Επί τρία χρόνια κι από τα 32 μέχρι τα 35, ο Ζιλμπέρτο Σίλβα τίμησε με την παρουσία του τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα, διδάσκοντας σε κάθε βήμα, όχι μόνο ποδοσφαιρική, γνώση, αλλά και κουλτούρα.

Μπορεί να ήταν συχνότατος χρήστης του Twitter κι εκεί να μιλούσε πολύ, αλλά όταν πραγματικά ήθελε να πει κάτι, το καλύτερο που είχαμε να κάνουμε όλοι ήταν να ανοίξουμε τα αυτιά μας και να τον ακούσουμε.

Παρά το γεγονός ότι στην Ψαροκώσταινα των εκατομμυρίων προπονητών και των «τυφλών» άμπαλων, ο Ζιλμπέρτο κατηγορήθηκε ως περιπατητής, ουδείς άσχετος και μίζερος θα του στερήσει την υστεροφημία του.

Κι όταν ο Βραζιλιάνος θα ρεμβάζει από το μπαλκόνι του σπιτιού τις παραλίες του Ρίο, ανατρέχοντας στις ασύλληπτες ποδοσφαιρικές στιγμές που έζησε, το παγκόσμιο πρωτάθλημα που κατέκτησε, το Κόπα Αμέρικα που ύψωσε ως αρχηγός το 2007, τους θρυλικούς συμπαίκτες που είχε, εμείς σαν μαμελούκοι θα συνεχίζουμε να πλακωνόμαστε μεταξύ μας, να ασχολούμαστε με τους πουθενάδες μπαλαδόρους που βάζουν ένα γκολ και γίνονται Θεοί και θα είμαστε αιχμάλωτοι των Μπέων και των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων.

Ποιος θα είναι πιο ευτυχισμένος άραγε; Και ανάμεσα στις ιστορίες που θα λέει, μόνο από ευγένεια (ίδιον του χαρακτήρα του) δε θα καθυβρίζει μία χώρα, όπου κάποιο τον χαρακτήρισαν βαδιστή. Και μόνο από τύχη δε θα γελάει όλη η Βραζιλία με τους άμπαλους Ελληνες.

Ωστόσο, δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν κι αυτοί που κόβει το μυαλό τους και ξεπροβοδίσουν τον Ζιλμπέρτο, όπως ακριβώς τον υποδέχτηκαν. Αποδίδοντας τις δέουσες τιμές.

Ο Ζιλμπέρτο δε θα είναι ποτέ ακόμα ένας παίκτης που πέρασε από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και αύριο στο ΟΑΚΑ, άπαντες οφείλουν να του προσφέρουν ένα ανεπανάληπτο «αντίο».

Μπορεί να μην κατέκτησε πολλούς τίτλους, να μην έκανε τον Παναθηναϊκό υπερδύναμη, αλλά ποτέ δε θα ξεχάσουμε την ποδοσφαιρική κουλτούρα του, το μειλίχιο ύφος του, που έκρυβε μία ασυγκράτητη ορμή και τις βελούδινες κινήσεις του.

We love to love Ζιλμπέρτο, επειδή:

1) Ανάγκασε τους μυρωδιάδες να τον πουν τουρίστα επειδή έγινε αρχηγός κι αναπόσπαστο μέλος της Εθνικής Βραζιλίας παίζοντας σε μία θέση που οι Ελληνες γουστάρουν τους ...Γκατούζους

2) Δίδαξε ότι για να παίξεις αμυντικό χαφ δε χρειάζεται να είσαι μουσάτος, με μούσκουλα, άγριο ύφος, τετρακέφαλους ελέφαντα και κυρίως να μη βγάζεις κραυγές ούτε να κάνεις 1324 φάουλ για να δει ο κόσμος ότι πολεμάς.

3) Ο Ζιλμπέρτο έτρεχε όταν χρειαζόταν κι όταν έπρεπε χωρίς να ξοδεύει ενέργεια, επειδή ακριβώς ήξερε ανά πάσα στιγμή που θα έπρεπε να βρίσκεται

4) Αποκάλυψε τη γύμνια που υπήρχε, καθώς ο άνθρωπος που στήριξε το passing game της καλύτερης Αρσεναλ όλων των εποχών, δε γίνεται να ξεχνάει τη μπάλα μέσα σε ένα βράδυ. Ωστόσο, στη Σούπερ Λιγκ, όπου η ομάδα που αλλάζει περισσότερες από τέσσερις πάσες χωρίς να την ματσουκιάσει κάποιος στην εξέδρα, ναι, ακόμα ο Ζιλμπέρτο μπορεί να μοιάζει άμπαλος.

5) Διότι ήτα ακομπλεξάριστος και έγραφε στο Twitter την καθημερινότητά του, τη στιγμή που οι Ελληνες so called stars τρέμουν και τη σκιά τους.

Για όλους αυτούς τους λόγους we love to love Ζιλμπέρτο. Και τον ευχαριστούμε που έπαιξε στην Ελλάδα ποδόσφαιρο για τρία ολόκληρα χρόνια. Και τον χειροκροτάμε για όσα μας δίδαξε.

Obrigado!

Παναθηναϊκός Superleague