Το έχω ξαναδεί αυτό το ύφος που συνοδεύει τη φράση «...ήταν καλό παιδί». Λέγεται για να μετριάσει την αξία κάποιου σε κάποιον τομέα. Εν προκειμένω, ειπώθηκε για τον Καπίνο από τον Αλαφούζο για να πείσει τους βάζελους, ότι δεν έχασε η Βενετιά βελόνι.

Το θέμα είναι ότι ο πρόεδρος για όσους δεν έπιασαν το υπονοούμενο συμπλήρωσε και το χαρακτηρισμό «επιπόλαιος». Ολόκληρη η φράση: «Ο Στέφανος ήταν ένα καλό παιδί αλλά επιπόλαιος και θέλαμε άλλους παίκτες». Δηλαδή; Ευτυχώς που τον ξεφορτωθήκαμε και τον φορτώθηκε ο γάβρος.

Κακή εντύπωση μού έκανε και η τοποθέτησή του για τον Ρισβάνη: «Ήταν ένα πάρα πολύ ταλαντούχο παιδί, αλλά και στον Πανιώνιο δεν έπαιζε πολύ. Του λείπει λίγο η θέληση. Ελπίζω να ωριμάσει γιατί τον συμπαθούσα, όμως δεν έχει δείξει θέληση στην προπόνηση». Το πιάνεις; Ο Αλαφούζος το είπε αυτό. Προφανώς, του το μετέφερε ο Αναστασίου. Γιατί ακόμα κι αν κάτι δεν του πήγαινε καλά με τον Ρισβάνη δεν θα μπορούσε να το κάνει λιανά με αυτό τον τρόπο.

Ενας πρόεδρος δεν μπορεί να μιλάει σαν προπονητής και το αντίστροφο. Ακόμα κι αν τα λόγια του περνάνε μέσα από μια συνέντευξη της Θύρας 13 ή 103 ή 133. Από την άλλη όμως, μιλάμε για το ελληνικό πρωτάθλημα που παίζεται στα γήπεδα που παίζεται και παρακολουθείται από τον κόσμο που παρακολουθείται.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ του Παναθηναϊκού στην εποχή της δραχμής, αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr

Ρισβάνης Αλαφούζος Καπίνο Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague Ολυμπιακός