Η ΠΑΕ των ευνουχισμένων

Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι της μόδας να την πέφτεις στους παίκτες γιατί είναι ανίκανοι να κερδίσουν ή τουλάχιστον να μη χάσουν ένα παιχνίδι. Εγώ σήμερα λέω να πάω κόντρα στο ρεύμα και να τα βάλω με αυτούς που τους άφησαν να φύγουν μέσα από τον κόσμο, τη στιγμή που ή χώθηκαν δίπλα στον Σαββίδη για να γλιτώσουν το μπινελίκι ή έφυγαν από πίσω ή έμειναν στα γραφεία μέχρι τώρα για να γλιτώσουν το ξεφωνητό.
Έπεσε ξεφωνητό σήμερα, λίγο στον Σαββίδη, πολύ στον Ζαγοράκη και τον Βρύζα, ξέφυγε το πράγμα με τους παίκτες. Για τους τελευταίους θεωρώ πως σήμερα έδωσαν ότι είχαν και δεν έχω κανένα παράπονο. Απλά κάποιοι είναι πολύ χαμηλού επιπέδου για να συνεχίσουν σε έναν κανονικό ΠΑΟΚ. Και η κουβέντα ξεκινά από εδώ. Ποιος θα δημιουργήσει έναν κανονικό ΠΑΟΚ όταν οι πρακτικές που ακολουθούνται δεν έχουν καμία σχέση με τη νοοτροπία μας;

Ας ξεχωρίσουμε κάτι πολύ απλό για να μη παρεξηγηθούμε. Θεωρώ πως ο Σαββίδης χρειάζεται χρόνο, όπως χρειαζόταν ο Κόκκαλης, όπως χρειαζόταν και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Ο πρώτος έκανε έξι χρόνια αν δεν κάνω λάθος να το σηκώσει, ο δεύτερος τέσσερα.
Στη πρώτη του χρονιά ο Σαββίδης έβαλε δύσκολα στον εαυτό του. Τα μεγάλα λόγια είναι φτωχά όταν δεν ακολουθούνται από πράξεις. Ο ίδιος ο Σαββίδης μπορούσε να χαμηλώσει τους τόνους, να ξεκαθαρίσει πως φέτος είναι χρονιά εξυγίανσης και σήμερα να είμαστε ικανοποιημένοι που τελείωσε μία χρονιά η οποία ήταν μεταβατική με τη σφραγίδα του επενδυτή.

Ο στόχος της κατάκτησης κυπέλλου, ο στόχος του Τσάμπιονς Λιγκ, δεν ήταν στόχοι ανέφικτοι, αλλά δεν χρειαζόταν να τεθούν καν. Ένας ηγέτης πρώτα μαθαίνει και μετά ανοίγει το στόμα του. Και αυτή η σεζόν για τον Σαββίδη, ήταν εκμάθησης. Παρακαλάω να μην είναι και η επόμενη, η μεθεπόμενη και η παραμεθεπόμενη.

Ο Σαββίδης ήρθε, κράτησε τον Βρύζα αλλά άφησε τους φίλους Ζαγοράκη να αλωνίζουν στη ΠΑΕ. Οι διαρροές για τον Βρύζα του ήταν παντελώς αδιάφορες, στα πέριξ του ΠΑΟΚ ακούγονταν πράγματα και  θάματα, αλλά το αυτί κανενός δεν ίδρωνε. Ήθελε τον Ζαγοράκη κοντά του, ήθελε τον Βρύζα κοντά του, αλλά έφερε και τον Τσιστιακόφ για να καπελώσει τον τελευταίο.
Ο Τσιστιακόφ χρησιμοποιήθηκε για να πληγεί και ο ΓΧ. Οι φίλοι Ζαγοράκη, τον παρουσίασαν ως τεχνικό διευθυντή και ξάφνου, άρχισε να ασχολείται με το αγωνιστικό τμήμα. Ο Σαββίδης δεν ήξερε καν τι είναι ο ΓΧ, μην αναγνωρίζοντας τη θέση του τεχνικού διευθυντή και ο φίλος μας ο Γκέρμαν άρχισε να παίρνει πρωτοβουλίες σε ένα κομμάτι που δεν γνώριζε. Θα ήθελα να του κάνω την ερώτηση για το αν ήθελε να ασχοληθεί με το αγωνιστικό τμήμα, όταν δώσει μία συνέντευξη. Το έχω περιέργεια.

