"Δεν είμαι αντι-Ολυμπιακός, υπερβολές τα στημένα"!

Μία ανάρτηση μόνο δεν μπορεί να χωρέσει και να καταγράψει όλη τη δουλειά και το βιογραφικό του. Γιατί πρόκειται για έναν πολυσχιδή άνθρωπο με φοβερές σπουδές και γνώσεις, γι΄ αυτό και η καριέρα του είναι τεράστια και μετρά επιτυχίες σε μουσική, δισκογραφία, θέατρο, τηλεόραση, ραδιόφωνο και κινηματογράφο.

Ο ίδιος, παρότι είναι δηλωμένος Παναθηναϊκός, είναι συμπαθής σε όλους τους Έλληνες φιλάθλους (έχει υποδυθεί μάλιστα τον ΠΑΟΚτσή στην ταινία "Ας περιμένουν οι γυναίκες"). Γιατί στο άκουσμα του ονόματος "Γιάννης Ζουγανέλης" όλοι έχουμε κάτι καλό να θυμηθούμε για να γελάσουμε αλλά και για να προβληματιστούμε. Γιατί η σάτιρα που έχει κάνει ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων καλλιτεχνών εκτός από γέλιο δίνει και τροφή για σκέψη.

Ο Γιάννης Ζουγανέλης μίλησε στο Sportdog και όπως δήλωσε αγαπά το ποδόσφαιρο, παραδέχεται, όμως, ότι στην Ελλάδα έχει παρηκμάσει. Θεωρεί ότι τον Παναθηναϊκό τον έχει χτυπήσει αρρώστια, αλλά ευελπιστεί ότι μπορεί να φύγει με το "διπλό" από το Καραϊσκάκη.

Όσον αφορά τις ποδοσφαιρικές συγκρούσεις των τελευταίων ημερών, προτείνει οι Έλληνες να μονιάσουν γιατί δεν έχουν την πολυτέλεια να ειναι αντίπαλοι. Τι λέει, όμως, για την κατηγορία που προσάπτουν στον Ολυμπιακό περί στημένων πρωταθλημάτων; Όλες οι απολαυστικές απαντήσεις παρακάτω...

Παρακολουθείς ποδόσφαιρο;

"Το αγαπώ από μωρό παιδί. Μεγάλωσα σε μία αθώα διάσταση του ποδοσφαίρου, με πολλή αγάπη και τρομερό πολιτισμό, με ανθρώπους καθόλου δογματικούς. Πιστεύω πολύ στον Έλληνα ποδοσφαιριστή, όμως οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν αισθάνομαι πολύ καλά που μιλώ για το ποδόσφαιρο, παρότι το αγαπώ, γιατί νομιζω ότι κι αυτό έχει παρηκμάσει σε τρομερό βαθμό. Πρώτα από όλα, παίζουν ελάχιστοι Έλληνες, κάτι που εμένα αυτό δεν μου φαίνεται καλό. Δεν έχω καμία ρατσιστική αντίληψη. Συμφωνώ στην ύπαρξη ξένων ποδοσφαιριστών γιατί πλουτίζουν και ανεβάζουν το επίπεδο. Αλλά μου άρεσε όπως ήταν παλιά, που είχαμε δύο, τρεις το πολύ. Επιμένω στον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Πιστεύω πολύ στην αγωνιστικότητα και την πίστη των ανθρώπων της Εθνικής Ελλάδας του 2004. Τώρα η αντανάκλαση της κοινωνίας στο ποδόσφαιρο είναι εμφανής. Παρηκμάζει η κοινωνία παρηκμάζει και το ποδόσφαιρο. Ανταπαραθέσεις και συμφέροντα. Εγώ δεν είμαι αυτής της λογικής".

Παναθηναϊκός πώς έγινες;

"Ο πατέρας μου ήταν Ολυμπιακός, αλλά εργαζόταν στο γήπεδο της Λεωφόρου ως συντηρητής και με πήγαινε από μικρό να βλέπω αγώνες. Οπότε έγινα Παναθηναϊκός. Δεν υπήρχε κανένας φανατισμός. Γι΄ αυτό ποτέ δεν είμαι ...αντί. Είμαι "αντί" σε πολλά πράγματα που αφορούν την πολιτική και την ιδεολογία μου. Δεν είμαι αντι-ολυμπιακός, αντι-πάοκ, αντι-άεκ, αντι-οτιδήποτε... Και μιλώ με καθαρό πνεύμα. Η ζωή μού επέτρεψε να γνωριστώ με πολλούς ποδοσφαιριστές όλων των ομάδων. Είδα τη σοφία τους είδα και έλλειμμα πολιτισμού. Μιλήσαμε αντιπαρατεθήκαμε. Γενικά αυτή είναι η στάση μου".

