Το πρώτο φιλικό τεστ της ΑΕΚ στην Ολλανδία είχε θετικό πρόσημο, αλλά αρνητικό αποτέλεσμα. Θετικό γιατί η Ένωση ήταν η κυρίαρχη ομάδα στον αγωνιστικό χώρο. Ανέλαβε τον έλεγχο της αναμέτρησης, πίεσε ψηλά, είχε ευκαιρίες, έβγαλε ένταση στο παιχνίδι, δείχνοντας, ότι έχει ακόμα ζωντανά τα χαρακτηριστικά εκείνα που την ανέδειξαν νταμπλούχο Ελλάδας την περσινή αγωνιστική σεζόν.
Της έλειπε όμως η αποτελεσματικότητα, με τον τερματοφύλακα της Λοκομοτίβα να κάνει σημαντικές αποκρούσεις διατηρώντας το μηδέν στην εστία του και η συγκέντρωση. Ιδιαίτερα στη φάση του γκολ που δέχτηκε από μία εκτέλεση κόρνερ, στην οποία ο Ζίνι ηττήθηκε στον αέρα από τον αντίπαλό του.
Από το παιχνίδι εννοείται, ότι δεν μπορούν να βγούνε ακόμα ασφαλή συμπεράσματα. Το είπε άλλωστε και ο Αλμέιδα, ότι χρειάζεται ακόμα περισσότερη δουλειά. Δεν μπορούμε όμως να μη σταθούμε στην παρουσία του Κώστα Γαλανόπουλου.
Μετά τον Γολγοθά που βίωσε λόγω των τραυματισμών τα προηγούμενα χρόνια, ο 25χρονος μέσος επανήλθε την περσινή σεζόν. Ο ίδιος την είχε χαρακτηρίσει ως μεταβατική. Είχε ενημερώσει μάλιστα τον Αλμέιδα, όπως είχε αποκαλύψει σε δηλώσεις του, ότι από τη σεζόν 2023-2024 θα είναι σε περισσότερο αξιόμαχη κατάσταση, αν και με τις εμφανίσεις του ιδιαίτερα στα ντέρμπι Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό έδειξε, ότι είχε φτάσει σε δυνατά επίπεδα ετοιμότητας.
Ο Κώστας ξεκίνησε βασικός, πήρε και το περιβραχιόνιο και έδειξε τα ηγετικά του χαρακτηριστικά στο χώρο του κέντρου. Έτρεχε παντού, κάλυπτε, πίεζε, εκβίασε το λάθος του αντιπάλου, έκλεψε μπάλες. Μάλιστα από δικό του εκτός περιοχής σουτ που απέκρουσε ο Σούμπαριτς καταγράφηκε στο 7’ η πρώτη καλή στιγμή στο ματς, ενώ είχε άλλη μία πολύ δυνατή στιγμή στο 32’, αλλά αυτή τη φορά η μπάλα έφυγε για λίγο άουτ, ενώ στο 65’ από δικό του πρέσινγκ προήλθε η πολύ μεγάλη στιγμή με πρωταγωνιστή τον Μουκουντί.
Με απλά λόγια ο Γαλανόπουλος έδειξε, ότι αυτή την χρονιά θα δούμε να ξεδιπλώνονται στο χορτάρι όλα αυτά τα στοιχεία που είχε προγευτεί ο κόσμος πριν τον χτυπήσει η κακοδαιμονία των τραυματισμών. Οι ανεξάντλητες δυνάμεις του, το πάθος και η ένταση στο παιχνίδι του, η δυνατότητα να κουβαλήσει μπάλες, να μοιράσει και να δημιουργήσει, είναι χαρακτηριστικά της ηγετικής του φυσιογνωμίας. Συν τοις άλλοις ο «Γαλανό» είναι μία προσωπικότητα που ξέρει την ομάδα.
Είναι Έλληνας και ξέρει από ΑΕΚ. Και αν υπάρχει στο μυαλό της διοίκησης σταδιακά η ομάδα να αποκτήσει ελληνικό κορμό, αυτό μπορεί να γίνει, ξεκινώντας από τον Γαλανόπουλο. Αυτά όμως αφορούν έναν προγραμματισμό για το μέλλον, δεν απασχολεί την τρέχουσα επικαιρότητα. Γιατί πάνω απ’ όλα προέχει η υγεία. Εξάλλου και ο ίδιος δεν αρέσκεται στα μεγάλα λόγια. Είναι σημαντικό, ότι νιώθει καλά και πως φέτος θα τον δούμε στις επάλξεις.
Επίσης δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε την παρουσία του Στάνκοβιτς. Πιο πολύ γιατί πέρσι είχε διαρρεύσει την περασμένη σεζόν, ότι δεν θα συνεχίσει στην ΑΕΚ, εξαιτίας της προώθησης του Αθανασιάδη στη βασική ενδεκάδα. Ο Αυστριακός παρέμεινε στην ομάδα (είχε δηλώσει ότι έχει ακόμα 2 χρόνια συμβόλαιο) και θεώρησε πως πρέπει να πολεμήσει, για να αποδείξει ότι αξίζει τα λεφτά του. Το γκολ που δέχτηκε με τη Λοκομοτίβα δεν πιανόταν. Αλλά ήταν θετικός στις επεμβάσεις του. Ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο έβγαλε δύο τετ α τετ σε διάστημα ενός λεπτού.
Περισσότερα συμπεράσματα θα βγούνε στα επόμενα φιλικά με Αντβέρπ (8/7) και Σαχτάρ (13/7). Είναι πολύ δυνατές αναμετρήσεις, από τις οποίες ο Ματίας Αλμέιδα σίγουρα θα σχηματίσει καλύτερη εικόνα για την ομάδα που χτίζεται επί ολλανδικού εδάφους.