Ο Βρύζας, αντί να φύγει τον Σεπτέμβρη, έχοντας καταφέρει αυτό που τον Μάρτη φαινόταν αδιανόητο, μένει στη ΠΑΕ και δείχνει ένα απογοητευτικό προφίλ. Ανέχεται όλη αυτή την παρωδία, ξεφτιλίζεται το είναι του και καταφέρνει μέσα σε οκτώ μήνες να είναι από πρώτος μάγκας… τελευταίος.
 Ο Ζαγοράκης επιστρέφει. Είχα γράψει στο PAOK24 πως δεν θέλω να γυρίσει ούτε αυτός, ούτε να μείνει ο Βρύζας και μου έλεγαν όλοι πως το ιδεατό είναι να βρεθούν και οι δύο.  Παπάρια ιδεατό αποδείχτηκε. Έγιναν μισθοφόροι μιας κατάστασης που δεν έχει αρχή και τέλος. Και το καντήλι τους στον ΠΑΟΚ σβήνει με μαθηματική ακρίβεια.

Ο ΠΑΟΚ είναι ένας οργανισμός ευνουχισμένων στελεχών που θυμίζουν παρηκμασμένους αριστοκράτες. Το χρώμα των προσώπων τους φθίνει ολοένα και περισσότερο.

Το πώς μπορεί να αντιστραφεί αυτό δεν μπορώ να το κατανοήσω. Σίγουρα θα υπάρξει εξέλιξη όταν αρχίσουν να οργανώνονται γύρω από πραγματικά προβλήματα. Ξεκινώντας από την επικοινωνία με το κοινό.

Σήμερα όλοι έτρωγαν μπινελίκια, κάτι που αν ο ΠΑΟΚ διοικούνταν σοφά ή απλά διοικούνταν για να μην είμαι υπερβολικός, θα το είχαν αποφύγει. Ο κόσμος είναι πιεσμένος από την καθημερινότητά του και δεν μπορεί να τον τρελαίνεις μία ολόκληρη χρονιά χωρίς να του έχεις παρουσιάσει τίποτα από το πλάνο σου.

Κανένας δε γλίτωσε, απλά ο Σαββίδης το γύρισε. Είναι ισχυρός ακόμη, αλλά αν συνεχίσει με τα αυτογκόλ μάλλον δεν θα είναι για πολύ.
Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα για να καταλάβει κανείς τι εννοώ, όταν αναφέρομαι σε έναν οργανισμό που παραπαίει.
Σήμερα τα δεδομένα του αγώνα ήταν πολύ ισορροπημένα. Ο κουρασμένος ΠΑΟΚ απέναντι σε μία πιο φρέσκια ομάδα που είχε καλή ψυχολογία και λιγότερες απουσίες. Ο αγώνας έγινε στη μισοάδεια Τούμπα της οποίας τον αέρα έχει πάρει ο Ατρόμητος.
Από την προηγούμενη εβδομάδα, ο ΠΑΟΚ χρεώνεται την κίνηση Γκαγκάτση και ένας δεν έχει βγει να πει πως είναι όλα αυτά είναι καραγκιοζλίκια. Καμία επιδίωξη του ΠΑΟΚ να αντιδράσει σε αυτό το κλίμα.

Εναντίον της Τρίπολης έρχεται ο Κάκος και σου δίνει το πάτημα να αντιδράσεις. Άντε έκανες τον χαζό για λίγο, αλλά πόσο να τον κάνεις ακόμη.
Έρχεται σήμερα αυτός ο Στυλιάρας από το Αγρίνιο, παίζει Ατρόμητο μέσα στη Τούμπα, το τετ α τετ του Ολίσε στη μονομαχία με τον Λαζαρίδη το κάνει επιθετικό φάουλ και δεν αποβάλει τον Μπάλα στην πιο μαρς κίτρινη της ιστορίας του ποδοσφαίρου που έγινε μπροστά στα μάτια του βοηθού του.

Σε ένα παιχνίδι που η ΕΠΟ γνωρίζει τις λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν, σου στέλνει το παιδί από το Αγρίνιο και κάνει τις ισορροπίες ακόμη πιο αγχωτικές και εσύ δεν έχεις πει κουβέντα. Και έτσι όπως τα έκανες, δεν μπορείς να πεις κιόλας.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά αλλά η ώρα είναι περασμένη. Άντε κανονίστε να χάσουμε και στα Γιάννενα να συναντηθούμε σε κανά δυο εβδομάδες ξανά.