Ο Θανάσης Ασπρούλιας γράφει στο blog του για το... παραφύσιν παιχνίδι που έγινε στη Βαρκελώνη και το 8ο θαύμα που θα κάνει ο Παναθηναϊκός αν περάσει το εμπόδιο της Μπαρτσελόνα.
Η αλήθεια είναι ότι ξεκινώντας να γράφω, δεν ήξερα από που να ξεκινήσω... Ο,τι έγινε στη Βαρκελώνη, ήταν μοναδικό κι ανεπανάληπτο. Σχεδόν παρά φύσιν! Ενα παιχνίδι που δικαιώνει αυτούς που αρνούνται να κάνουν προγνωστικά και αποκλείουν ενδεχόμενα. Και για να μη βιαστεί κανείς, από τούτη τη γωνιά ουδέποτε έκανε προβλέψεις, παρά μόνο αναλύσεις και για να σας προλάβω, εξακολουθώ να πιστεύω ότι μία πρόκριση του Παναθηναϊκού επί της Μπαρτελόνα θα μοιάζει με το 8ο θαύμα. Απλά ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς και του Διαμαντίδη, απέδειξε ότι ακόμα και στην εποχή μας τα (αθλητικά) θαύματα δεν είναι απραγματοποίητα. Impossible is nothing!
Τι να αναλύσει κανείς μετά από αυτό το ματς, όπου οι αναλύσεις πήγαν στο διάβολο, τα νούμερα πήραν τη θέση που τους αρμόζουν στο βυθό της θάλασσας και ο Παναθηναϊκός λίγο έλειψε να κερδίσει ένα παιχνίδι, που η Μπαρτσελόνα δεν έχει χάσει ποτέ τη φετινή σεζόν. Πάνω από τους 80 πόντους δηλαδή.
Η ομάδα που παρατάχθηκε στο Παλάου, ναι είναι αλήθεια, θύμισε το χαρακτήρα του Παναθηναϊκού των παλαιότερων ετών. Εναντι της Μπαρτσελόνα υστερούσε σε ταλέντο κι εναλλακτικές λύσεις, αλλά δίδαξε νοοτροπία, προσωπικότητα και μαχητικότητα. Για να συζητήσουμε για το ματς, δε θα μας φτάσουν ούτε 50 οθόνες του υπολογιστή scroll down. Ενα ματς με απίστευτη τακτική και από τις δύο πλευρές, ένα ματς που διαφήμισε το μπάσκετ.
Είναι γεγονός ότι οι διαιτητές αδίκησαν τον Παναθηναϊκό, το χειρότερο όμως είναι ότι παρουσιάστηκε ευδιάκριτα η προτίμηση στην Μπαρτσελόνα. Στην οποία οι γκρίζοι έριξαν αρκετές φορές σωσίβιο κατά τη διάρκεια του 40λεπτου. Ξέρετε κάτι όμως; Ακόμα κι έτσι ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να κάνει το θαύμα. Και το άξιζε πέρα για πέρα.
Μπορεί να μην είχε τρομερούς αυτοματισμούς, ή ταλέντο, είχε όμως, δύο από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες του παγκόσμιου μπάσκετ, αυτές που οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στην εκπληκτική εμφάνιση του πρώτου αγώνα κόντρα στην Μπάρτσα. Τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον Δημήτρη Διαμαντίδη.
