«Τρίτη σε τζίρο σε παγκόσμια κλίμακα έρχεται η βιομηχανία της ανακύκλωσης, δεν έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση και βρίσκεται σε διαρκή άνοδο. Για την Ελλάδα η ανακύκλωση είναι επιτακτική ανάγκη» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο προϊστάμενος του γραφείου Εναλλακτικής Διαχείρισης, Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων (ΕΟΕΣΔΑΠ), Αδαμάντιος Σκορδίλης. Προσθέτει ότι «η ανακύκλωση είναι από τις πιο κερδοφόρες βιομηχανίες. Κατατάσσεται τρίτη μετά τα πετρέλαια και τα όπλα και ξεπέρασε και τις φαρμακοβιομηχανίες. Στην Ελλάδα είναι απαραίτητη επειδή δεν έχουμε πρώτες ύλες για τα πλαστικά (πετρέλαιο), το χαρτί (χαρτομάζα), το γυαλί και το μέταλλο (εκτός του βωξίτη). Επίσης με την ανακύκλωση εξοικονομούνται ετησίως 350.000 κυβικά σε διοξείδιο του άνθρακα».
Σήμερα, καλούμαστε να διαχειριστούμε τα σκουπίδια και η μόνη ενδεδειγμένη λύση, μιας και η παραγωγή νέων προϊόντων δεν σταματάει, είναι η ανακύκλωση.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Γιούροστατ για τη διαχείριση των απορριμμάτων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2009 ο μέσος κάτοικος της ΕΕ παράγει 513 κιλά σκουπίδια ετησίως. Στην Ελλάδα ο αντίστοιχος αριθμός είναι 478 κιλά.
Στην ΕΕ ανακυκλώνεται κατά μέσο όρο το 24% των αστικών στερεών αποβλήτων. Στην Ελλάδα το 82% οδηγείται στις χωματερές, ανακυκλώνεται το 17% και μόνο το 2% κομποστοποιείται. Πρωταθλήτριες στην ανακύκλωση και την κομποστοποίηση εμφανίζονται η Αυστρία (70%), η Γερμανία (66%).
Η πρόσφατη ευρωπαϊκή οδηγία θέτει συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους για το σύνολο των ανακυκλώσιμων (χαρτί, μέταλλα, γυαλί, πλαστικά) οι οποίοι είναι 50% ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή, γι' αυτά τα υλικά, μέχρι το 2020. Για τα οργανικά προβλέπει υποχρεωτικά και γι' αυτά διαλογή στην πηγή.
Όπως φαίνεται από τα δεδομένα της Γιούροστατ, η ανακύκλωση και η κομποστοποίηση στην Ελλάδα υπολείπονται πολύ από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Λειτουργούν 11 συλλογικά συστήματα και ένα ατομικο.
Η Ελλάδα δεν εμφανίζεται μόνο ουραγός στην κομποστοποίηση, αλλά και αυτή η ελάχιστη που κάνει δεν γίνεται σωστά με αποτέλεσμα να μη χρησιμοποιείται για λίπασμα παρά για επίστρωση στις χωματερές.
Πέρα όμως από τα ανεκμετάλλευτα απορρίμματα που θα μπορούσαν να αποφέρουν κέρδος, ζητούμενο παραμένει η μείωση των συσκευασιών, η επαναχρησιμοποίηση των παλιών, καθώς και αλλαγή της νοοτροπίας των πολιτών που τους θέλει απλώς καταναλωτές. Στην «Κοινή Πρόταση Στρατηγικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων στην Αττική» που κατέθεσαν τέσσερις οικολογικές οργανώσεις: η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, η Greenpeace, η Μεσόγειος SOS και η WWF εκτός από τον άξονα επαναχρησιμοποίηση - κομποστοποίηση - ανακύκλωση, πρωταρχική έμφαση δίνεται και στην πρόληψη με νομοθετικές παρεμβάσεις από την πολιτεία «για τη μείωση της αχρείαστης συσκευασίας σε διάφορα καταναλωτικά αγαθά, η επανεξέταση του συνολικού παραγωγικού μοντέλου προϊόντων, καθώς και η υιοθέτηση από τους πολίτες φιλοπεριβαλλοντικών τρόπων συμπεριφοράς και αγορών».