Τα παιχνίδια που είδαμε σε αυτή την φάση του Κυπέλλου Ελλάδας περισσότερο ήταν για... καταπολέμηση της αυπνίας, παρά κάτι το ξεχωριστό. Όσον αφορά στις ρεβάνς, ανοικτές θα είναι μόνο αυτές στην Πάτρα (Παναχαϊκή, Κηφισιά) και στο “Βικελίδης”.

Η ΑΕΚ πήρε ένα καλό αβαντάζ λόγω του 1-0 και ο Άρης εξασφάλισε ένα μεγάλο ματς στην έδρα του. Τουλάχιστον είδαμε κάποια ωραία γκολ, βασικά στο ΟΦΗ – Βόλος αλλά και το παρθενικό του Μαρσιάλ με την ΑΕΚ. Ήταν ένα γκολ... υψηλής μπαλοσύνης και της κλάσης που διακρίνει τον Γάλλο επιθετικό. Με μαγικό τρόπο ο Άντονι κοντρολάρει/σβήνει την μπάλα με το γόνατο και στα καπάκια με το μυτάκι κάνει ένα...πλασέ, τόσο όσο για να καταλήξει στα δίχτυα. Ένα πολύ δύσκολο γκολ και καθόλου τυχερό (όσο ενδεχομένως φάνηκε σε πρώτο τηλεοπτικό χρόνο) ...

ΑΕΚ – ΑΡΗΣ: Είναι το πιο ενδιαφέρον κι αμφίρροπο ζευγάρι στη φάση των “16” της διοργάνωσης. Όπως θα είναι και το επόμενο που θα προκύψει αφού όποιος κι αν προκριθεί από τους δυο “κιτρινόμαυρους” θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον ΠΑΟΚ. Η μεν ΑΕΚ θέλει να προχωρήσει στο κύπελλο γιατί αποκλείστηκε νωρίς στο Conference League, δεν έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και ένα υπερπλήρης ρόστερ 27 παικτών (βασικών ή για το βασικό ροτέισον) ουσιαστικά για ένα ματς την εβδομάδα. Ο Άρης, πάλι, είναι η πρώτη χρονιά – όπως φάνηκε και χθες στην Opap Arena – που... δεν ζει για το Κύπελλο, αντιθέτως ο μεγάλος του στόχος είναι ο πρωταθλητισμός και γιατί όχι η κατάκτηση του τίτλου!! Και όντως η ομάδα του Αλμέιδα κατέβηκε για να κερδίσει κι αν γινόταν με μηδέν παθητικό ενώ αυτή του Μάντζιου για να μην χάσει (εξ ου και η χθεσινή... παγκοποιήση του φορ που κάνει την διαφορά, του Λορέν Μορόν). Φυσιολογικά , λοιπόν, προέκυψε το 1-0...

ΑΛΜΕΙΔΑ: Αν είχε κατεβάσει την χθεσινή 11άδα στις Σέρρες (ορθολογικό σχήμα – εύκαμπτο 4-3-3, με κανονικό δεξιό εξτρέμ και μπαλάτους χαφ με τρεξίματα),θα είχε κάνει... διπλούρα αντί για ήττα. Βέβαια ουδέν κακό αμιγές καλού. Μετά το “κάζο” από τον Πανσερραϊκό λες και... ξεμπλόκαρε ο “Πελάδο”, τόσο ως προς τα πρόσωπα (Φερνάντες, Γιόνσον, Μήτογλου, Λιούμπισιτς,Τσούμπερ) που χρησιμοποίησε όσο και στον σχηματισμό. Κάπως έτσι εκτός από την δεδομένη ποιότητα που υπάρχει βγήκε και μαχητικότητα και ενέργεια και προσεγγίσαμε το... “Almeidaball”. Έχει κάνει πολύ μεγάλη ζημιά ο αποκλεισμός από την Νόα στην ομάδα αλλά και στο...μυαλό του Αλμέιδα. Αν υπήρχε η Ευρώπη, με την ποιότητα και την ποσότητα του ρόστερ των 27 βασικών (με μοναδικό αδύναμο κρίκο στην θέση του αριστερού μπακ), θα ήταν και πιο εύκολη η διαχείριση τους αλλά κυρίως να έχουν ρυθμό και να διατηρούνται σε καλό αγωνιστικό επίπεδο. Με ένα ματς την εβδομάδα δεν μπορείς να κάνεις ποιοτικές προπονήσεις, ούτε να έχεις ικανοποιημένο όλο το γκρούπ...

