Στο σημείο αυτό την είχε οδηγήσει η εγκατάλειψη από τους μεγαλομετόχους της, σε συνδυασμό με τη μικρή προσέλευση των οπαδών της στις εξέδρες του ΟΑΚΑ.

Ωστόσο ο Νίκος Κωστένογλου προσπαθούσε και κατάφερνε να κρατάει όρθια την ομάδα, στηρίζοντας ποδοσφαιριστές μεγάλης ηλικίας με σοβαρές επιβαρύνσεις και βγάζοντας από τη μύγα ξίγκι από το υπόλοιπο υπάρχον έμψυχο υλικό της.

Κάπως έτσι προέκυψαν ο Βίκτωρ Κλωναρίδης, ο Μπουγαΐδης, ο Εγγλέζου, ο Τσίτας, ο Φούντας και ο Βλάχος. Χθες ο πρώτος από αυτούς κοστολογήθηκε από την περσινή πρωταθλήτρια Γαλλίας, τη Λιλ, κάτι παραπάνω από 800.000 ευρώ (!), με τα οποία αυτήν τη στιγμή η ΑΕΚ βρίσκει μια σανίδα σωτηρίας στο πέλαγος των χρεών στα οποία κολυμπάει.

Η περίπτωση αυτή επιβεβαιώνει τη χρησιμότητα της (αναγκαστικής) στροφής προς νέους ποδοσφαιριστές την οποία ακολουθούν πλέον όλες οι ομάδες. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι από κάθε πέντε νέους θα ξεπετάγεται κι ένας Κλωναρίδης, αλλά τίποτε δεν αποκλείει από μια σωστή διαχείριση των νεαρών ποδοσφαιριστών που υπάρχουν ή ανακαλύπτονται σε κάθε ομάδα να προκύπτουν ταλέντα που κανείς δεν φανταζόταν.

Δεν είμαι ο πρώτος που επισημαίνει τα καλά της οικονομικής κρίσης που πλήττει και το ποδόσφαιρο, ένα από τα οποία είναι αυτή η στροφή προς την εξεύρεση και αξιοποίηση νέων σε ηλικία ποδοσφαριστών. Εστω και καθυστερημένα η τακτική αυτή πέρασε στη νοοτροπία των παραγόντων και τεχνικών.

Το επόμενο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουν ότι η διαδικασία αυτή απαιτεί οργάνωση, γνώση, αλλά και έξοδα, λιγότερα πάντως απ' όσα διέθεταν ως τώρα με άκριτο, επιπόλαιο και πολλές φορές υστερόβουλο τρόπο. Μόνο όσες ομάδες κινηθούν σωστά και σοβαρά θα επωφεληθούν από αυτήν τη διαδικασία. Οι άλλες θα μείνουν με άδεια χέρια.

Πηγή: Goal

Κλωναρίδης ΑΕΚ Superleague