Στο γήπεδο πηγαίνεις καθόλου;

"Μου αρέσει πολύ το γήπεδο, οι άνθρωποι, οι οσμές του, τα σχόλια. Τελευταία όμως δεν πάω γιατί συμβαίνει να εργάζομαι στο θέατρο. Όποτε παίζεται μπάλα εγώ είμαι πάνω στη σκηνή. Στην αρχή του πρωταθλήματος όταν κάναμε πρόβες και δεν συνέπιπταν οι ώρες, πήγα. Θα ήθελα όμως να πηγαίνω συχνότερα και να χαίρομαι".

Αποτελεί για σένα έμπνευση το γήπεδο;

"Δεν το συζητώ. Έχω δει και ακούσει τρομερά πράγματα. Γελάω και χαίρομαι εκεί. Μου έχει μείνει μία ατάκα, όταν είχα πάει παλιά σε ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο Καραϊσκάκη. Θυμάμαι έπαιζε στον Παναθηναϊκό ο Δομάζος ακόμα. Σούταρε ο Στρατηγός ένα ασύλληπτο σουτ στο γάμα και ο Κελεσίδης πετάχτηκε και το έπιασε. Ένας Ολυμπιακός πετάχτηκε και του φώναξε, «α, ρε, Κελεσίδη ...αίρουλε!»".

Ο τωρινός Παναθηναϊκός σού αρέσει; Είναι μία ομάδα με αρκετό ελληνικό στοιχείο...

"Θα ήθελα να έχει πιο πολλούς. Ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα που αγαπώ για ιστορικούς και συναισθηματικούς λόγους. Είναι όμως μία άρρωστη ομάδα. Ο Παναθηναϊκός νοσεί. Την πάτησε κι αυτός, όπως η Ελλάδα, με την οικονομία. Έχει γίνει ιδεολογία η οικονομία κι αυτό μάς πάει πολύ πίσω. Δεν βλέπω να υπάρχει αυθεντικότητα στον τρόπο που παίζει. Θα μου πεις, στον Ολυμπιακό γίνεται; Στον Ολυμπιακό υπάρχουν περισσότερα χρήματα. Πήρε καποιους ποδοσφαιριστές , έχει τον Φορτούνη που για μένα είναι ο κορυφαίος του πρωταθλήματος, έχει όμως και σύγχρονο γήπεδο. Όλοι αυτοί οι παράγοντες του δίνουν άλλη δυνατότητα. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι Ολυμπιακός άλλων ετών, δεν έχει στυλ και ποιότητα. Είναι ένας ευρωπαϊκός Ολυμπιακός, εκεί που πάει να τα καταφέρει, τρώει τα μούτρα του. Ο Παναθηναϊκός, δεν το συζητώ, η ιστορία του στην Ευρώπη είναι τεράστια. Απορώ πώς αποκλείστηκε από ομάδα όπως η Καμπάλα. Αυτό για μένα σημαίνει πάρα πολλά. Είναι έλλειψη πυγμής, έλλειψη επαγγελματικότητας. Δεν είναι δυνατόν να αποκλείεται από τον -πολύ καλό- Ατρόμητο (τον οποίο συμπαθώ επειδή είναι μία ομάδα συνοικίας και έχει ανέβει πολύ. Αγαπώ πολύ όμως και τον Δέλλα. Τον πιστεύω). Δεν χάνεις από τον Ατρόμητο πριν τους 4. Όλα αυτά συνθέτουν την αρρώστεια του Παναθηναϊκού.

Έχει και κάποιους οπαδούς που πάνε πίσω την ομάδα. Παραδείγματος χάρη, βρίζουν τώρα τον Αλαφούζο. Ο Αλαφούζος προέρχεται από τα media, αλλά αν δεν ήταν στην ομάδα σας διαβεβαιώ ότι ο Παναθηναϊκός τώρα θα ήταν σαν τον Άρη. Ούτε καν σαν την ΑΕΚ. Βρίζανε παλιά τους Βαρδινογιανναίους. Καλώς ή κακώς, το σύστημα στο ποδόσφαιρο είναι καπιταλιστικό. Σκεφτείτε ο Αλαφούζος αν διαχειριζόταν και έβαζε κάποια χρήματα παραπάνω, πώς θα ήταν ο Παναθηναϊκός. Παρ΄ όλα αυτά με τα κούτσου-κούτσου έχει ένα ρόστερ".

Πώς βλέπεις το ντέρμπι στο Καραϊσκάκη;

"Ο Παναθηναϊκός μπορεί να τον χτυπήσει τον Ολυμπιακό. Πρώτα απ΄ όλα γιατί δεν έχει τίποτα άλλο. Μονο και μόνο για την ανάμνηση μίας νίκης απέναντι στο αντίπαλο δέος σε ένα κακό πρωτάθλημα που έκανε. Έχει παίκτες που ενισχύουν τις πιθανότητες για διπλό. Έχει τον Μπεργκ, τον Ζέκα, τον Λέτο, τον Βιγιαφάνιες".