ΓΙΟΝΣΟΝ/ΠΙΝΕΔΑ: Ο Δανός μέσος συνέδεσε τις γραμμές, πήγαινε την μπάλα μπροστά και είναι πιο πλήρης και μπαλάτος από τον μονοδιάστατο Σιμάνσκι που ... κουράζει με τις μπαλιές του συνέχεια στο πλάι ή πίσω. Η έκρηξη έλειψε από τον Γιόνσον, προϊόν της μεγάλης αποχής του. Επίσης, η 11άδα πρέπει να ξεκινάει από τον Μεξικανο, που δικαίως τις δυο προηγούμενες σεζόν ήταν ο κορυφαίος μέσος της SL. Δεν γίνεται να παίζει βασικός - σε αυτά τα μέτρα μάλιστα -η αργοκουρούτα ο Περέιρα και να είναι αναπληρωματικός του ο Πινέδα. Τόσο απλά...

ΦΕΡΝΑΝΤΕΣ: Όπως δεν γίνεται ο υδραυλικός Φερνάντες να μην είναι παρών σε κάθε αποστολή, τον έχει αδικήσει κατάφωρα ο Αλμέιδα και έτσι αδικεί και την ομάδα. Με την τρομερή/έμφυτη ικανότητα - έφεση που έχει ο Ισπανός εξτρεμ στο ένας εναντίον ενός , με τις ντρίμπλες και τις... πλάκες που κάνει στους αντιπάλους του πηγαίνοντας κατευθείαν πάνω τους , σε έναν και δυο, είναι ταμάμ να μπαίνει ως αλλαγή, μάλιστα από τις πρώτες αλλαγές (αποδεδειγμένα προσφέρει περισσότερα ερχόμενος από τον πάγκο). Ειδικά σε ματς απέναντι σε κλειστές άμυνες ή ματς όπως με τον Πανσερραϊκό. Ο Φερνάντες χωρίς υπερβολή αν ήταν στον φετινό Ολυμπιακό θα έπαιζε βασικός εξτρέμ!! Τουλάχιστον ο Αλμέιδα χθες στις δηλώσεις του αναγνώρισε πως τον έχει αδικήσει, κάτι που μπορεί να αλλάξει και το μέλλον του στην ομάδα από εδώ και πέρα (υπενθυμίζω πως το καλοκαίρι μετά και την ανανέωση του Άμραμπατ ήταν για να φύγει δανεικός στον Άρη αλλά ο ίδιος αντέδρασε). Στο δια ταύτα: με Ελίασον /Φερνάντες δίδυμο στη θέση του δεξιού εξτρεμ η ΑΕΚ είναι σούπερ. Και είναι να απορεί κανείς που στα δυο ματς με ΠΑΟΚ και Πανσερραϊκό, για να χωρέσουν οι μεταγραφές και παίζοντας το πειραματικό και... ερμαφρόδιτο 3-5-2 ο Αλμέιδα, ουσιαστικά έπαιζε χωρίς δεξί εξτρεμ!!!

