Σε ηλικία 19 ετών αναδείχθηκε χρυσός ολυμπιονίκης στο Μεξικό το 1968. Πέντε χρόνια αργότερα νίκησε τον Τζο Φρέιζιερ και αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, τίτλο που έχασε ένα χρόνο αργότερα από τον Μοχάμεντ Αλι στον "θρυλικό" αγώνα τους στο τότε Ζαΐρ (νυν Δημοκρατία του Κονγκό). Ολοκλήρωσε την καριέρα του το 1982, ή τουλάχιστον έτσι μας άφησε να πιστέψουμε...

Στις 5 Νοεμβρίου του 1994 επέστρεψε σε αγώνα για τον τίτλο κόντρα στον Μάικλ Μουρ, τον οποίο και νίκησε σε ηλικία 45 ετών, με συνέπεια να γίνει ο γηραιότερος πρωταθλητής στην ιστορία του αθλήματος.

Αντιμετώπισε στο «MGM Grand» του Λας Βέγκας τον Μάικλ Μούρερ, για τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Ο Μούρερ, παγκόσμιος πρωταθλητής και με προπονητή τον Τέντι Άτλας, φαινόταν ότι έπαιρνε μικρό ρίσκο. Ο Φόρμαν έψαχνε, το είχε πει πριν τον αγώνα, μία ευκαιρία: Το έκανε, όταν στο 10ο γύρο και αφού είχε πολύ μεγάλο προβάδισμα, ο Μούρερ αποφάσισε να παλέψει μαζί του toe to toe, ξεχνώντας την τακτική που του είχε δώσει το πλεονέκτημα, δηλαδή της ταχύτητας, που του επέτρεπε να τον αποφεύγει για ένα γύρο. Ανοήτως, ο Μούρερ έμεινε στη μέση του ρινγκ για να χτυπηθεί με τον Φόρμαν χωρίς υπεκφυγές. Ο πρώτος συνδυασμός χτυπημάτων τον σόκαρε, αλλά έμεινε ακίνητος. Ο Φόρμαν διείδε όμως την ευκαιρία στο 110ο δευτερόλεπτο του δέκατου γύρου τού έριξε ένα ευθύ χτύπημα λίγο χαμηλότερα από την προηγουμένη. Ο Μούρερ κατέρρευσε, έπεσε κάτω σαν να τράβηξε τουβλάκι κακός παίκτης στο Τζένγκα.

Μόλις τελείωσε το μέτρημα, ο Φόρμαν, χωρίς να αλλάξει γκριμάτσα στο πρόσωπο, γονάτισε στη γωνία που βρισκόταν, ήδη σε καθεστώς προσευχής. Ο Τζιμ Λάμπλεϊ έδωσε στον κόσμο το «It happened», δύο απλές λέξεις που εκδήλωσαν με τον πιο ακριβή και συνάμα ποιητικό τρόπο τι έγινε εκείνη τη μέρα στο «MGMGrand». Ο Φόρμαν, μέχρι να του πάρει το ρεκόρ ο Μπερνάρντ Χόπκινς, έγινε ο γηραιότερος παγκόσμιος πρωταθλητής.
 

Τζορτζ Φόρμαν