Αρκετές ώρες μετά μπορούμε να δούμε με πιο ψύχραιμο μάτι και να αξιολογήσουμε πιο αντικειμενικά την πραγματικά μεγάλη βραδια του Παναθηναϊκού κόντρα στην Φιορεντίνα.
Διαβάστε επίσης...
Από κάθε άποψη, ήταν μια βραδιά που ο Παναθηναϊκός συνολικά και σαν κόσμος και σαν ομάδα την είχε τόσο ανάγκη, όσο ακριβώς έδειξε και η "υποδοχή" της λίγο μετά την λήξη του αγώνα.
Ένας Παναθηναϊκός χορταστικός, ανταγωνιστικός και μάλιστα σε σχετικά ψηλά στάνταρ και ιδιαίτερα αποτελεσματικός.
Τόσο, που πέρα από την λογική ικανοποίηση και ενθουσιασμό, σε άφηνε και με ένα... παράπονο ή έστω απορία, γιατί ρε γαμώτο αυτός ο Παναθηναϊκός τα έχει καταφέρει έτσι σε πρωτάθλημα και κύπελλο που και αυτή η χρονιά να φαίνεται πρακτικά χαμένη.
Τι στο καλό... μεγαθήρια αντιμετωπίζει στην Ελλάδα και δεν μπορεί να κάνει τα στοιχειώδη που απαιτούνται, όχι για να πάρει τελικά το πρωτάθλημα, αλλά για να μείνει τουλάχιστον ζωντανός στην διεκδίκησή του μέχρι το τέλος;
Κι όσο κι αν το ψάχνεις με την λογική και ιδιαίτερα με την ποδοσφαιρική λογική, δεν μπορείς παρά να καταλήξεις σε ένα συμπέρασμα.
Το μεγαλύτερο μεγαθήριο που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός είναι τελικά ο... εαυτός του, ο τρόπος που λειτουργεί σαν ομάδα, ο τρόπος που αντιμετωπίζει τις υποχρεώσεις του, ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται τα αποτελέσματά του είτε θετικά είτε αρνητικά και τελικά αυτή η συνεχής προσπάθεια χαμηλώματος του πήχη των απαιτήσεων για να μπορέσει να βγάζει "επιτυχημένη" την κατάσταση όποιο κι αν είναι το τελικό αποτέλεσμα της προσπάθεια του.
Γιατί εδώ και μετά από τέτοια παιχνίδια σαν αυτό με την Φιορεντίνα, πάνε στα αζήτητα και όλα όσα λέμε και με... βολικό τρόπο βγάζουμε σαν συμπεράσματα για τα αίτια της κάθε φορά αποτυχίας.
Καθώς εδώ το παιχνίδι με την Φιορεντίνα, δεν μπορεί αντιμετωπιστεί σαν το αποτέλεσμα της βελτίωσης του Παναθηναϊκού μετά το... καταστροφικό ξεκίνημα με Αλόνσο και όλα τα σχετικά.
Δεν μπορεί δηλαδή να φταίει η... προετοιμασία για την αποτυχία στο πρωτάθλημα, αλλά η προετοιμασία να είναι αρκετή για παιχνίδια και νίκες σαν κι αυτή με την Φιορεντίνα.
Άλλωστε ανάλογο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός έκανε και με τη Λανς και γιατί όχι και σε μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού με τον Άγιαξ.
Και τότε προπονητής ήταν ο Αλόνσο, αυτός ο πλήρως αποτυχημένος Αλόνσο.
Επομένως;
Δεν βγαίνει η εξίσωση με 'άγνωστο Χ" την προετοιμασία του Αλόνσο ή την ανικανότητα του συγκεκριμένου προπονητή.
Να πάμε στο άλλο, στην εύκολη εξήγηση που κατά κόρον λένε όλοι σαν εξήγηση μετά από κάθε στραβή;
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, ο Αλαφούζος και όλα τα σχετικά.
Δηλαδή τι συμβαίνει εδώ;
Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι με τον Λεβαδειακό, τον Αστέρα Τρίπολης και την Λαμία, αλλά το ψάρι... μοσχομυρίζει από το κεφάλι ως την ουρά με την Λανς, τον Άγιαξ και την Φιορεντίνα;
Και πάλι δεν βγαίνει η γνωστή και εύκολη... εξίσωση.
Με λίγα λόγια.
Θα πρέπει να ψαχτεί πολύ, πάρα πολύ ο Παναθηναϊκός για να δει τι πραγματικά συμβαίνει.
Και σ' αυτό το ψάξιμο τα μόνα που δεν βοηθάνε είναι τα γνωστά αποφθέγματα και οι κραυγές είτε της αποθέωσης είτε του ανάθεμα των πάσης φύσεως επικοινωνιακών επιτελείων που έχουν αναλάβει εργολαβικά την... ενημέρωση και "καθοδήγηση" του κόσμου σχετικά με το τι συμβαίνει τόσα χρόνια στον Παναθηναϊκό.
Από κει και πέρα.
Ο Παναθηναϊκός μπορεί και αποκλειστεί τελικά από την Φιορεντίνα.
Εξακολουθούν οι Ιταλοί να είναι το φαβορί, αλλά παρ' όλα αυτά ο Παναθηναϊκός θα πάει στην Ιταλία με δύο αποτελέσματα γι' αυτόν στις αποσκευές του.
Ότι και να γίνει όμως, σε τίποτα δεν αλλάζει και την πραγματικά μεγάλη βραδιά που έκανε στο ΟΑΚΑ με την Ιταλική ομάδα και όσα λογικά και ποδοσφαιρικά συμπεράσματα βγήκαν και εξακολουθούν να βγαίνουν απ' αυτό το παιχνίδι.
Δυο τρία πραγματάκια ακόμα καθαρά ποδοσφαιρικά απο το προχθεσινό παιχνίδι.
Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Παναθηναϊκού απ' όταν λείπει από' αυτό ο Γεντβάι είναι επιεικώς επικίνδυνο.
Αλλού γι' αλλού στις τοποθετήσεις του και με απίστευτα αργά και αναποτελεσματικά ρεφλέξ στις επεμβάσεις του.
Ο Ντραγκόφσκι μετά το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό είναι κυριολεκτικά άλλος παίκτης.
Συνεχώς ασταθής, βγάζει μια έντονη ανασφάλεια στις ενέργειές του και θα πρέπει να το δουν αυτό τα "επιτελεία" της ομάδας και να δουν τι μπορούν να κάνουν ή αν πρέπει να μείνει για λίγο στον πάγκο.