ΜΗΤΟΓΛΟΥ/ΛΙΟΥΜΠΙΣΙΤΣ/ΓΚΑΤΣΙΝΟΒΙΤΣ/ΠΗΛΙΟΣ: Ο Έλληνας στόπερ ήταν ομολογουμένως πολύ καλός. Απέδειξε στον Αλμέιδα πως αξίζει να παίρνει περισσότερες ευκαιρίες και συμμετοχές, άρα και ο 35χρονος Βίντα περισσότερες (κι απαραίτητες) συμμετοχές. Ο Μήτογλου είναι αδικημένος αλλά κάπου έχει αδικήσει κι αυτός τον εαυτό του. Ο Λιούμπισιτς με αρκετές λάθος πάσες και χωρίς διάρκεια, ξέμενε από δυνάμεις μετά το 60΄. Ο “Γκάτσι” με πολλά νεύρα, ίσως γιατί έχει χάσει την θέση του βασικού από τον Κοιτα, τα έβαλε χθες με τους αμυντικούς του. Είναι εμφανώς εκτός ρυθμού, δεν του βγαίνουν πράγματα, παρότι στις προπονήσεις τα δίνει όλα, δείγμα πως δεν έχει ξενερώσει. Ένας Γκατσίνοβιτς που στην φετινή ΑΕΚ δείχνει να περισσεύει, στον Παναθηναϊκό θα ήταν βασικός και ίσως αναντικατάστατος ως αριστερός εξτρεμ. Μια ακόμη απόδειξη της τρομερής υπεροπλίας που έχει στην πληρότητα του ρόστερ της η ΑΕΚ έναντι των υπολοίπων του Big 4. Η μοναδική θέση που θέλει αναβάθμιση είναι χωρίς αμφιβολία αυτή του αριστερού μπακ. Ο Πήλιος είναι πολύ... χαμηλοτάβανος, δεν είναι για βασικός, δεν μπορεί καν να εξελιχθεί σε... Ρότα από αριστερά.

ΜΠΡΙΝΙΟΛΙ: Η άνεση του με τα πόδια είναι ... ασύγκριτη σε σχέση με τον Στρακόσια. Στην φάση με τον Σουλειμάνοφ ουσιαστικά κάνει τσαφ γιατί ξεκάθαρα γλίστρησε στο τερέν που πάντα βρέχουν πριν από την έναρξη των παιχνιδιών. Η κίτρινη με την κόκκινη κάρτα βάσει κανονισμού ορίζεται σαφέστατα με βάση την επικινδυνότητα του τρόπου παιχνιδιού και διαχωρίζεται σε “απερίσκεπτο” και “βάναυσο” (που θέτει σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα του αντίπαλου παίκτη). Είναι ανεξάρτητη δηλαδή από το αν βρήκε πρώτα την μπάλα ή όχι , αν πήγαινε για την μπάλα ή όχι. Έτσι ο Varιστας Φωτιάς το είδε για κόκκινη, ο ρεφ Σιδηρόπουλος για κίτρινη, προφανώς γιατί ερμήνευσαν διαφορετικά την “επικινδυνότητα” του παιχνιδιού απο πλευράς Μπρινιόλι. Και όμως, η αλήθεια είναι πολύ απλή: σε αυτή την φάση, όπως και σε κάθε αντίστοιχη φάση που σηκώνει τόση συζήτηση, η απάντηση είναι τι θα θέλαμε να δοθεί αν ήταν υπέρ της ομάδας μας!!! Έτσι ,λοιπόν, όπως από χθες βράδυ η φάση του Μπρινιόλι έχει ενώσει ΠΑΟΚΤζήδες, Ολυμπιακούς, Παναθηναϊκούς που τον αποκαλούν “Μπρινιόλι Λι”. Στο ίδιο μπλοκ θα ήταν αντίστοιχα και οι ΑΕΚτζήδες αν είχε πρωταγωνιστήσει ο “Κοτάρσκι Λι” ή “Ντραγκόφκσι Λι” ή ο “Τζολάκης Λι”! Τι όχι... Και επειδή ζούμε στην Ελλάδα, όπου η Επικοινωνία δίνει και παίρνει, οι μεν συνασπισμένοι υποστηρίζουν πως ο Σιδηρόπουλος ήθελε να ευνοήσει την ΑΕΚ, το δε αντίπαλο στρατόπεδο υποστηρίζει πως ο Φωτιάς (που έχει και...αντι-ΑΕΚτζίδικο παρελθόν) ήθελε να αδικήσει την ΑΕΚ και να αποβάλει τον Μπρινιόλι. Πιάστε το αυγό και κούρευτο ... επικοινωνιακά.