Βλέπω σημείωσες ξένους ποδοσφαιριστές. Γιατί πριν ανέφερες την αντίθεσή σου στην έλλειψη ελληνικού στοιχείου...

"Αναφέρω τι διαθέτει. Άλλο τι πιστεύουμε στη ζωή και άλλο αυτό που έχουμε. Μιλώ με τα δεδομένα που υπάρχουν".

Κατηγορούν τον Ολυμπιακό ότι έχει πάρει "στημένα" πρωταθλήματα και με τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ έχει μεγαλώσει τη διαφορά από τους υπόλοιπους. Εσένα ποια είναι η γνώμη σου;

"Δεν με ενδιαφέρει να μιλήσω για αυτό. Δεν θέλω να πάρω θέση. Εδώ ...στήνεται η Ελλάδα όλη (εννοεί στους ξένους). Όχι ότι φοβάμαι. Απλα νομίζω ότι είναι υπερβολές και φυσικά πολεμάται από τους υπόλοιπους η ομάδα που κυριαρχεί χρόνια στο πρωτάθλημα".

Οπότε είναι αυτές οι κατηγορίες μία μορφή δικαιολογίας των υπολοίπων;

"Ναι, βέβαια. Αλλά για να κάνω και μία κριτική στον Ολυμπιακό, με τόσα χρήματα που έχει πάρει από την Ευρώπη θα μπορούσε να ειχε κάνει μία δυνατή μεταγραφή τώρα. Διάβαζα ότι έχει πάρει τα τελευταία χρόνια 200 εκατομμύρια από τις διεθνείς διοργανώσεις. Είναι πάρα πολλά τα χρήματα αυτά".

Την τελευταία ποδοσφαιρική σύγκρουση την έχεις παρακολουθήσει, μετά τις δηλώσεις Σαββίδη για "αθηνοκεντρικό κράτος" και τους χαρατηρισμούς που αποδόθηκαν στο πρόσωπο του ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ;

"Δεν πιστεύω καθόλου σε αυτό (αθηνοκεντρικό κράτος). Οι προοδευτικοί άνθρωποι δημιουργούν παντού. Γίνονται πολλά πράγματα στην Αθήνα και θα μπορούσε να ισομεριστεί καλύτερα. Αυτός θέλει να δικαιολογήσει τα χρήματά του, γιατί η ομάδα του απέτυχε παταγωδώς. Ας μιλήσουμε όμως για τα ωραία πράγματα, για να προχωρήσει η ζωή. Οι Έλληνες δεν έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε πλέον αντίπαλοι. Πάει πια αυτή η ...μαλακία του παρελθόντος που κυριαρχούσε. Ο οπαδισμός είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει. Δεν είναι δυνατόν να αποκαλείται κάποιος «Βούλγαρος»".

Η τέχνη πώς μπορεί να περάσει μηνύματα στους οπαδούς;

"Όταν συνέγραφα για παραστάσεις στο θέατρο, αλλα και για εκπομπές στην τηλεόραση, πάντα δημιουργούσα νούμερα, στα οποία έθιγα την έλλειψη έμπνευσης στο ποδόσφαιρο και την επανάληψη δύο πραγμάτων. Έβαζα δύο φιλαθλους να τσακώνονται και το ανέλυα θίγοντας κάποια θέματα. Για παράδειγμα αν βάλεις δηλώσεις προπονητών, παικτών πριν από δύο χρόνια θα παρατηρήσεις ότι είναι ίδιες με τις σημερινές. Εγώ έκανα σάτιρα σε αυτό. Έκανα σάτιρα στον οπαδισμό, στο πώς υποστηρίζεις και τι απαιτείς απο την ομάδα σου. Η τέχνη είναι αντανάκλαση της ζωής".

Μίλησέ μας για το νέο σου δίσκο. Τι θα ακούσουμε σε αυτόν;

"Αυτό που κάνω λέγεται «Ακατάλληλα και Ερωτικά». Είναι μία δουλειά που έχει και ερωτικά τραγούδια και έχει διάφορα... extreme, ακαταλληλα, τα οποία χρειάζονται... γονική συναίνεση για να τα ακούσει κανείς. Το CD κυκλοφορεί από την Εταιρεία EMI".

Στο Θέατρο πού εμφανίζεσαι;

"Παίζω στο «Βίκτωρ Βικτώρια». Είναι μία αξιοπρόεσεκτη δουλειά με φοβερούς συντελεστές και μία παραγωγή που τιμά τον αποδέκτη. Συστήνω σε όλους τους αναγνώστες του Sportdog να έρθουν και να το δούνε. Οι παραστάσεις είναι από Τετάρτη μέχρι Κυριακή".