένα όλα τα χρέη. Οι Γκλέιζερ πήραν τον χρόνο τους, αλλά ο χρόνος περνάει, η υπομονή των δύο υποψηφίων αγοραστών εξαντλείται, μαζί μ’ εκείνη των οπαδών που βλέποντας την «αιώνια» Σίτι να έχει κατακτήσει τα πάντα ζητούν, δικαίως ανάλογες μεταγραφές και ενίσχυση. Τελικά, μήπως η «Mirror» δικαιωθεί κι ας μην είναι ούτε «Guardian», ούτε και «Observer»;