Η σημερινή μέρα είναι πολύ ξεχωριστή για το ελληνικό ποδόσφαιρο καθώς πριν ακριβώς 26 χρόνια θαυμάσαμε για τελευταία φορά τον Βασίλη Χατζηπαναγή. Έναν πραγματικό «μάγο» της μπάλας που όμοιός του δεν έχει υπάρξει ξανά στην Ελλάδα. Η ικανότητά του, η ποδοσφαιρική του «πονηριά» και το απίστευτο ταλέντο του τον καθιστούν τον πιο ξεχωριστό παίκτη που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα.

Εκείνη τη μέρα λοιπόν, φόρεσε για τη φανέλα του αγαπημένου του Ηρακλή και πρόσφερε για τελευταία φορά πλούσιο θέαμα. Σε έναν αγώνα που έγινε προς τιμήν του ο «Γηραιός» κέρδισε την ομάδα των Επίλεκτων με 6-5. Μπορεί να έχουν περάσει πάνω από 2,5 δεκαετίες αλλά όσοι πρόλαβαν να τον θαυμάσουν στο γήπεδο δεν πρόκειται να τον ξεχάσουν ποτέ ενώ για τους νεότερους αρκεί να ρίξουν μια ματιά στα βιντεάκια και θα καταλάβουν τι εστί Βασίλης Χατζηπαναγής.

Γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1954 στην Τασκένδη και την καριέρα του ξεκίνησε στα 17 του χρόνια στην Παχτακόρ του Ουζμπεκιστάν. Μάλιστα πήρε τη Σοβιετική υπηκοότητα κάτι που του στέρησε τη δυνατότητα να ενισχύσει την Εθνική Ελλάδας. Άλλωστε αυτό είναι και κάτι που λύπησε τον ίδιο καθ’ όλη τη διάρκεια τους πλούσιας καριέρας του, το γεγονός ότι δεν μπόρεσε ποτέ να φορέσει τη γαλανόλευκη φανέλα σε επίσημο παιχνίδι (μόνο σε φιλικό απέναντι στην Πολωνία).

Το 1975 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ηρακλή και γρήγορα άρχισε να εκπλήσσει άπαντες με το πλούσιο ταλέντο του, τις απίστευτες εμπνεύσεις του και το χορταστικό θέαμα που πρόσφερε. Οι εμφανίσεις του ήταν η μία καλύτερη από την άλλη και κάτι τέτοιο όπως ήταν αναμενόμενο μαγνήτισε τα βλέμματα των υπόλοιπων ομάδων συμπεριλαμβανομένων και των μεγαθηρίων του εξωτερικού.

Ο κόσμος του Ηρακλή τον λάτρευε, η διοίκηση δεν ήθελε να τον αφήσει να φύγει και έτσι δεν μπορέσαμε ποτέ να τον καμαρώσουμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Η μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του είναι αναμφίβολα στις 22 Ιουλίου του 1984 όταν κλήθηκε στη Μικτή Κόσμου, σε μία αναγνώριση του απαράμιλλου ταλέντου του.

Ο Χατζηπαναγής δεν έφυγε ποτέ από τον Ηρακλή έπαιξε εκεί μέχρι τα 37 του χρόνια και το τελευταίο του επίσημο ματς το έδωσε απέναντι στη Βαλένθια για το Κύπελλο UEFA. Πρόκειται για μία ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα, ο οποίος το 2003 ψηφίστηκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 χρόνων στην Ελλάδα.