Για ακόμα μία φορά τη φετινή σεζόν ο ΠΑΟΚ έκανε δύσκολη τη ζωή του, αλλά για ακόμα μία φορά ανταπεξήλθε, φτάνοντας σε δύσκολη νίκη με ανατροπή (2-1) επί του Παναιτωλικού. Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις λέμε -και ισχύει- πως όταν μία ομάδα πετυχαίνει τόσες ανατροπές στη διάρκεια της σεζόν (το έκανε με Ελσίνκι, Αμπερντίν κλπ.) αποδεικνύει πως αν μη τι άλλο διαθέτει χαρακτήρα και δεν τα παρατάει όταν τα ματς "στραβώνουν".
Αυτό είναι το θετικό της αναμέτρησης για τον ΠΑΟΚ, ο οποίος κατά τα άλλα μάλλον προβλήματισε τον προπονητή του. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είδε την ομάδα του να μένει ξανά πίσω στο σκορ, να αντιδρά και να γυρίζει το παιχνίδι αλλά στη συνέχεια να αδυνατεί να το "κλειδώσει". Ίσως και λόγω της κόπωσης -παρά το rotation του Λουτσέσκου- ο Δικέφαλος δυσκολεύτηκε στο φινάλε, αδυνατώντας να κρατήσει την μπάλα και δίνοντας το δικαίωμα στον Παναιτωλικό να... πολιορκήσει την περιοχή του κατά διαστήματα.
Ήταν μία εικόνα που δεν άρεσε στο κοινό της Τούμπας, πόσο μάλλον στον Ρουμάνο τεχνικό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Λουτσέσκου έβαλε τις φωνές στους παίκτες του σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και μετά την ανατροπή. Κυρίως οι αμυντικοί τα άκουσαν, με τους Μιχαηλίδη και Κεντζιόρα να μπαίνουν στο... στόχαστρο του έμπειρου τεχνικού μετά το 65', καθώς είχε παράπονα από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς για τις τοποθετήσεις και τη μεταξύ τους συνεργασία.
Η ένταση του Λουτσέσκου παρέμεινε αμείωτη μέχρι το φινάλε εξαιτίας των όσων έβλεπε στο γήπεδο. Ήθελε οι παίκτες του να κρατήσουν την μπάλα για να πάρουν ανάσες και να απορροφήσουν την πίεση του Παναιτωλικού. Από τη στιγμή που δεν το έκαναν, ήξεραν ότι... παίζουν με τα νεύρα του προπονητή τους. Στο 88', όταν ο Κοτάρσκι έκανε λανθασμένη μακρινή πάσα και έδωσε την μπάλα ξανά στον Παναιτωλικό, ο Λουτσέσκου εξερράγη και άρχισε να του ουρλιάζει!
Ο Δικέφαλος πήρε την υπερπολύτιμη νίκη που τον κρατά στη μάχη του τίτλου και συνεχίζει, έχοντας ως μεγάλο κέρδος την αφύπνιση του Σαμάτα. Ο Τανζανός έκανε με διαφορά το καλύτερό του παιχνίδι φορώντας την ασπρόμαυρη φανέλα, αφού η παρουσία του -κυρίως στο πρώτο μέρος- ήταν εξαιρετική. Σκόραρε ένα φανταστικό γκολ με τακουνάκι, δείγμα κλάσης αλλά και καλής ψυχολογίας, ήταν μέσα στις φάσεις και σημείωσε άλλο ένα τέρμα, που ακυρώθηκε. Ίσως το γκολ του κόντρα στην Αμπερντίν να τον "ξεκλείδωσε" επιτέλους, ώστε να αρχίσει να δικαιώνει τον Λουτσέσκου, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να επιμένει για την ποιότητα του Τανζανού και θεωρούσε πως ήταν θέμα χρόνου να την βγάλει στο γήπεδο.
Κατά τα άλλα, ο τεχνικός του ΠΑΟΚ περιμένει περισσότερα από τον Ράφα Σοάρες, ειδικά τώρα που στερείται τις υπηρεσίας του τραυματία Μπάμπα. Ο Πορτογάλος είχε διάθεση αλλά και αρκετές ημιτελείς ενέργειες, ενώ από την πλευρά του έγινε ο συνδυασμός που οδήγησε στο γκολ του Παναιτωλικού (στο οποίο πάντως τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει ο Ζίβκοβιτς γιατί "ξέχασε" τον Τορεχόν στο δεύτερο δοκάρι). Πρέπει να βελτιωθεί ο Πορτογάλος, αν θέλει να αρπάξει την ευκαιρία που του παρουσιάζεται όσο απουσιάζει ο βασικός αριστερός μπακ.