Το είχα διαβάσει παλιότερα και είχαν συμφωνήσει, ότι αν ο Ζοτς καταφέρει με αυτή την ομάδα να πάει με αυτή την ομάδα στο Φάιναλ Φορ, τότε θα πρέπει να ανακηρυχθεί σε παγκόσμιο αλχημιστή, κι όχι προπονητή. Ο,τι συνέβη κόντρα στην Μπάρτσα ήταν προϊόν της απίστευτης προπονητικής προσωπικότητας που ονομάζεται Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Αιχμαλώτισε τους Ισπανούς, πήρε την ταυτότητα του Πασκουάλ, έδωσε στους παίκτες του να καταλάβουν ότι μπορούν. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημό του. Ο Παναθηναϊκός υποχρέωσε την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης να κυνηγάει την ...ουρά της. Δεν πέτυχε ούτε ένα πόντο στον αιφνιδιασμό, δεν άνοιξε το γήπεδο και στην επίθεσή του είχε στόχο. Προσοχή: Δεν είχε αυτοματισμούς, ήξερε όμως τι θέλει να κάνει. Εξ ού και οι λιγοστές ασίστ (7 μόλις), που εκφράζουν το πρόβλημα της δημιουργίας. Και ίσως τελικά για αυτό το λόγο και να ηττήθηκε... Στο κρίσιμο σημείο, το τελευταιο τετράλεπτο, ο Παναθηναϊκός αναζητούσε μόλις ένα καλάθι για να “καβαλήσει”, αλλά αυτό δεν ήρθε ποτέ. Μέχρι να φτάσουμε βεβαίως στο κρεσέντο του Διαμαντίδη στα τελευταία δευτερόλεπτα. Αυτό το μπλακ άουτ, σε συνδυασμό με το αντίστοιχο που συνέβη από το 28' μέχρι το 34' έκριναν το ματς. Κι έδωσαν την ανάσα που επιζητούσε η Μπαρτσελόνα. Κι όμως ο Παναθηναϊκός έμεινε όρθιος μέχρι το φινάλε... Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός: Εμφάνισε ένα στοιχείο που δεν το είχε σε κανένα άλλο φετινό μεγάλο ματς: Είχε χαρακτήρες και προσωπικότητα, που λειτούργησαν στις φάσεις που δε μετρούσαν οι ομάδες, αλλά τα πρόσωπα.
Ωστόσο, για να είμαι ειλικρινής, πλέον είμαι ακόμα πιο προβληματισμένος. Διότι δυστυχώς μία μεγάλη ευκαιρία χάθηκε. Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι τα ίδια παιδιά, μέσα σε δύο μέρες θα βρουν τα αποθέματα για να παρουσιάσουν το ίδιο πρόσωπο. Κι αν γίνει το 2-0, τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα.
Και το αναφέρω αυτό επειδή ο Παναθηναϊκός έχει παίξει εξαιρετική άμυνα, αλλά δέχθηκε 83 πόντους...
Η Μπαρτσελόνα ήταν έξω από τα νερά της, δεν κατάφερε ποτέ να βρει το ρυθμό της, αλλά σημείωσε έναν περισσότερο και νίκησε.
Χάθηκε μία ευκαιρία που το τριφύλλι επιθετικά, χωρίς να δείξει κάτι πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα ματς, πέτυχε 82 πόντους, οι οποίοι δεν αποδείχθηκαν αρκετοί.
Η απάντηση σε όλα αυτά είναι ότι αν ο Παναθηναϊκός απείλησε την Μπάρτσα στους +80 πόντους, μπορεί να το κάνει και στα πιο χαμηλά επίπεδα. Μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται και πάλι απόλυτη συγκέντρωση επί 40 λεπτά. Και να εμφανιστεί ένα νέο στοιχείο έκπληξη, όπως ήταν στο πρώτο ματς, ο Καλάθης (έπαιξε πολύ καλά τον Ναβάρο και ήταν σοβαρός) ή η παραγωγικότητα του Νίκολας. Πόσο εύκολο είναι αυτό; Κοντός ψαλμός αλληλούια!
Υ.Γ. Για τον Διαμαντίδη τι μπορεί να πει κανείς; Απλά ο καλύτερος και πιο ολοκληρωμένος γκαρντ στην Ευρώπη, με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο. Ο Μήτσος έδειξε ότι εκτός από αλτρουισμό διαθέτει και ηγετικό πνεύμα. Ο,τι κι αν πει κανείς για το παιδί αυτό θα είναι λίγο.
Πηγή: leoforos.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις