Δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να διαχειριστούμε την κατάσταση που βιώνουμε, θαρρώ δε πως δεν θα το πετύχουμε ποτέ, δεν θα τα καταφέρουμε.

Η απώλεια του Μιχάλη είναι τέτοια και ο τρόπος με τον οποίο έγινε, η επιδρομή αυτή των δολοφόνων με τους φίλους τους από την Ελλάδα, στο χώρο που αποτελεί το μέρος γιορτής και παρουσίας των οικογενειών, φίλων και μικρών παιδιών. Είναι μέρες που ειλικρινά σας το γράφω προσπαθώ, πολύ δύσκολα είναι η αλήθεια, να διαχειριστώ όλο αυτό που έχει συμβεί.

Ο πόνος είναι τέτοιος για την απώλεια ενός αδερφού μας που ειλικρινά εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου, να μη το ζήσει ποτέ κανείς ξανά, εννοείται ανεξάρτητα από την ομάδα που αγαπάει.

Η συνέχεια ΕΔΩ