Όσο κι αν προσπαθούν πολλοί να εξηγήσουν τις αφορμές που οδήγησαν τον Πορτογάλο τεχνικό να μην συμπεριλάβει Χιώτη και Καρνέζη στην αποστολή, καμία προφανής απάντηση δεν ξεπροβάλλει στον ορίζοντα.
Κι αν οποιοσδήποτε μπορεί να βρει έστω και μία, είναι ακόμη δυσκολότερο να εξηγηθεί από την άλλη αυτή την αγωνιστική περίοδο, η χρησιμότητα των Σηφάκη και Τζόρβα που στα…γάντια τους επίσημα παιχνίδια φέτος δεν ειχαν.
Η απάντηση του Σάντος, στην ερώτηση που του διατυπώθηκε στη συνέντευξη τύπου στη Βουλιαγμένη, αφορούσε στη χημεία των παικτών που έχουν κληθεί στο παρελθόν και γι αυτό «βρίσκονται» πιο εύκολα.
Προϋπόθεση απαραίτητη, θα συμφωνήσουμε, στα δύσκολα που η εθνική θα βρει μπροστά της, καταρχήν στην Πολωνία (μακάρι να χρειαστεί να ταξιδέψει και στην Ουκρανία στη συνέχεια). Δεν είναι πάντως άκρως λογικό συμπέρασμα (εάν χρειαστεί) να παίξουν στα πιο κρίσιμα παιχνίδια των τελευταίων ετών για το Ελληνικό ποδόσφαιρο αυτοί που για -διαφορετικές αιτίες- δεν ήταν σε θέση να προσφέρουν στις ομάδες τους.
Ο Σάντος όμως έχει κι ένα δίκιο! Το μεγαλύτερο απ΄ όλα. Το οποίο αφορά στην δίκαιη επιλογή –Χαλκιά. Ακούγονται μουρμούρες από αρκετούς που δεν καταλαβαίνουν πως ο Πορτογάλος δίνει τη θέση βασικού σ έναν παίκτη τέτοιας ηλικίας (κλείνει αύριο Τετάρτη τα 38), οι εμφανίσεις του οποίου δεν ξεχώρισαν ποτέ για αυτό που αποκαλούμε σταθερότητα.
Στο αντίβαρο των επιχειρημάτων όμως ο διεθνής τερματοφύλακας μπορεί ν΄ αντιπαραθέσει την απίστευτη εμπειρία, η οποία του επιτρέπει να μην επηρεάζεται απ οποιαδήποτε εξέλιξη ή λάθος του, την ώρα του αγώνα.
Στο δε καλό του βράδι ο Χαλκιάς νικιέται δύσκολα. Στο …δύσκολο από την άλλη «χρεώνει» προφανώς με γκολ την άμυνα, όπως συμβαίνει με όλους τους τερματοφύλακες του κόσμου. Άλλον γκολκίπερ με τον συνδυασμό όλων αυτών των στοιχείων, δεν είχε μπροστά του ο Σάντος για να επιλέξει. Αφήσαμε για τελευταίο το προφανές, μα απολύτως απαραίτητο να επισημανθεί αυτή την ώρα. Ο Χαλκιάς έβγαλε σερί αγώνες στο πρωτάθλημα για μήνες, μέχρι το τέλος της σεζόν. Κατά συνέπεια τα χέρια του είναι «ζεστά» και έτοιμα προς …χρήση.
Και κάτι τελευταίο. Όταν χρειάστηκε να του μιλήσω, μετά την ήττα του Παναθηναϊκού από τη Λα Κορούνια, 1-0 πριν 12 χρόνια στο Ριαθόρ, ώστε να του πω πως τον αδίκησα στη μετάδοση του MEGA, σε μία φάση από την οποία σηκώθηκε στο τέλος και τραυματισμένος, η ωριμότητά του τότε ήταν καταπληκτική. Στη λογική πως «δεν πειράζει, λέγονται πολλά, δεν έχει σημασία». Αυτό είναι το πιο μεγάλο όπλο του Κώστα. Δεν επηρεάζεται για τίποτα η ψυχολογία του. Ούτε την ώρα του αγώνα. Σπάνιο προσόν…
Πηγή: pamesports.gr